БҰҰ мамыр-маусым 1951 қарсы шабуыл - UN May–June 1951 counteroffensive

The 1951 жылғы мамыр-маусым БҰҰ қарсы шабуыл жасаған әскери операция болды Біріккен Ұлттар Ұйымының қолбасшылығы Кезінде (БҰҰ) Корея соғысы жауап ретінде іске қосылды Қытайлық көктемгі шабуыл 1951 ж. сәуір-мамыр айлары. Бұл маңызды аумақтық өзгерістерді көрген соғыстың соңғы кең ауқымды шабуылы болды.

19 мамырға қарай көктемгі шабуылдың екінші кезеңі Соян өзенінің шайқасы, майданның шығыс бөлігінде БҰҰ күштерін күшейту, қиындықтармен қамтамасыз ету және БҰҰ-ның әуе және артиллерия соққыларынан болған шығындар салдарынан қарқынын жоғалтты. 20 мамырда қытайлықтар Халықтық еріктілер армиясы (PVA) және Кореяның халық армиясы (ҚПА) үлкен шығынға ұшырағаннан кейін шыға бастады, БҰҰ бір уақытта батыста және майданның орталық бөліктерінде қарсы шабуылдарын бастады. 24 мамырда, PVA / KPA авансы тоқтатылғаннан кейін, БҰҰ да қарсы шабуылға кірісті. Батыста БҰҰ күштері PVA / KPA-мен байланыс орната алмады, өйткені олар БҰҰ-ның алға жылжуына қарағанда тезірек кетіп қалды. Орталық аймақта БҰҰ күштері PVA / KPA-мен солтүстік бағыттағы байланыс нүктелерімен байланыс орнатты Чунхон үлкен шығындарға алып келеді. БҰҰ-ның шығыстағы күштері PVA / KPA-мен байланыста болып, оларды Соян өзенінің солтүстігіне қарай біртіндеп итеріп жіберді.

Маусымның ортасына қарай БҰҰ күштері жетті Канзас штаты солтүстігінде шамамен 2-6 миль (3,2-9,7 км) 38-ші параллель олар көктемгі шабуылдың басталуынан бас тартты және кейбір аудандарға көшті Вайоминг сызығы одан әрі солтүстік. Отырысты тоқтату туралы келіссөздердің басталуы туралы пікірталастар жүріп жатқан кезде БҰҰ ілгерілеуі тоқтады Канзас-Вайоминг Ретінде нығайтылған сызық Қарсылықтың негізгі сызығы және кейбір шектеулі шабуылдарға қарамастан, бұл алдағы екі жылдық тығырықта майдан болып қала бермек.

Фон

Қытайларға жауап ретінде 18 мамырда Халықтық еріктілер армиясы (PVA) және Кореяның халық армиясы (KPA) шабуылдар алдыңғы жағында Соян өзенінің шайқасы, БҰҰ Бас қолбасшысы Мэттью Риджуэй АҚШ-қа ұсынды Сегізінші армия генерал Джеймс Ван Флот ол шығыстағы әскерлеріне қысымды батыста шабуыл жасап, PVA / KPA байланыс желілеріне қауіп төндіру үшін Темір үшбұрыш. Риджуэй 33-маршрут осіне қарай қозғалатын екі дивизиялық шабуылға кеңес берді Чорвон. Ол мұндай шабуыл сәттілікке жетуге жақсы мүмкіндік алады деп ойлады, өйткені барлау тек төрт PVA армиясы алдыңғы батыстан 64 мильдік секторды алып жатқанын көрсетті. Чунхон және PVA командирінен бастап Пен Дехуай алға жылжуға қарсы тұру үшін оның массасының кез-келген материалдық бөлігін шығыстан жылжыту үшін кем дегенде бір апта немесе он күн қажет болады. Батыс майданда PVA / KPA күштері де агрессивтілік таныта алмады. ПВА шабуылдары патрульдік базаны және форпосттық бөлімшелерді кері қайтаруға мәжбүр етті және АҚШ-та да негізгі сызықты сынап көрді Мен корпус және АҚШ IX корпус секторлар, бірақ бұл шабуылдар оқшауланған істер болды, келісілген ұстау операциясындағы келісілген әрекеттер емес.^[1]

Шығыс-орталық аймақтағы PVA / KPA күштерін 19 мамырда майданға барлау жасағаннан кейін айқын кеңейту керек деп санап, Риджуэй олардың осалдығын пайдаланып, өзінің тұжырымдамасын кеңейтті және Ван Флотына бүкіл майданға шабуыл жасауға бұйрық берді. PVA / KPA күштерін ұстап қалуға болатындығына келісе отырып, Ван Флот шабуыл жеткілікті жылдам жүрсе, шешуші нәтиже бере алады деп санайтын операция жасады. Шығыстағы сызықты тұрақтандыру проблемасы болып қалса да, ол бұл тапсырманы ПВА / КПА күштері тереңдеп, олардың енуін күшейтіп жатқанына қарамастан, ол ешқандай дабылсыз қарады. Егер басқа себептер болмаса, ол олардың таулардағы логистикалық қиындықтары бірнеше күн ішінде алға жылжуын тоқтатпаса баяулайды деп күтті; олар тек «ұзын сөмкені» құрған болар еді, ол олардың негізгі жабдықтау және кету жолдарын жабу үшін жылдам дискілермен жабылатын еді. Ван Флотының жоспары I корпусын, IX корпусын және АҚШ-тың бір бөлігін құруды көздеді 1-ші теңіз дивизиясы АҚШ-тың сол жағында Х корпусы 20 мамырда солға қарай жылжу Мунсан -Хунчин сегменті Топика сызығы. Бір рет Топика сегментке иелік етілді, сөмкені жабуды бастау үшін соққылар бір-бірлеп темір үшбұрышқа бағытталуы керек еді 3-маршрут Йонгпён өзенінің аңғарындағы жол орталығын шамамен 32 мильден жоғары қамтамасыз ету Уйдзонгбу, басқа жоғары 17-маршрут Чунчхоннан тыс батыс жағындағы жол айрықтары кешенін басып алу Хвачон су қоймасы.^[1]:465–6

Шабуыл

Батыс-орталық секторы

20 мамырда ПВА / ҚПА күштерінің негізгі органдарына, оның ішінде қорғаныс шараларын ұйымдастыруға дейін резервтерге дейін жету мақсатында, I корпус командирі Генерал-лейтенант Фрэнк В. Милберн үш бөлімін курстарға қойды Топика сызығы өзінен 15 миль (24 км) жоғары Сеул бағытталған қорғаныс Корея Республикасы армиясы (ҚР) 1-ші дивизион қарай Мунсан, АҚШ 1-атты әскер дивизиясы солтүстік Уйдзонгбу арқылы және 33-маршрутпен, және АҚШ 25-жаяу әскер дивизиясы 3 маршрут бойынша солтүстікте Йонгпён өзенінің аңғарындағы жол торабына қарай. IX корпусының шығысында генерал-лейтенант командирі Уильям М. Хоге аралық сызық құрды, Грузия, оның орталық ізі бүйірлік созылымның дәл үстінде жатты Бухан өзені батысында бөгет болып, Чонгпён су қоймасын құрды және оның жоғарғы жағалауын бойлай Гончхон өзені шығыстан су қоймасына босату. Жылдам алға Грузия, Хоге оның төрт дивизиясына (АҚШ) мүмкіндік береді деп сенген 24-жаяу әскер дивизиясы және ҚР 2-ші және 6-бөлім және АҚШ 7-жаяу әскер дивизиясы, батыстан шығысқа қарай) PVA / KPA қорына жету үшін.^[1]:470

I Корпустың күштері тез қарқынға ие болды, әсіресе 21 мамырда таңертең Мунсан-ни кірген ҚР 1-ші дивизиясы, және үш дивизия да сол маңда немесе сол маңда болды Топика сызығы 23 мамырда кешке дейін. Бірақ шабуыл KPA ретінде пайдасыз қудалауға айналды Мен корпус және PVA 63-ші армия I корпусына қарағанда тезірек шегінді. 25-ші жаяу әскер дивизиясының негізгі корпусының алдыңғы жағына жақсы зондта тұрған танкілер мен танк-жаяу әскерлер үнемі өзара байланыс орната алмады және Йонгпён өзенінің аңғарындағы автомобиль торабының дивизиядан 16 миль қашықтықта тұрғанына күмәнданды оны PVA / KPA қозғалысын бұғаттау үшін уақытында алуға болады.^[1]:470–2

Жеңіл қарсылыққа қарамастан, IX корпусының шабуылы басынан бастап агрессивтіден гөрі абай болды. 20 мамырдағы қысқа аванстан кейін генерал Хоге өзінің дивизия командирлеріне шабуылдарын баса алмағаны үшін қатаң сөгіс берді, бірақ 21 мамырдағы табыстар одан да қысқа болды. Ілгерілеуді жылдамдатуға тағы бір рет тырысып, Хоге өз күштерін қуғын-сүргін тактикасын қолдануға және 22 мамырда 9,7 км-ден кем емес қозғалуға бағыттады, оларды 2 мильден (3,2 км) 3 мильге (4,8 км) одан әрі асыруға болады. Грузия, егер тезірек жасалса, Хоге жабық күштерді бұзып, PVA шығаратын негізгі органдармен байланыс орнатады деп сенді. 22-ші шабуыл, алайда оның төрт дивизиясын одан әрі алып кетті Грузия.^[1]:472

23 мамырдағы жаңа шабуыл туралы бұйрықтарда Хоге аймақтық түзетулер енгізді, оны генерал Ван Флоттың бұйрығымен Х корпусы қарсы шабуылға қосылған кезде корпустың шекарасын шығысқа қарай жылжытуы керек. ҚР 7-ші дивизиясы қазіргі аймағында күннің көп бөлігімен алға жылжып, 1-ші теңіз дивизиясының күштерін босатуға мәжбүр болды. 29-маршрут және Хучон су қоймасының батыс шетіндегі жол кешеніне қарай Чунчон-Хвачон осіне шабуыл жасауға дайындалу. Оның сол жағында Хоге 24-ші жаяу әскер дивизиясы мен 2-ші дивизия аймақтарын ауыстырып, 24-ші дивизия командирі генералға бұйрық берді Қара Брайан басып алу үшін 17-маршрутқа солтүстік-шығысқа жедел топ жіберу Кап'ёнг ал оның дивизиясы қалған жолмен жүріп өтті. Брайан әскерлері Капьёнға қарай өткеннен кейін, Кореяның 2-ші дивизиясы, Корпустың сол қанатына ауысып, екінші деңгей бойынша солтүстік-батысқа шабуыл жасамақ болды. 15-маршрут қарай Таебо-ри.^[1]:472

Әлі де өз күштерін жандандыруға тырысқан Хоге қайтадан қуғын-сүргін тактикасын бағыттап, оларға қарсылас топтарын ротасына дейін айналып өтуге рұқсат берді. Оның бөлімшелері 23 мамырда PVA 63 және 64-армиялар, бірақ бірнеше бірлік 8 мильден астам қашықтыққа жетті. Терең қозғалыста генерал Брайанның жедел тобы танктер мен бірінші батальон, 21 жаяу әскер полкі 17-ші бағыт бойынша қарсыластардың шайқасуымен ғана кездескеннен кейін Кап'ёнды басып алды. Хоге қазірдің өзінде оның американдық екі дивизиясы болды, оның жол орталығы мақсатының төменгі шетіне жақындаған жолдар бойынша алға жылжуы болды, Чунчхоннан төмен орналасқан 7-ші жаяу дивизия және Капта 24-ші. Ён, қайдан екінші аңғарлық жол 17-ші маршруттан шығып, солтүстік-шығыста жүгіріп, ауылға қайта қосылды Чиам-ни (37 ° 58′48 ″ Н. 127 ° 36′22 ″ E / 37.98 ° N 127.606 ° E / 37.98; 127.606).^[1]:472

Шығыс секторы

Жалпы Эдвард Бадам 23 мамырда басталатын Х корпусының қарсы шабуылының жоспары бір күн бұрын басталған шектеулі шабуылдардың кеңеюін құрады. Ішінде Сокса-ри (37 ° 38′17 ″ Н. 128 ° 29′42 ″ E / 37.638 ° N 128.495 ° E / 37.638; 128.495) ауданы, бірінші батальон, 7-жаяу әскер полкі, Сокса-ри-пассаждың төменгі ұшын басқаратын позицияға кроссты қатты қарсылыққа қарсы тұрғызды.Хабаежа (37 ° 44′56 ″ Н. 128 ° 18′25 ″ E / 37.749 ° N 128.307 ° E / 37.749; 128.307) қалалар арасындағы орта жол. Бадам бұйырды 3-жаяу әскер дивизиясы өзінің жалпы шабуылын 2 мильдік (3,2 км) асудың қалған бөлігіне және одан солтүстікке қарай, Хабаеяден шығысқа қарай шамамен 3 миль (3,2 км) жол айрығында Сокса-ри-Хабаежа жолы басқа жол орамымен байланысқан жерде бағыттау. солтүстік-шығысы жоғары арқылы Таебек таулары дейін Янгян жағалауында. PVA / KPA күштері Сокса-ри-дан шығарылғанға дейін берілген осы мақсаттарды алу.Хаджинбу-ри алаңы айқын болды, ол PVA артындағы ең жақсы екі жолды жабуға бағытталған. Бадам 3-ші дивизияны ҚР-ны бекіту арқылы күшейтті 8-дивизия, қазір толығымен жинақталған Чечон, сондай-ақ ҚР-ны берді 9-дивизия (ҚР нәтижесінде алынған III корпус инактивация 22 мамыр) генералға дейін Роберт Х.Соул Хаджинбу-ри аймағындағы Х корпусына берілген қосымша жер үшін жауапкершілікпен бірге. Корпустың шамасына қарай шабуыл жасамақ болғанда, Суль өзінің жетінші және 65-ші Өткізгіштер мен жол торабына бағытталған полктер, бұзылған 9-шы дивизияны Хаджинбу-ри аймағында қайта қалпына келтіріп, тексерілмеген 8-ші дивизияны резервте ұстаңыз.^[1]:472–3

Жұмыс тобы, қоспасы: 2-батальон, 38-жаяу әскер полкі; ҚР 3-ші полкінің негізгі бөлігі; 72-ші танк батальонының екі ротасынан басқалары; взвод 15-жаяу әскер полкі цистерна компаниясы; аккумуляторы 300-ші далалық артиллериялық батальон; және корпус командирінің орынбасары полковник Ладуэнің басқаруымен генерал Альмонд ұйымдастырған әуе-басқарудың тактикалық партиясы ҚР шекаралары арқылы шабуылдады 7-ші дивизион ішінде П'унгам-ни (37 ° 42′50 ″ Н. 128 ° 11′02 ″ E / 37.714 ° N 128.184 ° E / 37.714; 128.184) Хабаежа жол торабын басып алуға арналған аймақ. Оңтүстік Корея әскерлерінің қиын жер, ауыр, егер қарсыласу және аяқты сүйреу өнімі үйлессе, Ладуды мақсатына 4,8 км жетпей тоқтатты. Жалпы шабуыл үшін Бадам алмастырды Йок күштер Жұмыс тобы қабілетті, 3-ші дивизиядан бөлініп, Корпустың басқаруымен жұмыс істейтін 15-ші полк жауынгерлік командасының айналасында салынған. Бір рет Қабілетті күш Хабаежаны алды, ал оңтүстіктен шыққан 3-ші дивизия шығысқа қарай 6,4 миль (6,4 км) жол торабын басып алды, жедел топ таратылып, 15-жаяу әскер өз дивизиясының операцияларына қосылуы керек еді.^[1]:474

Кордтың қарсы шабуылының екі негізгі найзағының біреуінің басы болғанда, Бадам 22 мамырда түстен кейін 187-ші десанттық полк жауынгерлік командасы (187-ші RCT) жоғары 24-маршрут айналасындағы биік жерлерді алу Ханьги (37 ° 48′22 ″ Н. 127 ° 59′28 ″ E / 37.806 ° N 127.991 ° E / 37.806; 127.991). 23-ші жаяу әскерден өту, генерал Фрэнк С. Боуэн батальонымен 5-ші теңіз полкі және екі батальон 9-жаяу әскер полкі алға қарай алға ұмтылып, жеңіл қарсыласуға қарсы мақсатына жете алды. Қарсы шабуылда негізгі күш 24-маршрут осінде жасалуы керек еді. The 2-жаяу әскер дивизиясы, 187-ші RCT бекітілген кезде, жүру керек еді Инже, 1-ші теңіз дивизиясы Янгу. Бадамның тұжырымдамасы екі найзаның ұштары 24-ші маршруттан шығысқа қарай жау күштерін ұстап алып, оларды оң жақта алға жылжыған Корпус күштерінің жойылуына жол ашады деген тұжырымдамада болды.^[1]:474

Янгу жолында 1-ші теңіз дивизиясының ашылу шабуылы 24-маршруттың батыс жағымен өтті 1-ші және 5-ші теңіз полктері 1051-ші шыңға көтеріліп өте қатты жерге көтерілді (37 ° 52′16 ″ Н. 127 ° 57′22 ″ E / 37.871 ° N 127.956 ° E / 37.871; 127.956). 6,4 км (6,4 км) қашықтықтағы жеңіске жеткенде, шаршап-шалдығу және төмен түсу шегініп бара жатқан ПВА артқы күзет күштерімен кездесуден гөрі теңіз жаяу әскерлерін көп құлады. 15-ші армия. Шабуылдың басты оқиғасы 1051-шыңнан 1 мильге (1,6 км) ілгері жылжып бара жатқан 5-теңіз күштері 2-ші жаяу әскер дивизиясының он бір жараланған адамын қалпына келтірді.^[1]:474

Инжеге екінші жаяу әскер дивизиясының көшуі үшін, генерал Кларк Л. Руфнер негізгі күш-жігерді 187-ші РТК-ға жүктеді. 72-ші танк батальонының В ротасы бекітілгендіктен, генерал Боуэннің жауынгерлік командасы осы аймақты қабылдауы керек еді 23-жаяу әскер полкі Генерал Бадам баданың резервіне жіберіп, 24-ші маршрутқа шабуыл жасады (бастапқыда Бадам да бұйырған), көпір учаскесін басып алу Соянг өзені Умянг-ни (37 ° 57′58 ″ Н. 128 ° 04′34 ″ E / 37.966 ° N 128.076 ° E / 37.966; 128.076), Индже жол орталығынан оңтүстік-батысқа қарай 9,7 км (9,7 км). Дивизияның оң жағындағы параллель бағытта 38-ші жаяу әскер Пунгам-ни-ден солтүстік-шығысқа қарай созылатын таулы жолмен алға жылжуы керек еді. Хён-ни (37 ° 56′35 ″ Н. 128 ° 18′58 ″ E / 37.943 ° N 128.316 ° E / 37.943; 128.316) содан кейін солтүстік-батысқа қарай Инжеге бұрылыңыз. 9-жаяу әскер дивизияның орталық аймағын сыпыруы керек еді.^[1]:474–5

Барлық PVA-мен 12-ші армия 24-ші маршрут пен Пунгам-ни-Хён-ни жолының арасынан солтүстікке қарай кетуге тырысып, 23 мамырда сол аймақта алға жылжып бара жатқан 2-ші дивизия күштері тек әлсіз кешіктіру әрекеттерімен кездесті. Біршама қатал, бірақ қозғалмайтын блоктау позициялары PVA орналасқан оң жақтағы 38-ші жаяу әскермен бетпе-бет келді. 80-дивизия туралы 27-ші армия Хабаеяларды ашық ұстауға тырысқан болса керекСангам-ни (37 ° 52′30 ″ Н. 128 ° 15′25 ″ E / 37.875 ° N 128.257 ° E / 37.875; 128.257) Сокса-риден шығатын жол сегменті. Руфнердің алғашқы шабуылдары алға ұмтылыс болған жоқ. 4 мильдік (6,4 км) орташа жетістіктер бірінші теңіз дивизиясымен сәйкес келді және екінші дивизияны тек жақын аралық рельефтің мақсаттарына дейінгі биіктікте шектелген биіктікте алды. Нахон өзені солтүстігінде және солтүстік-шығысында.^[1]:475

Бастапқыда Хабаея жол торабын басып алу үшін шабуыл жасалды, Жұмыс тобы қабілетті құрамына 15-ші полк жауынгерлік командасы, ҚР 3-ші полкінің негізгі бөлігі және 300-ші далалық артиллериялық батальонның батареясы, таратылған соңғы екі бөлім кірді Жұмыс тобы. Шабуыл жасау күштеріне ерекше назар аудара отырып, генерал Алмонд 22 мамырда кешегі күшін өзгертті, оңтүстік кореялықтарды 3-батальон, 15-жаяу әскер полкін тартып, кері қайтып, Корпустың резервіне өтуі тиіс болған 7-ші дивизияға Кореяға жіберді. оны 3-ші дивизияның бақылауына және 2-дивизияның 72-ші ауыр танк батальонының штабы мен ротасын қосты. Түстен кейін 15-ші полк жауынгерлік командасы және жедел топ командирі подполковник Томас Р.Янси ұрыс ұйымдастыра алмады. Қабілетті шабуылды күштеп ашыңыз. Дұшпанның қарсылығынан гөрі кеш басталуы мен қиын-қыстау жерлері Янсидің жетістіктерін 23 мамырда Хабаежиядан біршама қысқа, 1 мильден (1,6 км) асып кетті.^[1]:475

3-дивизия аймағында 1-ші батальон, 7-ші жаяу әскер, 23 мамырда Сокса-ридің солтүстігіндегі асудың қалған бөлігін иеленді, ал генерал Суль өзінің «корпусының» басқа бөлімдерін маневр жасап, Хабаеяден шығысқа қарай жол торабына қарай алға жылжыды. The 65-жаяу әскер полкі 7-ші жаяу әскерден батысқа қарай орналасты, ал 9-шы дивизия тылда резервке шықты. Күндізгі барлық байланыстар PVA жабатын KPA күзетшілерімен болды 81 дивизия және 93-ші полк, 31-ші дивизия, олар Хабаеяға кетіп бара жатқанда.^[1]:475

Әсіресе, I және IX корпустарының аймақтарында, осы уақытқа дейін басталған және жылдам жорықтар негізгі жау органдарының қарсы шабуылға қол жетпейтін жерде шегінуіне мүмкіндік бергені анық болды. Генерал Ван Флот соған қарамастан, олардың күштері өздерінің алға жылжуына қарсы болғандықтан, қарсыластың негізгі шығу жолдарын жауып тастау мүмкіндігінен де жақсы болатынына сенімді болды және 24 мамырда Милбурн, Хоге және Бадамды шабуылдарының қарқынын тездетуге мәжбүр етті. жол орталығының мақсаттарын орындау. Ван Флот ҚПА күштерін ұстап алу және жою үшін әсіресе жақсы мүмкіндікті көрді II, III және V корпус және PVA 12, 20-шы және Х корпусы мен Кореяның күшімен 24 маршруттан шығысқа қарай орналасқан 27-ші армиялар Мен корпус. Генерал Бадам Янгу-Индже аймағын басып алғаннан кейін, генералдың солтүстік-батысына қарай 24-маршрут бойымен жағалауға қарай шабуыл жасауы керек еді. Пайк Сун-юп ROK I корпусының күштері. Табыс екі жақты алға жылжудың жылдамдығына, әсіресе, Х Корпустың жаудың қашып кету жолдарын жауып тастауға бағытталған жылдам шабуылына байланысты болады.^[1]:475–6

Генерал Милберн I корпусына жылдамдықпен көшуге тапсырыс беру арқылы асығуға тырысты Канзас штаты. 3-маршрутпен 89-шы ауыр танк батальоны мен батальонын алға жылжыту 27-жаяу әскер полкі 25 мамырда жол торабын жауып тастады және Милбурнның барлық үш дивизиясы жетті Канзас штаты 27 мамырда. Бірақ шабуыл, басынан бастап, нәтижесіз іздеу болды. Милбурн әскерлерін оңай алға оздырып, I корпус майданындағы барлық негізгі жау құрамалары шығысқа қарай 38-ші параллельден асып кетті. Имджин өзені батыста.^[1]:476

Чунхон

IX корпустың мақсаты 24 мамырда болды Топика сызығы, бұл 7-ші дивизияның шығыс қанатындағы жаңа аймағында Чунчхонның үстінде орналасқан. Дивизияның шабуылын жеңілдетуді және осылайша Хвачон жол орталығында оның алға жылжуын жеделдетуді мақсат етіп, генерал Хоге генералға бұйрық берді Клод Ференбау броньды машинамен 29 мильге дейін Чунчхонға дейін 24 миль қашықтықта жүру керек. Ференбаудың нұсқауларына сәйкес 32-жаяу әскер полкі жол бойында орналасқан ауданда жұмыс істеп, Чунчхондағы қарсыласудан қорғанысты дамыту және қаланың үстіндегі Соянг өзенінің қиылысқан жерлерін тексеру үшін мықты танк-жаяу патрульді жібереді, 32 командирі бекітілген 7-ші барлау ротасынан шағын взвод құрды, взвод. полк танк ротасының және барлау рота командирі капитан Чарльз Э. Хазель басқаратын инженерлер отряды. Тапсырма тобы Hazel тек Чунчон аймағын барлап, полк шебіне оралу үшін бұйрықтармен аттанды.^[1]:476

Чунчхоннан 8 миль (13 км) төмен Тапсырма тобы Hazel Синджом-ни ауылының төбесінен ауыр атыс қаруы мен пулеметтің атуына ұшырады (37 ° 45′25 ″ Н. 127 ° 46′48 ″ E / 37.757 ° N 127.78 ° E / 37.757; 127.78), қайда 29-маршрут көтеріле бастады Вончанг асуы Чунчхон бассейнінің оңтүстік жиегін кесу. PVA 60-шы армия Синджоминиден асу арқылы өтетін жолды бөгеп, полк құрды, бірақ танкке қарсы қару қолданбаған. Оның батальоны әлі алыс қашықтыққа ығыса алмаған, артиллерия бақылаушысы капитан Хазельмен бірге төбеге отты орната алмады. Хэйзелдің зеңбірекшілері тау бөктеріне жауған оқтан бірнеше із тапқаннан кейін, Хазель жіңішке терілі джиптер мен жарты полотналарда жүрген өз күштерінің мүшелеріне қайтарып беріп, он бір танкімен жолды жалғастырды. Винтовкадан және пулеметтен атылған қатты, бірақ зиянсыз қару-жарақтың астынан бұрылыс асуынан өткеннен кейін, броньды колонна Чунчхон бассейніне оқ атылып, түстен кейін қаланың орталығына қарай беттеді. Хезелдің танкерлері екі-үштен бөлініп шығып, қаланы және Соянның екі жағын тінтіп, жүзге жуық ПВА-ны өлтірді, басып алды немесе бағыттады және 302-шыңның артқы жағында Чунчхонды солтүстік-шығыста құшақтап жүгіріп шыққан үлкен күшті жазалады. Зондтаушы танктерден қашып кету үшін ПВА оқ жаудыруға тырысқан жоқ.^[1]:476–7

Оның танк экипаждары Чунчонды тазартып жатқанда, капитан Хазель полк командирінен қалада түнге қалу туралы бұйрық алды. Полк танк ротасының екі взводы оны күшейтіп, рацион, бензин мен оқ-дәрі қорын алып келуі керек еді. Хейзел өз күшін қаланың батыс шетіндегі ұшу алаңына алып келді, ол жерде тегіс жер жақсы өрт өрістеріне мүмкіндік берді. Оның цистерналарын тығыз периметрге айналдырып жатқанда, полк оған генерал Ференбаудың қасында болғанын сұрады. Дивизия командирі, оның көмекшісі және еріп жүрушілері 29-маршрутты екі джиппен Хазельдің күшімен байланыстыру үшін бастаған, бірақ түстен кейін генералдан ештеңе болған жоқ. Хазель Ференбаудың қайда екендігі туралы ештеңе білмеді, бірақ оның Синджом-ниде қиындықтарға тап болғанын дұрыс болжай білді.^[1]:477

Ференбауг пен оның тобы PVA блоктаушы күшінің мылтықтарының астына 16:30 шамасында түскен. PVA оты эскорттарды алып бара жатқан джипті сыпырып алды, екі өлген және үшінші жарақат алған адам жолға жайылып кетті, генералды, оның көмекшісі мен жүргізушісін шығысқа қарай тау бөктеріндегі тастар мен жапырақтардың арасына жасыру және жасыру үшін қуып жіберді. Потервия туралы үндеу жариялау үшін Чунчонға бара жатқан дивизиялық соғыс тобы диванға үш сағаттан кейін келіп, 32-жаяу әскер қатарына қайта оралды, сол жерде олар взводтың бастығы 1-лейтенант Иван Г.Станавейге шабуыл жасады. содан кейін полк танк ротасы взводы сапқа тұру үшін сапқа тұрғызады Тапсырма тобы Hazel. Лейтенант Стэнавей танктерін алға қарай алға қарай созып, жараланған эскортты көтеріп алып, генералдың қай жерде екенін анықтады. Стэнавейдің экипаждары бұрылуға кеңістік тауып, мүмкіндігінше тау бөктеріне жақындады. Онда атыс қаруы мен пулеметтің атысымен олар түймені жауып, қараңғы түскенше күтті, сол кезде Ференбауг пен онымен бірге адамдар бір-бірлеп Станавейдің танкісіне қарай жетіп, құтқару люгі арқылы кірді. Үшеуі 21-ші жаяу әскер қатарының артында 21:00 шамасында қауіпсіз жерге жетті.^[1]:477

Генерал Ференбаудың жоғалуынан туындаған мазасыздықтың арқасында, Тапсырма тобы Hazel қараңғы түскенше, дивизионның штабынан шығарылу туралы бұйрықтар берілді. Синджом-ни-Вончанг асуының ПВА-мен шектесетін бөлігінде парасатты қадам қайта жабдықтау үшін ПВА-ны жауып тұрған позициядан төмен қарай тарту болды. Хазель қайтадан өз бағанын ПВА-ның асуы арқылы асуларда зиян келтірмей, танктердің үстінде жүрген тұтқындардан басқа зардап шеккен. Хэйзель жолдан алысырақта екі танкіні жоғалтып алды, біреуі жанармай таусылған кезде экипажы жұмыстан шығарды, екіншісі қараңғыда жолдан терең шұңқырға түсіп кетті. 32-ші жаяу әскерлер штабында Хазель оның күші бұрынғыдай кеңейтілген, келесі батысында батальонымен Чунчонға оралуы керек екенін білді. 17-жаяу әскер полкі, дивизион резервінен шығып, ПВА-ны асудан босатып, қаладағы жедел топтың құрамына кіру.^[1]:477–8

Генерал Хогтың ойында болмаған операция болса да, Хейзелдің 24 мамырдағы шабуылдары тек ПВА-ны қаладан тыс жерге шығарып тастаумен ғана шектелмеді: Хейзелдің күшейтілген колоннасы жол бойында немесе қалада PVA-мен кездеспестен 25 мамырдың басында Чунчонға оралды. Күндізгі жарықтан кейін Чунчхонның үстіндегі жерді сканерлеген әуе бақылаушылары 17-ші маршрут пен оған қосалқы жолдар мен соқпақтардың он мыңнан астам PVA кептелісін тапты. Қаладан батысқа және солтүстік-батысқа қарай олар 17-маршрут пен Кап'ёнг-Чиам-ни жолының арасында жер үстімен жүріп өткен мыңдаған PVA-ның тағы бір үлкен массасын көрді. Танктері деп есептесек Тапсырма тобы Hazel 24-ші күнде Чунчхонға кіру үлкен шабуылдау күшінің пункті болды, негізгі PVA органдары түнде Хвачон қаласынан қашу үшін солтүстікке қарай жинала бастады.^[1]:478

Чиам-ни мен Хвачон

Артиллериялық атыс және әуе соққысы шегініп бара жатқан ПВА-ны таңертеңнен бастап түсірудің бұзылуына қосымша болды. 09: 30-ға дейін генерал Ференбау 17-ші жаяу әскерді мотоциклмен толтырып, Чунчеонға бара жатқанда, полк солтүстікке таман PVA кассалық 17 маршрутынан кейін қуғын күш ретінде солтүстікке шабуылдады және PVA бөтелкесін қоршап тұрған оң қолы сияқты. қаланың батысы мен солтүстік-батысы. Батыста осы күштердің айналасында орналасқан 21-ші жаяу әскер полкі 24-дивизия аймағында Кап'ён-Чиам-ни жолымен қозғалады. Чиам-ни аймағындағы екі полктің түйісуі ПВА-ның шегінуіне тосқауыл қояды, ал қараңғыда екі күш бұған дейін 9 миль (9,7 км) жерде болды. Бұрын, түсте әуе бақылаушылары Х корпусының аймағынан шыққан 12 және 15 армия күштерін орналастырды. Бақылаушылар Хуачон су қоймасының астындағы жер арқылы ұзын бағандарда қозғалған және шамамен 12-12 мың әскер мен көптеген машиналар мен артиллерияның Хуачон қаласына қарай солтүстік-батысқа қарай бет алғанын хабарлады. Артиллерия мен бүкіл жауынгерлік топ бұл бағандарға шабуылдады, ал генерал Хоге Хвачон қаласы-Хвачон су қоймасының орталығын басып алып, олардың қашып кетуіне тосқауыл қою үшін шабуылын күшейтуге көшті. 26 мамырдың басында шыққан Хогенің бұйрықтары 17 және 21 полктардың жақындасқан шабуылдары салдарынан өзінің орталық аймағынан қысылып жатқан 6-шы дивизияның негізгі бөлігін Корпустың шығыс қапталына ауысып, алға жылжуға шақырды. жол орталығын басып алу үшін 7-ші дивизия. 19-шы полкті орталық аймақта қалдырып, тікелей қысылғанша Чиам-ниға қарай шабуыл жасаңыз, генерал Чан До Ён өзінің дивизиясының қалған бөлігін Чунчхон аймағында 7 мамырда 27 дивизияға көтерілуге ​​дайындық үшін жинады.^[1]:478–9

17-ші және 21-ші полктар 26 мамырдың басында Чиам-ни маңында күш біріктірді, ал жалпы IX корпусының алға жылжуы кезінде 19-шы полк, 19-шы дивизия солтүстікке шашыраңқы қарсылықпен итеріп, Чиам-ниден (4,8 км) жақын орналасқан. . Үш полк осылайша 17 маршрут пен Кап'ёнг-Чиам-ни жолының арасындағы ПВА-ны екі жол мен Оңтүстік Корея сызығы құрған өрескел үшбұрышта жазды. Ауыр, төмен ілулі бұлттар ұшақтарды күні бойы жерде ұстап тұрды, бірақ артиллериялық атыс PVA-ны үздіксіз шайқады. ПВА тобын ұстап алуға шоғырланған кезде 17-ші жаяу әскер танк-жаяу әскерді 17-ші жолмен Хвачэонға қарай патрульге жіберді. Қаладан 4 миль (6,4 км) төменде патруль ПВА күшінің артқы бөлігін осы аймақтан бір күн өткенде байқады. Бір күннің есебі бір PVA күшін бұрап алды, ал екіншісі, біршама үлкен, жоғалды.^[1]:479

21-ші жаяу әскер Чиам-ниге жорық жасауын аяқтаған кезде, полктің штаб-пәтері мен медициналық компания Чиам-ниден оңтүстік батысқа қарай 4 миль (4,8 км) қашықтықта кез-келген мылтық роталарынан бірлескен периметр құрды. Түнгі он екіден кейін медициналық компания басқарған периметрдің доғасына қарсы солтүстік-батысқа шабуыл жасаған шамамен үш жүз PVA ауыр шығындармен кері лақтырылды. Тірі қалғандар жақын маңдағы биіктікке қарай шегініп, периметрді пулеметтің отынан бүркіп, оны түнде мезгіл-мезгіл көтеріп отырды, өйткені PVA шабуылға көбірек алға жылжыды. Әр шабуыл жақын ұрыста кері қайтарылды. The 5-жаяу әскер полкі, таңертең оңтүстіктен келіп, периметрге жақындаған PVA соңғы күшін бұзды. Қорғаныс күштері бірнеше рет жасалған шабуылдар кезінде екі қаза тапты және жиырма жараланды. PVA шығындары 300 қаза тапты, шамамен 250 жараланған және 450 тұтқынға алынды.^[1]:479

Батальон күшіндегі басқа PVA топтары 27 мамырда таңертең қақпаннан солтүстікке қарай ұмтылды, бірақ Чиам-ни аймағында жолды жауып тұрған күштер оларды соққыға жықты. Осы сәтсіздіктерден кейін қашу үшін ұйымдасқан күш-жігер болған жоқ, тек шығу жолын іздеу үшін шатастырылған ПВА үйінділері. 17-ші және 21-ші полктер жалпы корпустың ілгерілеуіне қосылу үшін солтүстікке бұрылған кезде, 5-ші жаяу әскер мен 19-шы полктегі моп-операциялар, 6-шы дивизия тұтқындар санын екі мыңға жуықтады. 28 мамырда 5-ші жаяу әскер осы аймақты соңғы сыпыру кезінде ПВА тұтқындады, олардың көпшілігі үлкен топтарға беріліп, жалпы саны 38000-ға жетті.^[1]:479–80

Жалпы корпустың алға жылжуы 17-маршрут бойынша шоғырланды, онда ПВА Хвачон қаласы-Хвачон су қоймасынан су қоймасының астынан жер астынан солтүстік-батысқа қарай жылжып бара жатқан бағандар үшін ашық жолды ұстау үшін қатты күрес жүргізді. Жаңбыр мен қатты бұлт әуе кемесін жерде ұстап тұрды, 27 мамырда түстен кейін бәсеңдеп, артиллериялық атыспен бірге Хвачоннан асып түсуге ұмтылған ПВА-ны ауыр соққыға жіберді. Бұл кезде 17-ші жаяу әскер 17-ші бағытта қыңыр қарсылықпен шайқасып, Хвачеонға сағат 14: 00-де кірді, бірақ ПВА 20-шы армиясының дивизиясы полктің қаладан солтүстікке және шығысқа қарай су қоймасына қарай жылжу әрекетін тоқтатты. Чунчхон аймағынан оңға қарай жылжып келе жатқан 6-шы дивизия ҚР-да ешқандай қарсылықты кездестірмеді, бірақ су қоймасының батыс сағасынан төмен орналасқан кедір-бұдыр жермен бірнеше миль ғана алға өтті. PVA / KPA қауіпсіздік қақпасының көп бөлігі осылайша ашық қалды.^[1]:480

28 мамырда әуе бақылаушылары су қоймасының астындағы жер PVA / KPA күштерінен басқалары туралы хабарлады, ал ҚР 6-шы дивизиясының көлдің батыс шетіне қарай жылжуы PVA-ның қашуын растады. 20-шы армияның дивизиясы Хвачеон қаласынан солтүстікке және шығысқа қарай орналастырылды және батыста 24-ші және 2-ші дивизия фронттарында кездескен басқа дивизия бұл уақытта ұйымдастырылған қорғаныс пен IX корпусының темірге қарай ілгерілеуіне қарсы тұруға бел буды. Үшбұрыш. IX корпусы X орталық корпусының аймағынан шыққан ПВА-ны ұстап қалу үшін жол орталығының мақсатына өте кеш қол жеткізгенімен, Корпустың қарсы шабуылы кезінде жаудың жалпы шығындары, мамырдың соңғы үш күнін қоса есептегенде, 62000-нан асты. Қытайлық шабуыл кезінде кішігірім шығындар Корпустың бағалауын 73000-нан астамға жеткізді, оның 44 705-і өлтірілді, 19 753-і жараланды және 8749-і тұтқынға алынды. Мамырдың барлық кезеңінде IX корпусының бөлімшелері 341 қаза тапты, 2011 жарақат алды және 195 жоғалып кетті.^[1]:480

Х корпусы Соянға алға шығады

24 мамырда Генерал Алмонд 2-дивизияның Сояңдағы Умян-ни көпірін басып алу үшін бронды шабуылға бұйрық берді. Бадам генерал Руфнерге екі танк ротасынан, жаяу батальоннан және Ханьгидегі инженерлерден құрылған арнайы топ құрып, түске қарай жолды бастауға нұсқау берді. Ол Раффнерге жедел топты дивизияның 72-ші танк батальонының командирі полковник Брубакердің астына орналастыруды, содан кейін оның штабы мен бір рота болған П'унгам-ни ауданына орналастыруды тапсырды. Жұмыс тобы және Жұмыс тобы қабілетті.^[1]:480

Бадам рұқсат етілген бірнеше сағат ішінде операцияны ашу үшін Руфнерді уақыт басып тұрды. Полковник Брубакер Ханьгиге ұшып бара жатқанда, Раффнер миссияны 24 маршрут бойынша жұмыс істеп жатқан 187-ші РТК және екі жақын танк компанияларына жүктеді; Корпустың бұйрығымен жасалынған көптеген ауысымдардың бірінде бұрын 2-ші дивизияға берілген 3-ші дивизия бөлімшесі, 72-ші В, 64-ші Б. Генерал Боуэн операцияға өзінің 2-батальонын таңдап, оның атқарушы офицері полковник Уильям Герхардтты жедел топтың басшылығына тағайындады.^[1]:481

Барлық асығыстыққа қарамастан, полковник Брубакер генерал Боуэннің командалық пунктіне жеткен кезде сағат 11: 00-де, полковник Герхардт соңғы нұсқаулар бергенге дейін 12: 30-да және Брубакер жедел топтың бронды пунктін 24-маршрутқа көтергенде 13:00 болды. Пункт командирі, Брубакер штабының майоры Чарльз Ньюман өзінің танк взводын, инженер взводын және барлау отрядын полковник Герхардт нұсқағандай баяу жолмен көтеріп, инженерлермен бірге миналарды зерттеді. Сағат 14:00 шамасында инженерлер жолды тексеріп жатқан кезде және барлау отрядының ақаулы радио байланысын түзетуге уақыт тапқан кезде майор Ньюман Ханьгеден 9,7 шақырымдай жерде танктерін тоқтатты. Оқиға орнына тікұшақпен келген генерал Бадам, операцияның кеш басталғанына онсыз да риза болмай, тоқтаудың себебін біліп алды. Ол Ньюманға коммуникацияларды ұмытып, танктерін сағатына 32 км-де жылжытуды және «минаға соғылғанша жүре беруді» бұйырды.^[1]:481

Ньюман өз танктерін бесінші тісті доңғалақпен алға жылжыта бергенде, Бадам жедел топтың негізгі корпусын тексеру үшін оңтүстікке қарай ұшты, ол әлі де қалыптасып келеді. Ол шыдамсыздықпен жарылып, полковник Герхардтқа жаяу әскердің қолдауы бар ма, жоқ па, танктерді қозғалысқа келтіруді бұйырды. Жүк машиналарын жолдан шығарып, ағыннан соңғы танктерді жолға шығару одан да көп уақытты қажет етті, Бадам Брубакерді батальон командирлігінен босатты. Генералдың қысымына қарамастан, түстен кейін танктер келесі жедел топтың қалған бөлігімен алға қарай аттанды.^[1]:481

Ньюманның негізгі күші қытайлықтардың танктердің пайда болуынан көрінетін шоғырлардың арасынан жылдам өтіп, Умянг-ниден 1 миль (1,6 км) төменде әуе шабуылдары астында солтүстікке ұмтылған төрт мыңға жуық PVA артына келді. Finding room to deploy in a skirmish line, Newman's tank crews opened fire with all weapons as PVA broke for the hills on both sides of the road or fled north across the Soyang, leaving behind a litter of dead, supplies, pack animals, and vehicles. By 16:30 Newman's tankers entered Umyang-ni and took up positions to continue firing on enemy groups scurrying for safety both below and above the river. By the time the main body of Task Force Gerhardt arrived two hours later, Newman's unit was in full possession of the bridge site.^[1]:481

Бірге Task Force Gerhardt occupying the lower bank of the Soyang, General Almond late on 24 May issued instructions for attacks to carry out General Van Fleet's earlier order for the two-pronged trap by X Corps and ROK I Corps. Coming out of Corps' reserve, the 23rd Infantry moving up Route 24 on the morning of 25 May was to pass through the Gerhardt force and establish a bridgehead over the Soyang, throwing a treadway bridge over the river, then was to seize Inje to block large enemy groups that air observers had sighted withdrawing up the P'ungam-ni-Hyon-ni-Inje road. Behind these groups, the 38th Infantry was to continue its pursuit. In getting within 10 miles (16 km) of Hyon-ni on the 24th, that regiment had had as much trouble with the roadbed giving way under its tanks and with the sharp pitch of the bordering ridges as with knots of KPA delaying forces.^[1]:482

After the 23rd Infantry established the Soyang bridgehead, Task Force Gerhardt and the remainder of the 187th RCT were to assemble under Corps' control just south of Umyang-ni to form Task Force Baker for a rapid drive over Route 24, beginning on the morning of 26 May, to seize Кансон (38 ° 22′41 ″ Н. 128°27′54″E / 38.378°N 128.465°E / 38.378; 128.465) жағалауында. The 2nd Division, less the 9th Infantry, which General Almond ordered into Corps' reserve and replaced in the area between Route 24 and the P'ungam-ni-Hyon-ni-Inje road with the ROK 5th Division, was to continue clearing its zone. At the same time, the 23rd Infantry, following Task Force Baker, was to give particular attention to preventing enemy forces from moving above the Inje-Kansong segment of Route 24. In a further remodeling, Almond dissolved Task Force Able, as previously planned, and reassigned its zone to the 3rd Division, which, with the ROK 9th and 8th Divisions still attached, was to continue clearing its wide east flank zone. On the Corps' opposite flank, the 1st Marine Division was to continue its drive along the west side of Route 24, a drive which again on 24 May had amounted to a plodding short advance, to capture the Yanggu area.^[1]:482

As part of the operation to seize the Umyang-ni bridge site and subsequently the Yanggu-Inje area, General Almond had directed the 1st Marine Division to have a regiment follow Task Force Gerhardt up Route 24 as far as 5 miles (8.0 km) below Umyang-ni where a lateral trail intersected from the east and continued northwest toward the Soyang. Veering off at the intersection, the Marine regiment was to occupy prominent high ground 4 miles (6.4 km) west of Umyang-ni to strengthen the hold on the bridge site and to control the trail, which Almond believed enemy forces would attempt to use as a withdrawal route. General Thomas pulled the 7-ші теңіз полкі out of reserve for the mission, but because of a late start, a shortage of trucks and enemy resistance to the leading battalion on a hill bordering the road northwest of Chaun-ni, the regiment by nightfall was still some 7 miles (11 km) short of its objective. Along the east side of the road, the 187th RCT, less its battalion with Task Force Gerhardt, also had made only short advances against scattered enemy groups during the day. Thus the lateral trail, now located about halfway between the front of the Marine and airborne troops and the Gerhardt force at Umyang-ni, remained open.^[1]:482–3

Shortly before dark, air observers reported about two thousand enemy troops moving west on the trail onto Route 24 and beyond. They were from PVA 12th Army units, which continued to cross the road during the night, their movement not again picked up by observers until midday on 25 May as they entered the ground below the Hwacheon Reservoir in the IX Corps' zone. To protect their passage across Route 24, the PVA 106th Regiment, 34-дивизион organized a deep position extending over 2 miles (3.2 km) below the road's intersection with the trail to hold off attacks from the south. With no position established to the north, the intersection was open to seizure by Task Force Gerhardt. But Colonel Gerhardt sent no forces down the road, even after all but one of twenty trucks sent back for supplies were destroyed and all but two of the drivers were killed at the PVA position.^[1]:483

Alerted by the ambush of the truck convoy, General Ruffner ordered the 23rd Infantry to move forward at daylight to clear the roadblock. At each position of the deep block, forces of the PVA 106th Regiment fought a dogged defense until virtually annihilated. Regimental tanks broke through on the road and reached Task Force Gerhardt in the afternoon, but darkness fell before the 23rd Infantry eliminated the 106th regiment and reached the intersection to stop for the night. Attacking cross-country on the west flank of the 23rd Infantry, the 7th Marines met little resistance but moved no farther than to come abreast. Behind the roadblock, PVA 12th Army forces meanwhile had continued to stream across Route 24 and up the trail to the northwest until the 106th Regiment was all but wiped out. Then they avoided Task Force Gerhardt by veering northeast, forded the Soyang, and headed toward Yanggu.^[1]:483

The 38th Infantry's pursuit of enemy groups escaping up the road through Hyon-ni to Inje on 25 May was halted by stubborn resistance from two KPA battalions deployed at the junction with the road coming up from Habaejae 2 miles (3.2 km) below Sangam-ni. Supporting artillery battalions reached out for the PVA/KPA withdrawing behind the block, but many of the groups were already well up the road and out of range. To supply further evidence that the withdrawal was outdistancing the pursuit, the 9th Infantry, moving through its central zone until relieved by the ROK 35th Regiment, 5th Division, made almost no contact, and the reinforced 3rd Division encountered only light, scattered resistance as the 7th Infantry came up to the division's road junction objectives east of Habaejae and as attached ROK forces on the extreme east flank moved into the ground above Route 20.^[1]:483

Still hopeful of trapping and eliminating sizable enemy groups below Route 24, General Almond urged General Thomas to accelerate the 1st Marine Division's advance on Yanggu and pressed General Ruffner to bridge the Soyang and seize Inje so that Task Force Baker could form and open its drive on Kansong. Almond also added a shallower swing to his attempt to cut off enemy forces ahead of ROK I Corps, ordering the 3rd Division to organize a reinforced regimental combat team as Task Force Charlie and send it over the road leading northeastward from the Habaejae area on the morning of 26 May to take Yangyang on the coast.^[1]:484

There was still one opportunity to intercept a sizable enemy force. After the rain lightened enough to allow aircraft aloft in the afternoon of the 26th, observers scanned the corps zone. The Hyon-ni-Inje stretch of road and connecting roads running north and west beyond Inje remained swarming with PVA/KPA troops and vehicles. Artillery supporting the 38th Infantry was far enough forward to fire on the road up to 2 miles (3.2 km) beyond Hyon-ni, and during the remaining hours of daylight fighter-bombers attacked enemy groups in and around Inje while B-26 laced the forces between Inje and Hyon-ni with thirteen tons of bombs, all producing a high score of casualties. The pursuit of the 38th Infantry, however, came to an abrupt halt 3 miles (4.8 km) short of Hyon-ni in the face of strong rearguard action by the KPA 19th Regiment, 13-ші дивизион. Below the 38th, the 3rd Division's Task Force Charlie built around the 7th Infantry Regiment moved only 4 miles (6.4 km) toward Yangyang before minefields and a destroyed bridge blocked any further advance. To the north along Route 24, the attack of the 23rd Infantry also was stopped short. Sweeping one enemy group off high ground bordering Route 24 below Umyang-ni, the regiment reached and crossed the Soyang before midday. Leaving a battalion to protect engineers while they bridged the river during the afternoon, Colonel Chiles sent the remainder of his regiment toward Inje. But the advance ended some 5 miles (8.0 km) from the town when stubborn KPA 12-ші дивизион forces held blocking positions until well past dark.^[1]:484

A swifter advance was clearly required if enemy passage through the Inje road center was to be blocked and any substantial part of the PVA/KPA throng on the Hyon-ni-Inje road rolled up from the south. The PVA 27th Army was already above Route 24 en route through the area above the Hwacheon Reservoir to take position behind the 20th Army along Route 17, and KPA V Corps was beginning to organize defenses between the reservoir and the outskirts of Inje. Соңғысы 6-дивизион entering the Yanggu area would oppose the 1st Marine Division, which on 26 May was still moving forces up to the Soyang for its attack on the town. As the 23rd Infantry had discovered, the 12th Division was coming in alongside the 6th to defend the ground reaching east to Inje. Still on the road below Inje, the 32nd Division was to move into a Corps' reserve position. Farthest south on the road, the KPA II Corps planned to deploy the 27-дивизия around Inje, the 2-ші дивизион next to the east, and the 13th Division, currently covering the Corps' rear, on the east flank. Other than this jam of KPA troops between Hyon-ni and Inje, the only PVA/KPA forces still below Route 24 were stragglers and isolated groups that had become separated from their units in the confusion of the withdrawal.^[1]:484–5

Urging speedy attacks to bag the PVA/KPA forces remaining below Route 24, General Almond directed Task Force Baker to lead the attack on Inje on 27 May, leaving bypassed enemy troops to the left and right of the road to the following 23rd Infantry, and to be prepared to proceed to Kansong in coordination with the advance of ROK I Corps toward the same objective. Since General Paik's forces had entered Yangyang on 26 May, Almond meanwhile canceled the Task Force Charlie attack toward the town.^[1]:485

Rain during the morning of 27 May and heavy low clouds throughout the day limited flights by air observers, but they were able to confirm a continuous PVA/KPA exodus to the north. They reported one group of some seven thousand moving along the Hyon-ni-Inje road ahead of the 38th Infantry. The regiment pursued with tanks on the road and an infantry battalion moving overland on each side. The remaining battalion was to move up after Hyon-ni was taken and, with the tanks, push on to Inje. But KPA blocking positions and minefields covered by fire so slowed the advance that Hyon-ni was not occupied until dusk, and the drive on Inje was postponed.^[1]:485

On Route 24, Task Force Baker fought through stubborn resistance and entered Inje at 14:30, but it was evening before the task force and two battalions of the following 23rd Infantry cleared the town. No time remained for the task force to drive on toward Kansong. To the west, the 7th Marines crossed the Soyang River to open the 1st Marine Division's northward attack to seize Yanggu, but though the regiment encountered only scattered enemy groups, it was still 6 miles (9.7 km) from the town at nightfall.^[1]:485

Piledriver операциясы

Since it was obvious by 27 May that the slowness of the Eighth Army in seizing its road center objectives had allowed most major PVA units, mangled as they were, to escape entrapment, General Van Fleet laid out Operation Piledriver to extend the reach of the counterattack. In the west, I and IX Corps were to seize Line Wyoming to cut PVA/KPA lines of communication at the base of the Iron Triangle and to block the main roads running southeast out of the triangle toward the Hwacheon Reservoir and Chuncheon. The weight of the western attack was to be in the I Corps' zone. Reinforced by the 3rd Division and its attached ROK 9th Division, to be transferred from X Corps, and backed up by the 187th RCT, also to be taken from X Corps and placed in army reserve in Seoul, General Milburn was to seize the Чорвон -Кумхва аудан. In a narrowed IX Corps' zone, General Hoge's forces were to occupy commanding ground beyond Hwacheon town to block the roads reaching southeast out of Kumhwa.^[1]:485–6

East of the reservoir, after completing operations to capture the Yanggu-Inje area and reach Kansong on the east coast, X Corps and ROK I Corps were to seize and establish defensive positions along a newly drawn segment of Канзас штаты running northeast from the reservoir across the southern rim of a hollow circle of mountains aptly called the Панчобл жағалаудағы қалаға Kojin-ni (38 ° 26′38 ″ Н. 128°26′53″E / 38.444°N 128.448°E / 38.444; 128.448), 5 miles (8.0 km) above Kansong. Following generally the same prominent ridge traced by earlier phase lines in the sector, the new Канзас segment lay well above Route 24. Once on the adjusted line, both Corps could use the road as their main supply route and, in addition, could receive supplies through the port at Kansong.^[1]:486–7

Van Fleet had in mind another use for Kansong as part of an operation he planned to open on 6 June to isolate and destroy PVA/KPA forces who had succeeded in withdrawing above Route 24 into the area northeast of the Hwacheon Reservoir. Under X Corps' control, part of the 1st Marine Division was to stage through Kansong for a quick shore-to-shore movement to establish a beachhead at the junction of Route 17 and the coastal road in the T'ongch'on area some 28 miles (45 km) to the north. The remainder of the division was to join the beachhead by moving up the coastal road. Once reassembled, the Marine division was to attack down Route 17 while IX Corps drove up the same road out of the Kumhwa area to seal off the area to the southeast. PVA/KPA forces caught in the trap were then to be systematically destroyed. Van Fleet needed General Ridgway's approval for an operation of these proportions beyond Lines Канзас және Вайоминг, and on 28 May he made that request, urging in his message that the "potentiality of enemy defeat should override any objections.^[1]:487 Unconvinced that such was the case, Ridgway flew to Seoul late on the 28th. There he presented to Van Fleet all of the reasons why the T'ongch'on operation should not be undertaken. The sum of his reasons was that the possible benefits of the operation did not justify the risks entailed. The Eighth Army's mission, he reminded Van Fleet, was to exact maximum enemy losses at minimum cost while maintaining UN forces intact, and this mission could best be carried out in a gradual advance to Lines Канзас және Вайоминг. In that connection, Ridgway did approve Van Fleet's adjustment of Канзас штаты east of the Hwacheon Reservoir. Looking ahead to the time when the Eighth Army reached Lines Канзас және Вайоминг, Ridgway before leaving Korea on 29 May instructed Van Fleet to prepare an estimate of the situation covering the next sixty days along with recommendations on operations. As he undertook this contingency planning, Van Fleet on 1 June directed his Corps commanders to fortify Lines Канзас және Вайоминг upon reaching them and thereafter to conduct limited objective attacks, reconnaissance in force, and patrolling.^[1]:487

On 28 May to advance I Corps' right to Line Wyoming, General Milburn planned an attack by three divisions, the 1st Cavalry Division moving along the west side of Route 33 to occupy the segment of the line slanting southwest of Ch'orwon to the Imjin River, the 3rd Division advancing on the Route 33 axis to take the Ch'orwon base of the Iron Triangle and the 25th Division attacking astride Route 3 to seize the triangle's eastern base at Kumhwa. In the IX Corps' zone, General Hoge also organized a three-division attack to occupy the Вайоминг trace reaching southeastward from Kumhwa to the Hwacheon Reservoir. Nearest Kumhwa, the ROK 2nd Division and the 7th Division were to seize Вайоминг objectives along and above the stretch of Route 17 leading northwest into the Iron Triangle from Hwacheon town. On the right, the ROK 6th Division was to advance above the western half of the Hwacheon Reservoir between Route 17 and the Bukhan River.^[1]:491

While Milburn and Hoge planned attacks to start on 3 June in the I Corps' zone and 5 June in the IX Corps' zone, forces edging above Канзас штаты in preliminary advances in both Corps zones encountered stiff opposition. As General Ridgway had predicted, the PVA were determined to hold the Iron Triangle and adjacent ground as long as possible. Then drenching rains during the last two days of May began to turn roads into boggy tracks and, along with low clouds and fog, limited close air support and both air and ground observation. Two clear days followed, but as the full attacks got under way on 3 June rainstorms returned to hamper operations through the 5th.^[1]:491–2

Aided by the bad weather, PVA delaying forces fighting doggedly from dug-in regimental positions arranged in depth held the advance to a crawl through 8 June, then finally gave way under the pressure and began a phased withdrawal, moving north in what air observers estimated as battalion-size groups. Against declining resistance and in drier weather, the assault divisions occupied their Line Wyoming objectives between 9 and 11 June. In the I Corps' zone, General Milburn sent tank-infantry patrols up each side of the Iron Triangle on 13 June to investigate P'yonggang at its apex. The patrols met no resistance en route and found P'yonggang deserted. The PVA defenders of the triangle had taken up positions in commanding ground northeast and northwest of the town. IX Corps' forces reconnoitering northeast of Kumhwa located PVA defenses below the town of Kumsong. Rimmed on the north by PVA and on the south by the I and IX Corps, the coveted road complex in the Iron Triangle area now lay largely unusable in no-man's land.^[1]:492–3

East of the Hwacheon Reservoir, KPA forces opposing the X Corps' advance gave ground even more grudgingly than the PVA in the Iron Triangle. It was the end of May before the 1st Marine Division captured Yanggu and longer before other Corps' forces completed mop-up operations in the ground east of Inje and Hyon-ni. Two regiments of Marines moved north of Yanggu on 1 June, but only on the 4th could General Almond open a coordinated attack by the 1st Marine Division and ROK 5th Division toward Канзас штаты және Панчобл some 6 miles (9.7 km) above the Corps front. By that date ROK I Corps, advancing three divisions abreast along the east coast, had driven through spotty resistance and occupied its Канзас штаты segment slanting across the first high ridge above Route 24. Having far outdistanced X Corps, General Paik was obliged to defend his inland flank in strength against the possibility of PVA/KPA attacks from the direction of the Панчобл.^[1]:493

The 6 miles (9.7 km) attack to the Панчобл involved General Almond's forces in some of the most difficult conditions of combat. In some areas, sharply pitched axial ridges limited advances to extremely narrow fronts; in others, repetitions of steep transverse ridges forced assault troops to make arduous climbs and descents over and over again. The two main arterial roads, through the Sochon River valley in the west and the Soyang River valley in the east, were heavily mined. Other access roads, the few that existed, winding through the mountains were narrow and required substantial engineering work before supply trucks could use them. Spates of rain frequently caused landslides that blocked the roads or so slickened them that trucks skidded off at hairpin turns. From time to time the rain and fog limited air support and observation. Most difficult of all were the KPA defenders. They were in well organized fortified positions on every ridge; they gave no ground voluntarily; and, after losing a position, they counterattacked quickly in an attempt to regain it.^[1]:493

On 8 June General Almond widened his attack, inserting a regiment of the ROK 7th Division on the left to clear the ground above the eastern half of the Hwacheon Reservoir while the 1st Marine Division concentrated on taking the lower lip of the Панчобл and the segment of Канзас штаты astride the Sochon River valley to the southwest. Тиісінше, генерал Джеральд С.Томас, the Marine division commander, committed his reserves on the 9th so that he had four regiments in the attack. First to slug through the bitter KPA resistance was the regiment of the ROK 7th Division, which reached Канзас штаты 10 маусымда. The Marines and ROK 5th Division took a week longer to gain full possession of their objectives.^[1]:493

With the seizure of Line Wyoming and the adjusted segment of Канзас штаты in the east, the Eighth Army had reached its allowed limit of general advance in support of efforts to open cease-fire negotiations. As yet there had been no clear sign that Chinese and North Korean authorities favored that kind of resolution, but there had been a search for a way to open armistice talks.^[1]:494

Салдары

On 9 June Van Fleet offered Ridgway several plans for limited offensive action to keep PVA/KPA forces off balance, three of which he proposed to execute immediately after the Eighth Army reached Lines Канзас және Вайоминг. Each of the three called for a raid on enemy troops and supplies within a specific area. In the west, a division was to hit Кэсон, the ancient capital of Korea on 1-маршрут some 10 miles (16 km) above the Imjin. In the central region, an armored task force was to attack P'yonggang at the apex of the Iron Triangle and the 1st Marine Division was to make an amphibious landing at T'ongch'on and attack southwest over Route 17 to join Eighth Army lines at Kumhwa. Ridgway agreed with Van Fleet's concept of holding the Eighth Army along the Канзас-Вайоминг front and punishing enemy forces with limited attacks, but refused the 1st Marine Division operation, presumably for the same reasons he had refused Van Fleet's earlier T'ongch'on landing proposal. He approved the other attack plans, but they were to be executed only if intelligence confirmed that worthwhile targets existed in the Kaesong and P'yonggang areas.^[1]:498

Ridgway then requested recommendations on the best location for the Eighth Army during a cease-fire, Van Fleet recommended Канзас штаты because of its suitability for a strong defense, however, he pointed out that since a cease-fire agreement might require opposing forces to withdraw several miles from the line of contact to create a buffer zone, the Eighth Army must be well forward of Канзас штаты at the time an agreement was reached. Ridgway agreed that Канзас штаты would be the best location for the Eighth Army if armistice negotiations started soon and assured Van Fleet that if possible he would advise him of forthcoming negotiations in time to allow him to move at least part of his forces to a line of contact 20 miles (32 km) above Канзас. At the same time, since remaining behind a self-imposed line could prove exceedingly costly if the PVA/KPA leadership refused to negotiate or if they protracted negotiations while they prepared a major offensive, Ridgway directed his own planning staff to explore, as a long range matter, the feasibility and possible profits of penetrating more deeply into North Korea. The staff considered various schemes of maneuver, selecting objective lines on the basis of whether they could be held as cease-fire lines and weighing in particular the logistical problems that would attend advancing to them. Of several concepts developed, Ridgway favored one posing a three-phase offensive to occupy the Пхеньян -Вонсан түзу. The first phase called for an advance on Wonsan in two columns, one moving up the east coast road, the other over the Seoul-Wonsan axis. In the second step, an amphibious force was to land at Wonsan to assist the overland advance. In the finale, Eighth Army forces would drive northwestward and seize Pyongyang. Ridgway passed the outline to Van Fleet and instructed him to submit detailed plans for the operation by 10 July.^[1]:498–9

Ridgway had had his planning staff plot an outpost line 10 miles (16 km) above Канзас штаты and a "cease-fire" line another ten miles forward. By occupying the deeper line the Eighth Army would be able to make a ten-mile withdrawal from the line of contact, a withdrawal that an armistice agreement might require and still retain its Канзас positions and a suitable outpost line of resistance. On 25 June Ridgway sent a staff officer to Korea to get Van Fleet's views on seizing the proposed cease-fire line. Two weeks earlier Van Fleet had considered such an Eighth Army advance essential, but now, in view of the recent hard fighting to reach the Iron Triangle and the Панчобл, he advised against the deeper move as potentially too costly. On 26 June Ridgway went to Korea, where after further discussing the matter with Van Fleet he agreed that while a deep advance was tactically and logistically feasible, the price would not be worth the results.^[1]:500

On 30 June as instructed by the Біріккен штаб бастықтары, Ridgway broadcast a message to the Chinese and North Korean leadership to open ceasefire negotiations. The following day the Chinese and North Korean leadership broadcast their acceptance of ceasefire negotiations to take place at Kaesong starting on 10 July.^[1]:501–2

Біріншісі armistice conference convened, combat operations continued at the diminished pace that had set in after the Eighth Army ended its general advance at Lines Канзас және Вайоминг. Since that time, Eighth Army forces had conducted only extensive patrolling and a few limited attacks, the two largest an unsuccessful attempt in the X Corps' sector to establish an outpost on the western rim of the Панчобл and a successful attempt in the I Corps' sector to clear the Iron Triangle of PVA who after mid-June had crept back into the Sobang Hills, an island of mountains within the triangle. Otherwise, Eighth Army was preoccupied with developing defenses along the Канзас-Вайоминг Түзу. As directed by General Van Fleet, Канзас штаты was being organized as the main line of resistance with defensive positions arranged in depth and elaborately fortified. Forces deployed on the looping Line Wyoming were developing hasty field fortifications from which to delay and blunt the force of enemy attacks before withdrawing to assigned main line positions. To deepen the defense further, patrol bases were being established ahead of the Канзас-Вайоминг front on terrain features dominating logical enemy approach routes. To prevent PVA/KPA scouts reconnoitering Eighth Army defenses, the battle area was being cleared of Korean civilians from 5 miles (8.0 km) behind Канзас штаты northward to the line of patrol bases. Lending haste to the preparation of defenses was an expectation that the PVA/KPA would use the respite from Eighth Army pressure to rehabilitate their units and reconstitute an attack force quickly. Familiar signs of enemy attack preparations had appeared: main forces were off the line for refitting; screening forces on the periphery of the Канзас-Вайоминг Line vigorously opposed the Eighth Army's ground reconnaissance; supplies were moved into forward dumps; and some prisoners mentioned a forthcoming "Sixth Phase Offensive." By early July the Eighth Army intelligence officer was predicting an enemy offensive anytime after midmonth. He revised his estimate after armistice negotiations started, predicting then that there would be no enemy attack unless the negotiations failed, but he expected a continuation of PVA/KPA offensive preparations.^[1]:504–5

Сондай-ақ қараңыз

• Қытайлық көктемгі шабуыл
• Соян өзенінің шайқасы

Әдебиеттер тізімі

Бұл мақала құрамына кіредікөпшілікке арналған материал веб-сайттарынан немесе құжаттарынан Америка Құрама Штаттарының Әскери тарих орталығы.