Солтүстік-батыстағы полиция - North-West Mounted Police
| Солтүстік-батыстағы полиция Корольдік солтүстік-батыстағы полиция | |
|---|---|
| Қысқарту | NWMP, RNWMP |
| Ұран | Maintien le droit[a] «Құқықты сақтау» |
| Агенттікке шолу | |
| Қалыптасқан | 23 мамыр, 1873 ж |
| Ерітілді | 1920 |
| Агенттік | Канадалық патшалық полиция |
| Заңды тұлға | Мемлекеттік орган |
| Юрисдикциялық құрылым | |
| Федералды агенттік (Операция юрисдикциясы) | Канада |
| Операциялардың юрисдикциясы | Солтүстік-Батыс территориялары, Канада |
| Заңды юрисдикция | Операциялар бойынша юрисдикция |
| Басқарушы орган | Канада үкіметі |
| Жалпы сипат | |
The Солтүстік-батыстағы полиция (NWMP) 1873 жылы құрылған канадалық полиция күші болды Премьер-Министр, Мырза Джон Макдональд, тәртіпті сақтау Солтүстік-Батыс территориялары. Полиция әскери, полиция және сот функцияларын осыған ұқсас бағыттармен біріктірді Корольдік Ирландия конституциясы, және келесі жылы орналастырылды Альберта жауап ретінде шекара Cypress Hills қырғыны а және одан кейінгі қорқыныш АҚШ әскери араласу. Олардың 1400 км-ге жуық жоспарланбаған және ауыр саяхаты белгілі болды Наурыз батыс және күшпен төзімділіктің эпикалық саяхаты ретінде бейнеленді. Келесі бірнеше жыл ішінде полиция кеңейтілді Канада заңы аймақ бойынша, жұмыспен жақсы қарым-қатынас орната отырып Бірінші ұлттар. Күш әскери реакцияның бір бөлігін құрады Солтүстік-Батыс көтеріліс 1885 жылы, бірақ қақтығыс кезінде олардың әрекеттері үшін сынға түсті.
Полиция ғимараттың құрылысына көмектесті Канадалық Тынық мұхиты темір жолы соның ішінде маршрут бойында тұратын байырғы тұрғындарды көшіру. Күш постылар мен патрульдердің кең желісін құрып, оларға қорғауға және көмек көрсетуге мүмкіндік берді фермерлер ол бүкіл әлем бойынша ірі мал кәсіптерін құрды дала. Прериядағы полицияның тұрмыстық жағдайы спартанды және көбінесе жайсыз болды, ғасыр ішінде тек ақырындап жақсарды. Сонымен қатар, теміржол көптеген қоныс аударушыларға батысқа қоныс аударуға мүмкіндік беріп, жаңа қалалар мен өндіріс орындарын құрды, ал күш оларды шектеді Бірінші ұлттар дейін қорлар. Полиция өзгеріп отырған жағдайға бейімделуде, әсіресе танымал емес қолданған кезде қиындықтарға тап болды тыйым салу туралы заңдар ақ қоғамдастыққа. Күш күшейе түсті өндірістік даулар ұйымдасқан еңбек пен компания иелері арасында.
1896 жылға қарай үкімет полиция міндеттерін провинциялық билікке тапсыруды жоспарлап, ақырында бұл күшті жауып тастады. Бірге алтынның ашылуы ішінде Клондайк дегенмен, күш Канаданың аймақтағы егемендігін қорғау және барлаушылар ағындарын басқару үшін қайта орналастырылды. Полиция еріктілерді соғысуға жіберді Екінші Бур соғысы, және тану үшін атауын алды Корольдік солтүстік-батыстағы полиция жабу жоспарларынан аймақтық саясаткерлердің қарсылығына байланысты бас тартылды. Кездесуде полицияның көп бөлігі өз еркімен әскери қызметке барды Бірінші дүниежүзілік соғыс және нашар сарқылған күштің болашағы тағы да күмән тудырды. Соғыстың соңына қарай әлеует туралы қорқыныш күшейе түсті Большевик қастандық және билік қауіпті тергеуді полицияға тапсырды. Зорлық-зомбылықтан кейін Виннипег жалпы ереуілі, үкімет күштерді біріктіру туралы шешім қабылдады Доминион полициясы, қалыптастыру Канадалық патшалық полиция 1920 ж.
1885 жылдан бастап полицейлер туралы көптеген танымал романдар жарық көрді, ал 20 ғасырда радио мен теледидар бейнелерімен бірге 250-ден астам фильмдер түсірілді. Полиция батыл, тәртіпті және рыцарь ретінде бейнеленді, олар күдіктілерді жауапқа тарту кезінде әділ ойын сезімін көрсетті. Бастапқыда шектеулі қоғамдық жазбалар мен шежірелерден жұмыс істейтін тарихшылар, полицейлердің осыған ұқсас эвлогистикалық жазбаларын жазды, бірақ 1970 жылдары жаңа архивтер пайда бола бастағанда, күштің сыни және аналитикалық жазбалары пайда болды. Бұл күш қазіргі заманғы полицияның танымал болуына көмектесу үшін Солтүстік-Батыс полицейлердің бейнесі мен тарихын пайдаланған канадалық атқа қонған полиция туралы қоғамдық пікірге қатты әсер етті. Канаданың ұлттық символы.
Тарих
Фон
Солтүстік-батыстағы полиция жаңа құрылған доминионның кеңеюіне байланысты құрылды Канада ішіне Солтүстік-Батыс территориялары 1870 жылдардың ішінде.[2] Доминион 1867 жылы құрылған болатын конфедерация британдық колонияларының Канада, Жаңа Шотландия және Жаңа Брунсвик, бірақ солтүстік-батыстағы кең аумақтар Hudson's Bay компаниясы.[3] Жаңа Доминион үкімет ішінара Құрама Штаттар аймақты қосып алады деген қорқыныштан батысқа қарай кеңеюге ниетті болды.[4] Компанияның жерлерін 30000 фунт пен әртүрлі жер гранттарының орнына 2,500,000 шаршы миль (6,500,000 км) қосып, сатып алуға келісті.21870 ж. доминионға дейінгі территория.[5]
Солтүстік-Батыс территориялар географиялық жағынан қиыр солтүстіктен шеткі аймақтарға дейін өзгеріп отырды Ұлы жазықтар оңтүстігінде жазық, жартылай құрғақ шөптер жабылған.[6] Ретінде белгілі тасты аймақ қорғаныс, бұл жарамсыз болды егістік, еуропалық отаршыларға шығыс отарларының біртіндеп таралуына табиғи тосқауыл жасады.[7] Нәтижесінде, территориялар қоныстанған жерлерде қалды, олардың саны шамамен 150 000-ға жетті Бірінші ұлттар, Inuit және анда-санда еуропалықтардың шағын топтары және шамамен 12000 адамнан тұратын едәуір қауымдастықтар Метис қоныстанды Қызыл өзен аңғары туралы Манитоба және тағы 8500 еуропалық қоныс аударушылар колониясында Британдық Колумбия.[8] Сауалнамалар аумақтарды «жабайы солтүстік жер» және «ұлы жалғыз жер» деп атады.[9]
Канада шекарасы оңтүстік шетінен өтеді Альберта иеленді Blackfoot конфедерациясы, экономикасы аңшылыққа негізделген алғашқы ұлт бизон.[10] Блэкфут одан қатты зардап шекті шешек және қарсылас топтардың қысымының күшеюіне ұшырады Сиу және Пиегандар Құрама Штаттардың әскери күшінің оңтүстік жазықтықта кеңеюінен қашып, Канадаға өткен.[10] Виски саудагерлері Құрама Штаттардан шекарадан өтіп, байырғы халықтарға алкоголь сатып, әлеуметтік мәселелер мен зорлық-зомбылықтың өршуіне себеп болды.[11] Аймақ салыстырмалы түрде қауіпсіз болғанымен, азаматтық үкімет болған жоқ және әскери зерттеушілер ресми әділет жүйесінің болмауынан туындаған «заңсыздықты» және «өмір мен мүлікке қауіпсіздіктің» жоқтығын атап өтті.[12]
1869 ж Канада премьер-министрі, Мырза Джон Макдональд, шекара бойында тәртіпті сақтау үшін 200 адамнан тұратын полиция жасағын құру жоспарларын жасады; мұндай күш, оның ойынша, аймақты отарлауға мүмкіндік береді және бұл мақсатқа тұрақты әскери бөлімдерді орналастырудан әлдеқайда арзан болады.[13] Бұл ұсынысты іске асыру кейінге қалдырылды, дегенмен, бірінші кезекте Метис бүлігі, содан кейін а Фениялық шабуыл.[14] Сонымен, 1871 жылы лейтенант жүргізген сауалнама Уильям Батлер астында 150 адамға дейін күшейтілген күш құруды ұсынды сот төрелігі немесе комиссар, солтүстік сауда жолдарының бойында орналасқан, шекара аймағын лиминалды, қаруланбаған аймақ ретінде қалдырған.[15] Полковник Патрик Робертсон-Росс 1872 жылы тағы бір сауалнама жүргізіп, 550 адамнан тұратын үлкен күш жинаудың баламалы стратегиясын ұсынды, оларға оңтүстікке шекаралас аймақтың өзін итеріп, сол жерде тәртіп пен тәртіп орнатуды тапсырды.[15]
Құрылу (1873–1874)
Қалыптасу
Сэр Джон Макдональд 1873 жылы 23 мамырда парламенттің жарыссөзінен кейін бекітілген полиция заңын қарсылықсыз қабылдағаннан кейін, өзінің жаңа құрамына келісім алды.[16] Осы кезде Макдональд штаб-пәтері орналасқан «Манитобадан Рокки тауларының етегіне дейінгі шекараны» қарау үшін мықты полиция жасағын құруды көздеген сияқты. Виннипег.[17] Оған модель моделі қатты әсер етті Корольдік Ирландия конституциясы дәстүрлі әскери бөлім аспектілерін магистраттар соттарының сот функцияларымен біріктірді және жаңа күш басқа жағдайда басқарылмаған жерлерде жергілікті басқару жүйесін қамтамасыз ете алады деп есептеді.[18] Бастапқыда Макдональд ақ канадалық офицерлер басқарған Метис полицейлерінің бөлімшелерін құруды қалаған. Британдық Үндістан армиясы Бірақ 1870 жылғы Метис бүлігі олардың адалдығына күмән келтіргеннен кейін ол бұл тәсілден бас тартуға мәжбүр болды.[19]
1873 жылы маусымда 30-ға жуық мүше болды Ассинибоин Бірінші ұлт өлтірілді Cypress Hills қырғыны, ұлттық фурор жасау.[20] Бұған жауап ретінде Макдональд а Құпия кеңес күшін жұмылдыру және оны келесі жылдың басында орналастыру мақсатында ресми түрде Солтүстік-Батыс полицейлерін құра отырып, жаңа заңнаманы қабылдау үшін.[21] Содан кейін есеп келді Александр Моррис, Солтүстік-Батыс территориясының губернаторы, қырғынды виски саудагерлерінің қызметіне кінәлау Форт Вуп-Ап; Моррис егер шара тез арада қабылданбаса, АҚШ-тың араласуын таңдауы мүмкін аймақ бойынша бірінші ұлттардың үлкен көтерілісі болады деп болжады.[22] Макдональд губернатордың талдауларына толығымен сенбеді, бірақ соған қарамастан ол 150 адам жинап, батысқа жіберуге келісім берді. Төменгі Форт Гарри қыс мезгіліне дейін маршрутты жауып тастады[21]
Макдональдс Консервативті нәтижесінде үкімет құлады Тынық мұхиты жанжалы, және ауыстырылды Либералды әкімшілігі Александр Маккензи, ол Морристің есептеріне көбірек сенім артты және виски саудасына қатысты өзінің моральдық мәселелері болды.[23] Бұл мазасыздықты қоңыраулар күшейтті Вашингтон Оттава үшін шекараны күзету және сондықтан оны болдырмау Американдық үндістер Канададан виски сатып алудан.[24] Маккензи бастапқыда Канада мен Америка Құрама Штаттарының бірлескен әскери экспедициясын жіберуді ұсынды, бірақ кейін Генерал-губернатор және басқалары шақырудың ауыр зардаптарын атап өтті Америка Құрама Штаттарының армиясы Канада аумағында орналасу үшін, ол операцияны жүргізу үшін жаңа полицейлерді орналастыруға келісті.[25] Тағы 150 ер адам Канада шығысына жұмысқа қабылданды және батысқа Америка Құрама Штаттары арқылы теміржол арқылы кездесудің алғашқы бөлігімен кездесу үшін жіберілді. Форт Дафферин.[26]
Наурыз батыс
Полицияның жазық жерлерге орналастырылуы 1874 жылы «Батыс Батысы» деп аталды. Жаңа күштің комиссары, полковник Джордж француз, Форт-Дуффериннен батысқа қарай, Вуп-Ап фортының айналасында билік «Desperadoes тобы» деп сипаттаған нәрсемен айналысу үшін, одан кейін территорияға созылған полиция бекеттерін құру үшін оның күшін таратпауға бұйрық берді.[27] Форт-Дуффериннен француздар шекараның оңтүстік шебін іздеп, екі жыл бұрын құрылған ізімен жүруі мүмкін еді. Ұлыбритания мен Америка Құрама Штаттарының шекаралық комиссиясы.[28] Лейтенант-губернатор Моррис бұл тәсілмен келіспеді, өйткені бұл АҚШ-та шекара арқылы шабуыл жасау үшін жиналып жатыр деп сенген Сиуаның шабуылын ынталандыруы мүмкін деп, үкіметті полицияға солтүстік жолмен жіберуге шақырды.[26]
Оттаваның нұсқауларынан кейін француздар Морриспен келісіп, экспедиция бастапқыда ізімен жүреді, бірақ содан кейін шекара мен Сиу аумағынан аулақ жүреді, ал полицейлер 1874 жылдың 8 шілдесінде Дуффериннен шығады.[29] 275 адамнан тұратын экспедиция алты бөлімге бөлініп, оған 310 жылқы, 143 қара өгіз және 187 адам қолдау көрсетті. Қызыл өзен арбалары және вагондар, барлығы 2,4 км жол бойымен созылып жатыр.[30] Күш 9 салмақтан тұратын екі мылтық пен екеуін алды минометтер қосымша қорғаныс үшін, ірі қара мал тамақ үшін және шөп шабу машиналары шөп дайындау.[31] Француздар экспедицияны сүйемелдеу туралы келіссөздер жүргізді Анри Джулиен, комиссар жаңа күш туралы оң есеп жазады деп үміттенген журналист.[32] Экспедиция шекара бойымен баяу жүрді, тәулігіне ең көп дегенде 24 миль жүріп өтті.[33] Полиция қазірдің өзінде жағымсыз және ауыр жағдайларда жүріп, тәжірибесі аз командаларды қиындатып, аттары шақыру жұмыстарына жарамсыз болып қалды.[33]
29 шілдеде негізгі күш ізді өшіріп, әлдеқайда құрғақ әрі қатал бағытта жүрді дала солтүстік-батысқа қарай[34] Полицияда су бөтелкелері болған жоқ, көп ұзамай олардың тамағы да, суы да таусылды; ауа-райы нашарлаған сайын олардың аттары өле бастады.[35] Күш күштері олардың түйіскен жерінде фор Вуп-Ап деп ойлаған жерге келді Тағзым және Оңтүстік Саскачеван өзендер 10 қыркүйекте көрінетін ештеңе болған жоқ, өйткені форт іс жүзінде 121 миль қашықтықта орналасқан.[36] Полиция бұл ауданда жылқыларға жақсы жайылым болады деп күткен, бірақ олар бос және иесіз болды.[37] Француздар Вуп-Апқа бару жоспарынан бас тартуға мәжбүр болды және оның орнына Америка Құрама Штаттарынан сатып алуға болатын шекараға қарай оңтүстікке қарай 70 миль (110 км) жүрді.[38] Суықтан және аштықтан көптеген жылқылар қайтыс болды, ал көптеген ерлер келген уақытына дейін 1400 км-ге жуық жол жүріп, жалаң аяқ және шүберекпен жүрді.[39]
Толықтырудан кейін француз өзінің біраз күшін шығысқа қарай бағыттап, Комиссардың көмекшісін қалдырды Джеймс Маклеод қалған үш дивизиямен шамамен 150 адамнан тұратын фор Вуп-Апқа көтерілу.[40] 9 қазанда полиция фортқа жеткенде, олар қарсыласуға дайын болған, бірақ виски саудагерлері олардың жақындағанын біліп, әлдеқашан көшіп кеткен.[41] Күш Оттавадан аймақты гарнизондау туралы жаңа бұйрықтар алды және құрылыс жүргізу үшін қоныстанды Форт-Маклеод Қарттар өзеніндегі аралда.[40] Экспедиция нашар жоспарланып, орындалды және сәтсіздікке ұшырады; тарихшы Уильям Бейкер оны «нашар жоспарлаудың, надандықтың, қабілетсіздіктің және адамдар мен хайуанаттарға деген қатыгездіктің монументалды фиаскасы» деп сипаттайды.[42][b] Соған қарамастан, ол тез күшпен ерліктің, төзімділіктің және шешімділіктің эпикалық тарихы ретінде бейнеленді.[46]
Ерте жылдар (1874–1895)
Бірінші халықтармен қатынастар
Полицияның келуімен Форт-Маклеод айналасындағы виски саудасы құлдырады, ал саудагерлер заңды жобаларға ауысады немесе басқа жерге көшеді.[47] Блэкфут полиция мен олардың басшыларының келуін құптады, Қарғааяқ, ынтымақтастық саясатын алға тартты.[48] Қиын қысты тек шектеулі жабдықтармен өткізгеннен кейін күш негізгі командалық құрамды бұзды, кейбіреулері Форт-Маклеодта қалды, қалғандары Дафферинде бекіністер құрды, Аққу өзені, Эдмонтон, Виннипег және Эллис, бірге Уолш және Калгари көп ұзамай.[49] Макдональдтың жаңадан оралған консервативті үкіметі 1875 жылы инспекцияға бұйрық бере отырып, либералдардың күштерін көтеруіне сын көзбен қарап, «жаңадан көтерілген күштер үшін асығыс жазылып, жабдықталған, ол өте әділетті тәртіппен» деген тұжырым жасады, бірақ ұсынылды әр түрлі жақсартулар, соның ішінде командирлердің сапасына қатысты.[50] Комиссар Француз келесі жылы отставкаға кетуге мәжбүр болды, оның орнына Джеймс Маклеод келді.[51]
Бұл кезде шекара тез өзгеріп, ірі қара мал өсіп жатты фермалар канадалық жазықтықта орнатылған.[52] Үкімет сондай-ақ алғашқы үнділік саясатты енгізіп, алғашқы халықтармен келісімшартқа отыруға ұмтылды қорлар және рента жүйесі, содан кейін Бірінші Ұлттардың ауылшаруашылық экономикасына интеграциясы жалғасады.[53] Полицияның бұл процеске мүмкіндік беру тәсілін тарихшы Рональд Аткин «қайырымды деспотизм», ал Джон Дженнингс «заңды тирания» ретінде сипаттады.[54] Полиция канадалық заңдарды бірінші ұлттарға қатаң түрде қолдану керек деп талап етті, бірақ сонымен бірге көбейіп келе жатқан ақ фермерлердің талаптарына жауап беру кезінде бірінші ұлттарды салыстырмалы түрде қолдады.[55] Күш Бірінші Ұлттар басшыларымен достық қарым-қатынас орнатып, үкімет пен жергілікті халық арасындағы зорлық-зомбылықтың АҚШ-қа қарағанда анағұрлым төмен деңгейіне әкелді.[56]
Буйволдар үйірлері 1876 жылы жазықтықтың басқа жерлеріне қоныс аударды және Блэкфуттың арасында аштық пайда болды.[57] Кроуфут Сиуомен Америка Құрама Штаттарына қарсы ұсынылған одақтан бас тартып, буйвол аулау мен ақ иммиграцияның құлдырауы оның халқына бекітілген полициямен ұзақ мерзімді одақтастықты қажет ететіндігін білдірді.[58] Канада үкіметі мен Блэкфут арасындағы ресми келіссөздер 1877 жылы басталды, оған Маклеод қатысты Виктория ханшайымы.[59] Нәтижесінде 7-шарт айырбас ретінде Блэкфут үшін қорықтар сыйлықтар және рента.[60] Үндістан департаменті полицияның қолдауымен қорықтарды басқару үшін құрылды.[61] 1879 жылға қарай канадалық буйволдардың соңғысы аңшылықпен жойылды, ал үндістер аштықтан сақтану үшін полиция шығарған заттарға тәуелді болды.[62]
Сонымен бірге полиция басқарды Отырған бұқа оқиға. 1876 жылы Америка Құрама Штаттарының әскери күштері Дакотада Сиуға қарсы жорықты басқарды; Сиу жетекшісі Ситтинг Булл қақтығыстарды жеңуге болмайтын деген қорытындыға келді және Канададан қасиетті орын іздеуді жөн көрді.[63] Отырған бұқа келесі жылы мамырда келді және жазға қарай 5,600 Сиу қара аяқтың қарсылығына қарамастан шекарадан өтті.[64] Полиция Комиссардың көмекшісі Сиумен келіссөздерді жеңілдетуге көмектесті Ахесон Ирвин көрнекті рөл атқарды.[65] Сиу оңтүстікке оралудан бас тартты, алайда полиция иммигранттар қауымдастығын қадағалау үшін 200-ге жуық ер адамды Форт-Уолшқа жіберуге мәжбүр болды.[66] Полиция қарабайыр жағдайларда өмір сүрді және өз еркімен өзінің кейбір керек-жарақтарын сиуолармен бөлісті, олар 7-шартпен қамтылмаған, сондықтан үкіметтің қолдауы жоқ.[66] Осыған қарамастан, аштық біртіндеп жаңадан келгендердің көпшілігінің Америка Құрама Штаттарына оралуына мәжбүр етті, ал Сидинг Буллдың өзі 1881 жылы ақыры бас иді.[67]
Бастапқыда полиция құқық қорғау органдарының күш-жігерін полиция қызметкерлерімен күресуге бағыттады алкогольді заңсыз тұтыну, бұл Бірінші халықтар арасында зорлық-зомбылықты насихаттау деп саналды.[68] Алайда 1880-ші жылдарға қарай полиция да жылқы ұрлығымен күресуге кірісті.[69] Жылқыларды ұрлау алғашқы ұлттардың арасында кең таралған: ол тайпалар аралық бәсекелестік пен соғыстың бір бөлігін құрады, ұрланған аттар олардың аңшылық экспедицияларына мүмкіндік берді.[61] Ішінара полицияның қуғын-сүргіні басқарды Үнді істері бөлімі, жылқы ұрлау тәжірибесі Бірінші халықтардың кең канадалық қоғамға сіңуін бәсеңдетеді деп сенген.[69] Билік сондай-ақ, егер Бірінші Ұлттар АҚШ-тың шекарасынан жылқыларды ұрлауға рұқсат етілсе, бұл Канадаға әскери интервенцияны тудыруы мүмкін деп алаңдады.[70]
Канада Тынық мұхиты теміржолының құрылысы
Канада үкіметі құрылысты бастады Канадалық Тынық мұхиты темір жолы 1881 жылы шығыс Канада мен Британдық Колумбия арасында, солтүстік-батыс аумақтарды қоныстандыру үшін ашты.[71] Бұған жауап ретінде полиция өз штаб-пәтерін қалаға көшірді Регина, теміржол сызығымен қатар салынған жаңа аумақтық астана.[72] Қажетті міндеттерді шешу үшін күш 1882 жылы 500-ге дейін көбейтілді, ал полиция теміржолды шығыс провинциялардан әскерилерді оңай әкелу үшін қолдана бастады.[73]
Полиция жаңа жобамен байланысты бірқатар міндеттерді қабылдады. Жол бойымен өтіп бара жатқанда полиция жасақтары құрылыс жасақтарын ертіп жүрді Жартасты таулар, маршрут сызығы бойынша ауданға арнайы юрисдикция берілген.[74] Олар алкоголь туралы заңдарды орындады және негізгі құрылыс отрядтарымен бірге жүретін қызмет көрсетушілерді қадағалады.[75] Олар құрылысшылар мен компанияға қатысты көптеген шиеленістерді сейілтті, соның ішінде жұмысшылар компания уәде еткендей жалақы төлемеген жағдайларды шешуге араласып, сонымен бірге олар теміржол компаниясын қолдауға да араласты.[76] 1883 жылы теміржол қызметкерлері жоғары жалақы төлеу үшін ереуілге шыққанда, монтаждалған полиция компанияның пойыздарын күзетіп, жаңа жүргізушілерді ертіп, қажет болған жағдайда локомотивтерді өздері басқарды; екі жылдан кейін полиция мыңнан астам құрылысшылардың басты басшыларын қамауға алып, жалақы төлемегендігіне наразылықты таратты.[77] Канадалық Тынық мұхиты теміржолының бастығы, Уильям Ван Хорне, жобаның түпкілікті аяқталуына қосқан үлесі үшін күшке алғыс білдірді.[78]
Теміржол құрылысы үкімет пен алғашқы халықтар арасындағы жаңа шиеленісті тудырды.[79] Билік байырғы тұрғындарды Америка Құрама Штаттарының шекарасынан алып тастау үшін оларды теміржолдың солтүстігіндегі қорықтарға көшіргісі келді.[79] Бірінші ұлттар өз тараптарынан өз жерлері арқылы салынатын теміржолға наразы болып, серіктестік жылқыларын ұрлап, құрылыс жұмыстарын бұзды.[79] Полиция тұтқындаулар жүргізіп, үкімет олардың мөлшерін азайтты: 1883 жылға қарай аштық қаупі Бірінші Ұлттарды желінің солтүстік жағына қоныс аударуға мәжбүр етті.[80]
Солтүстік-Батыс көтеріліс
1885 ж Солтүстік-Батыс көтеріліс Солтүстік Саскачеван өзенінің аңғары бойында пайда болды.[81] Саяси және экономикалық мәселелердің жиынтығымен, Луи Рил және оның Метис ізбасарлары уақытша үкімет құруға, қолдауға ие болуға ниет білдірді Кри Бірінші ұлт, мінген полицияны жеңіп, аймақты басып алып, Канада үкіметін келіссөздер үстеліне отырғызыңыз.[82] Алдыңғы күзден бастап полицейлерде ықтимал тұрақсыздық туралы алаңдаушылық пайда болды және күш бұл аймақта қыста болуын күшейтті.[83] Қарама-қайшылықтар көтерілген кезде, 1880 жылы қаржылық басқарудағы айыптаулардан кейін Маклеодты Комиссар етіп ауыстырған Ирвин, Регинадағы кез-келген қосалқы полиция қызметкерлерін жұмылдырып, күшін 562 жедел күшіне жеткізе бастады.[84]
Ақыры бүлік басталған кезде Баточе наурызда Ирвайн Регинадан қарға дейін тез жүріп өтті Ханзада Альберт оны 90 полициямен гарнизонға алды.[85] Бастық Leif Crozier полиция, азаматтық еріктілер күші мен 7 салмақтағы (3 келі) мылтықты Карлтон фортына апарып, керек-жарақ кэшін тартып алмақ болды.[86] Сөйтіп жүргенде Крозье көтерілісшілердің үлкен күшімен кездесті Үйрек көлі, онда оның отряды әлдеқайда нашар шыққан нәтижесінде ұрыс.[87] Кри көшбасшыларының кейбіреулері, соның ішінде Фунтмейкер және Үлкен аю, енді Метиске көтеріліске қосылды, дегенмен басқалары үнсіз үкіметті қолдай берді, ішінара полиция олармен жасаған жақсы қарым-қатынастың нәтижесі.[88] Полиция тез қорғалатын жерлерге түсіп, аңғар бойындағы посттардың көпшілігін тез тастап кетті; Инспектор Фрэнсис Диккенс форт Питт өз адамдарымен бірге уақытша қайықпен қашуға мәжбүр болды.[89]
Сонымен қатар, генерал-майор басқарған 5 мыңнан астам милиция Фредерик Миддлтон асыға батысқа қарай Канада Тынық мұхиты теміржолымен жүрді.[90] Миддлтон өз күштерін үш топқа бөліп, Баточені қайтарып алуды көздеп, негізгі бағанды басқарды.[91] Екінші колонна Баттлфордқа қарай жылжып, содан кейін оңтүстікке қарай Cut Knife Creek-ке қарай жүрді, 74 полиция қызметкерлері алдын-ала күзет жасақтады.[92] Онда баған Poundmakers лагерін таң қалдырды, бірақ алдын-ала әскерлердің шабуылы сәтсіз аяқталды және үкімет әскерлері шегінуге мәжбүр болды.[93] Көптеген кідірістерден кейін Миддлтон көтерілісшілердің астанасына шабуыл жасады Баточе шайқасы және 20 мамырда князь Альбертті босатпас бұрын Риелді берілуге мәжбүр етті.[94] Үшінші колонна Эдмонтонға аттанды, оған 20 атқыш полиция және олардың 9-негізді (4 келі) мылтығы қолдау көрсетті, сол жерде үкімет Үлкен Аю мен бүлікшіл Кридің қалдықтарын басып алды.[95] Риелді полицейлер Регинада түрмеге қамап, қысқа мерзімге сынап, дарға асады.[96]
Миддлтон Ирвинді және мінген полицияны науқан бойы князь Альбертте қалды және оны Баточе шайқасы кезінде күшейте алмады деп сынады.[97] Генерал күшті жауып, оны жаяу әскер корпусымен ауыстыруды ұсынды.[98] Ол полицейлерді көпшілік алдында шайқас кезінде шегініп, жасырынған «гоферлерге» теңеді, ал оның шағымдары баспасөз арқылы алынды.[99] Ирвинді бұқаралық ақпарат құралдарында жігерсіздігі үшін сынға алды және премьер-министрдің қолдауына ие бола алмаған соң, ол келесі жылы қызметінен кетіп, оның орнына келді Лоуренс Херчмер.[100] Өз кезегінде, Ирвайн Крозиердің мінез-құлқына және Дак Лейктегі «полиция мен еріктілер көрсеткен әлсіздікке» шағымданды; егжей-тегжейлер жария болған кезде, Крозье отставкаға кетті.[101][c]
Прериядағы операциялар
Көтерілістен кейінгі жылдары үкімет Ұлттық саясат солтүстік-батысқа қоныстану жалғасты; 1885 жылға қарай ақ қоныс аударушылар аймақтағы көпшілікке айналды, өйткені теміржол иммигранттарды әкелді және олардың саны 1890 жылдардың ішінде екі есеге өсті.[105] Көтерілістен кейін қондырылған полицияның саны 1000 адамға дейін көбейтілді, бұл ресми түрде өсіп келе жатқан ақ халықпен күресу үшін, сонымен бірге Метис пен Бірінші ұлттардың болашақ көтерілістерінің алдын алу үшін.[106] Бастапқыда қылмыстың деңгейі төмен болды, полицияның заңды қолдануы салыстырмалы түрде бейресми болды және заңның әрпін емес, рухын қолдауға бағытталды, бірақ көп ұзамай бұл күш халық санының өсуіне байланысты жаңа қиындықтарға тап болды.[107]
Ірі қара өсірушілер полиция келгеннен кейін бір жыл ішінде территорияға көшіп келіп, алдымен полиция бекеттерінің айналасында қорғану үшін топтасты.[108] Үкімет 1870 жылдар мен 1880 жылдардың басында ірі фермерлік шаруашылықтардың дамуына ықпал ете бастады, көлемі 100000 акр (40000 га) дейінгі жерді алып, кішігірім фермерлерді қоспағанда.[109] Полиция фермалардың иелерімен тығыз байланыста болды, ал көптеген жаңадан қабылданған адамдар күштен кеткен соң өздері фермер болуға көшті.[110][d] Кедей қоныс аударушылардың заңсыз отыруы проблемаға айнала бастады, алайда 1890 жж. Ашық дау-дамайға ұласып, оларды көшіру үшін полиция жұмылдырылды.[113] Тапсырма күштерге ұнамады, бірақ 1896 жылы үкіметтің кішігірім қоныс аударушыларға қатысты саясаты өзгергенге дейін ол ауыр түрде орындалды.[114] Полиция жаңа фермаларға бірқатар басқа қызметтерді ұсынды, шекара бойында канадалық фермаларға малдың солтүстігінен өтіп кетуіне жол бермеу операцияларын жүргізді. карантин ветеринария мәселелері бойынша көмек және схемалар.[115]
Шекара бойындағы ақ ұрылардың жылқы ұрлауының ауқымы 1880 жылдардың аяғында күрт өсті, бұған полицияның анда-санда жіберілуі қарсы тұра алмады.[116] Жауап ретінде комиссар Герчмер аумақ бойынша полиция патрульдік жүйесін енгізді, жоспарлы сапарлар мен тексерулер күтпеген «ұшатын патрульдермен» қолдау тапты.[117][e] Бұл тәсіл ірі фермалардағы жаңа форпосттар желісі арқылы іске қосылды.[119] Полиция кез-келген фермаға немесе фермаға барады, қоғамның кез-келген мүшесімен жеке танысуға тырысады, ақпарат жинап, кез-келген тұрғыннан кез-келген мәселені патрульдік кітапқа түсіруді сұрайды.[120] Жол бойында полиция рельефті таратуға көмектесті, соның ішінде бүліктен зардап шеккен Метис қауымына, шұғыл медициналық көмек көрсетті және алыс аймақтарға пошта жеткізілді.[121] Патрульдеудің жаңа жүйесі бойынша полицейлер жыл сайын орта есеппен 150000 миль (2 400 000 км) атпен жүрді.[122] Соттардың қатаң үкімдерімен бекітілген бұл процесс ауылдағы қылмыстарды іс жүзінде жояды.[123]
Бірінші ұлттардың қозғалысын басқарудың жаңа жүйесін үкімет бүліктен кейін енгізді.[124] Өткізу жүйесі ретінде белгілі, бұл резервтен шыққан кез-келген адамнан мемлекеттік агент қол қойған рұқсат қағазын иеленуді немесе полицияның қамауға алуын талап етті.[125] Полиция жаңа саясаттың заңсыз екендігі туралы кеңестер алды, өйткені ол 7-шартқа қайшы келді, ол еркін жүріп-тұруға кепілдік берді, бірақ олар оны бірнеше жыл бойы сақтап келді.[126] Ақыр аяғында күш қаңғыбастық заңдары Бірінші ұлттарды таңдалған аймақтардан шығарудың балама тәсілі ретінде.[126] Полиция бірінші ұлт пен метис қауымдастығынан ақпарат жинау үшін жұмыс жасайтын агенттерді пайдаланды, ал 1887 жылдан бастап олар бірінші ұлт мүшелерін арнайы констабль ретінде пайдаланды, оларды оларды әдетте орналастырды барлаушылар және трекерлер.[127] Бұл барлаушылар бейресми форманы киіп, өз қауымдастықтарының басқа мүшелерін тұтқындауға өкілеттік алды, бірақ ақ адамдарды емес.[128][f]
Алкогольге тыйым салуды күшейту проблеманы күшейте бастады.[130] Алкоголь туралы заңдар алғашқы халықтардың алкогольді ішімдік ішуіне жол бермеу үшін жасалған болатын, бірақ олардың шарттары 1880 жылдардың аяғында ақ қоныс аударушылардың көбеюіне қатысты болды.[131] Кейбіреулер болса да темперамент топтары шараларды құптады, қоныстанушылардың көпшілігі оларға қарсы болды.[132] Жеке тұтыну үшін алкогольді әкелуге арнайы рұқсаттар берілуі мүмкін, бірақ олар бейтарап түрде берілмеді, бұл жалпы наразылықты арттырды.[133] Күштің көптеген мүшелері алкогольді өздері ішкен, соның ішінде контрабандашылардан тәркіленген алкоголь және полиция мүшелеріне заңды балама беру үшін сыра асханалары құрылды.[134] Қоныс аударушылар полициялардың тінтуіне, жасырын офицерлердің орналастырылуына және соттар тарапынан үлкен айыппұлдарға қарамастан, үлкен қалалардағы заңдардан үнемі жалтара бастады.[135] Қоғамдық күшке деген дұшпандық күшейіп, көп ұзамай полиция танымал емес заңдарды орындауға тырысты.[136] Құқықтық өзгерістер 1892 жылы басталды, тыйым салуды алып тастады және қоғамдық барларды лицензиялауға мүмкіндік берді; жаңа заң жергілікті инспекторлармен орындалды, бұл проблема үшін күштің көп бөлігін алып тастады.[137]
Кейінгі жылдар (1895–1914)
Қала орталықтарының өсуі
19 ғасырдың аяғында иммиграция, урбанизация және индустрияландыру аумақтарды өзгертті, ескі шекара өмір салтын бұзды.[138] Канадаға үш миллион иммигрант келді 1910-1914 жылдар аралығында олардың көпшілігі шығыс Еуропа және олардың жартысынан көбі территорияларға қоныстанды.[139] Қала тұрғындарының саны едәуір өсті, өйткені Прерия бойында жаңа қалалар пайда болды.[140] Иммигранттардың көпшілігі аймақтың өсіп келе жатқан өнеркәсіптерінде, әсіресе Канадалық Тынық мұхиты теміржолымен қамтамасыз етілген ірі тау-кен өндірістерінде жұмыс істеді.[141] Қоғам өзгерген сайын иммигранттар мен қылмыскерлер жаңа теміржол желісін пайдаланудан қорқатын болды.[142]
Нәтижесінде, полицейлерге қойылатын талаптар көбейіп, олар өзгерістерге төтеп бере алмады.[143] Халықтың көбеюі күшпен қаралған қылмыстық істердің көбеюіне түрткі болды: 1900 жылы 1000-ға жетпейтін тергеу жүргізілді, бірақ төрт жыл ішінде олардың саны 4000-нан асты.[144] Подполковниктер жаңа қалаларда қандай рөл ойнауы керек екендігі туралы дау туды және күштер полиция қызметкерлерін патрульдеу жүйесі бұрын болған кең, аз қоныстанған аймақтардың есебінен тартып жатыр деп алаңдады. қысқарту керек.[145] Арнайы теміржол тармағы 1888 жылы қысқа уақыт ішінде құрылды, ол барлау мәліметтерін жинау үшін теміржол бойында орналасқан жасырын офицерлерді қолданды және жоспар құрылды, бірақ қабылданбаған, детектив бөлімі.[146] Орындауға тырысулар жасалды жезөкшелік туралы заңдар жаңа қалаларда - бұған дейін олар елеусіз қалған - полиция жергілікті жыныстық қатынастарды бейресми түрде реттейтін.[147]
Полицияға жергілікті үкіметке әртүрлі тәсілдермен көмектесуге қысым жасалды, көбіне полицияның өздері қарсы болды.[148] Бұған денсаулық сақтау саласындағы күш-жігерді қолдау, жеңілдіктерді тарату, өрттерді сөндіру және тергеу және ірі қара малдың қозғалысын басқаруды жалғастыру кірді.[149] Жаңа теміржол желілері салынды және полиция ғимаратқа көмектесуге міндеттелді Канадалық солтүстік және Grand Trunk Pacific сызықтар, сонымен қатар Қарға ұясы 1880 ж.ж. бұрын жасаған жұмыстарының үлгісіне сәйкес Канадалық Тынық мұхиты теміржолының тармағы.[150] Магистратура рөлінде де, компания басшылығы мен құрылыс жасақтары арасындағы бейресми төрешілер ретінде де әскер командирлеріне үлкен заңды жүктеме болды.[151]
Өндірістік қатынастар
Жаңа өнеркәсіптік жұмыс күші көбінесе өте нашар жағдайда жұмыс істеді және аз болды жұмыспен қамту құқығы.[152] Наразылық ретінде жұмысынан кетіп қалған жұмысшылар полиция қызметкерлерінің ережелеріне сәйкес қамауға алынуы мүмкін Шеберлер мен қызметшілер туралы заң жұмысынан бас тартқаны үшін немесе қаңғыбастық заңдарына сәйкес балама түрде ұсталғаны үшін.[153] Канадада ұйымдастырылған еңбек жағдайы әлсіз болғанымен - кәсіподақтар тек өте шектеулі заңды құқықтары болды - саны өндірістік даулар осы кезеңде айтарлықтай өсті.[154] Нәтижесінде құлыптар және ереуілдер кейде үкіметтің қарулы араласуын қажет етті.[155] Көбінесе бұл мақсатта милицияны қолданған, алайда полицияға орналастыру арзанырақ болды және саяси жағынан сенімді деп саналды.[156]
Нәтижесінде күш 1887 - 1906 жылдар аралығында өндірістік дауларды басқаруға шақырылды.[157][g] Кеншілер қаласында Летбридж, мысалы, Альберта теміржол және көмір компаниясы 1894 жылы қызметкерлерді қысқарту және жалақыны азайту әрекеті кезінде өзінің жұмыс күшін жауып тастады; a team of ten police was deployed to maintain order, in particular any risks posed by eastern European immigrants, and to mediate in the dispute.[158] Police deployed there again in 1906 for nine months during a dispute between the company, now called the Альберта теміржол және ирригациялық компаниясы, and the workforce over union recognition, еңбек ақы және еңбек шарттары.[159] A team of 82 regular police were reinforced by 11 special constables recruited from within the company, with an undercover constable deployed to infiltrate the strike and send back intelligence.[160] Efforts were made to collect information on the earnings of the union leaders, probably intended for use in discrediting them.[160] The police maintained order and escorted non-striking workers past the picket lines.[160]
Historians hold differing views as to whether the mounted police were neutral in these disputes or sided with the employers, although all agree that the position of the police in managing the strikes became more difficult as organised labour became better established.[161][h] The mounted police disliked labour agitators and strikers with eastern or southern European backgrounds, but they also had some sympathy for the difficulties faced by ordinary workers, and were often unwilling to actively assist the company owners if there was a risk it might cause disturbances to break out.[165]
Клондайктың алтын асығы
Up until the 1890s, the government had no presence in the far north-west of Canada.[166] In 1894, the rise of gold mining and a growing population led to calls for Ottawa to intervene, both to control whiskey trading and to protect the local First Nations.[167] In response, the mounted police carried out a survey along the Юкон өзені and gathered customs duties.[168] Fears grew that the United States might try to seize the mineral-rich region, and a twenty-man police team was established at Forty Mile in 1895.[169] Although there was very little actual crime, frictions soon rose between the police and the Miners' Committees, which had been created to provide informal justice during the previous few years.[170] The police brought the issue to a head in June 1896, sending a team into one of the mining camps to overturn the decisions of the local committee.[171]
1896 жылы, huge amounts of gold were discovered ішінде Клондайк алқап. Once news of this circulated the following year, around 100,000 people rushed to the Klondike in search of wealth, most with no experience in the mining industry.[172][мен] To reach the area, many prospectors travelled by foot over arduous mountain routes and along rivers using primitive boats, although no more than 40,000 of them successfully reached the goldfields.[174] A substantial and expensive mounted police detachment was established in the Klondike, amounting to 288 men by 1898, representing around a third of the entire force and including many of its most experienced personnel.[175]
The borders in the region had been disputed since the American Алясканы сатып алу from Russia in 1867, and most of the influx of prospectors were American.[176][j] Amid fresh concerns that the United States might annex the gold fields, the mounted police were tasked to assert Canadian control along the border line.[178] The force set up control posts at the borders of the Yukon and at easily controlled mountain passes, equipping the posts with Максим мылтықтары.[179] The police checked for illegal weapons and prevented the entry of criminals and collected customs duties, while helping protect and guide the flow of migrants, mediating in their disputes and providing practical advice.[180]
The mounted police established their headquarters in the бумтаун туралы Досон Сити and patrolled out across the Yukon Territory, creating a network of thirty-three posts.[181] Detectives were deployed to infiltrate American organizations to seek out potential conspiracies.[182] The police's role also encompassed fire safety, the management of local game hunting, operating the postal and telegraph system, acting as coroners and running the mining registration system.[183] The historian Morris Zaslow describes the Yukon as forming a "police state" during this period, and William Morrison has highlighted the force's патерналистік willingness to invent and enforce non-existent laws whenever they considered it necessary.[184] The police acted efficiently and with probity during the period, largely curbing criminality in the region, although their task was helped by the geography of the Klondike, which made it relatively easy to bar entry to undesirables.[185]
Екінші Бур соғысы
Қашан Екінші Бур соғысы broke out in 1899, many members of the mounted police wanted to volunteer to serve in South Africa, motivated by sympathy for the British imperial cause and the strong military tradition within the force.[186] Indeed, Commissioner Herchmer had proposed sending a force of 350 men to join the Судан науқаны in 1896, but was turned down by his superiors.[186] Although there was public enthusiasm for a Canadian military response, at first it appeared that only a minimal deployment would be needed, and it was only after several British defeats that an offer of a more substantive force was welcomed by London.[187] The Canadian government turned to the mounted police as their main source for experienced mounted soldiers, and members were given leave from the force for the duration of their service.[188] Combined with the pressures of maintaining the commitments in the Yukon, this reduced the number of the police in the remaining territories to only 682 men by 1900.[189]
Herchmer recruited and commanded a group of 144 mounted police volunteers, who made up almost half of the new 2nd Battalion of the Канадалық атқыштар; many of the other volunteers in the battalion were also ex-policemen.[190][k] Soon after the battalion's arrival in South Africa, however, Herchmer's superior, Major General Edward Hutton, concluded that Herchmer was unsuited for military command and retired him from duty.[192] Herchmer complained to the Prime Minister, who then dismissed him from the police altogether, replacing him with Эйлсворт Перри, a career policeman and a supporter of the Liberal government.[193]
The mounted police influenced the creation of other imperial units during the conflict. Лорд Стрэткона, Канаданың жоғарғы комиссары in London, raised a unit of mounted infantry modelled on the force, believing this would be particularly suitable for taking on Бур scouting parties.[194] Thirty-three serving members of the police joined the unit, including Superintendent Samuel Steel, who became their commanding officer.[194] The Strathconas wore the mounted police's Stetson шляпасы as part of their uniform, while in turn their distinctive boots were adopted by the police as their official footwear in 1901.[195] The Оңтүстік Африка конституциясы was created in October 1900 to police the recaptured territories; it mirrored the mounted police, with its members again wearing the force's Stetson hat; it incorporated forty-two members of the mounted police and one of its divisions was commanded by Steele.[196] The mounted police volunteers suffered seven casualties during the conflict. Сержант Артур Ричардсон, a member of the Strathconas, won the Виктория кресі for rescuing a Canadian soldier under heavy fire at Wolve Spruit.[197] 1904 жылы, тәж renamed the force the Royal Northwest Mounted Police to honour its contributions in the war.[198]
Дау мен сын
The mounted police continued to face criticism after 1885, through a sequence of allegations in the popular press known as the "Herchmer scandals".[199] Lawrence Herchmer had been appointed as commissioner partially because of his positive reputation within the Indian Department, but also because of his Conservative sympathies and his family links to Prime Minister Macdonald.[200] Herchmer's brother William – himself a mounted police superintendent – had arrested the newspaper-owner Nicholas Davin for public drunkenness several years before.[201] Apparently motivated by a desire for revenge, Davin pursued a vendetta against Lawrence when he became commissioner, helped by another newspaper publisher, Чарльз Вуд.[201] Lawrence Herchmer was unpopular with many of his officers and Davin published their critiques of him, along with accusations of a wide range of misdemeanours.[202] The government ordered an investigation, followed by a judicial inquiry, both of which cleared Herchmer of any serious charges.[203]
Nonetheless, the force's reputation suffered from the controversy and complaints persisted that the force was oversized, excessively funded and staffed by political appointees.[204] By the 1890s, a political consensus had emerged in Ottawa that the western provinces should become autonomous and take up responsibility for their own policing; it was therefore time to plan for the closure of the force, which originally had only been intended to be a temporary organization.[205] The force was reduced to 850 men in 1893, and to 750 by 1898.[206][l] The Conservative government stood for reelection in 1896 with plans to further reduce the size of the force, reportedly to 500 men, but lost to the Liberal party, led by Уилфрид Лаурье.[207] The new Prime Minister had stood for election on a platform of increasing the rights of the provinces to carry out law enforcement.[208] He produced plans to halve the size of the mounted police as a first step towards eliminating the force, and proposed to establish a new militia regiment in the North-West Territories to fulfil any legacy military requirements.[208]
The events of the Klondike Gold Rush challenged this policy, as the force soon became essential to controlling the borders in the far north.[209] Moving the entire force to the remote region of the Yukon, though, would have more than doubled the cost of the police's training and support arrangements, and their existing bases therefore remained vital to the northern operations.[210] The increasing demands from the railway companies and mining companies for police assistance, and appeals from the ranching community for continued support, also made it harder for the Liberals to consider cutting back the force.[211] The Second Boer War then disrupted plans to create a replacement militia unit, while Herchmer's disastrous tour in South Africa enabled the Liberals to replace him with Perry, a Liberal supporter.[212] As a result, the political argument began to swing back in favour of potentially retaining the force.[209]
After the 1904 elections, the new provincial governments of Alberta and Саскачеван announced their desire to take on similar responsibilities to those in the eastern provinces, but showed no sign of actually establishing provincial police forces of their own.[213] Finally, Laurier proposed in 1905 that the mounted police should remain in the new provinces, under contract to the provincial authorities for $75,000 per year apiece – about one-third of the actual operational cost – a solution which was approved by both sides.[213][м] The workload on the police grew quickly as a consequence, with the criminal cases being handled almost trebling between 1905 and 1912 to over 13,000.[215] Despite complaints from Commissioner Perry, the government refused to increase the establishment of the mounted police.[215] By 1913, the provinces were expressing dissatisfaction about the service being delivered, and Saskatchewan indicated its intention not to renew the contract in 1916.[216]
Expansion into the North
After the Klondike Gold Rush, the mounted police continued to spread their network of posts across the far north.[217] In 1903, a small team of police under Inspector Чарльз Константин жіберілді Гершель аралы to investigate the alleged sexual mistreatment of Inuit women by the transient кит аулау community there; the decision was also driven by fears that the United States might try to assert sovereignty over the wider Маккензи атырауы.[218] The police found no evidence of sexual abuse, but took the opportunity to collect customs duties and to attempt to clamp down on liquor sales to the indigenous community.[219] The same year, a well-publicised Canadian expedition was sent to Hudson Bay on the шхунер SS Нептун, including Superintendent John Moodie and a small team of mounted police.[220]
Extending the police's presence across the region was logistically challenging, requiring the creation of a network of new posts and the use of пароходтар to move supplies around the coast.[221] It proved to be a harsh existence for the force, particularly when deliveries of supplies were delayed by bad weather.[222] Work began on a railroad to Hudson Bay in 1908, continuing for two decades, which, although it required substantial police assistance, gradually eased the challenge of supplying the police outposts around the bay.[223] The police opened temporary detachments around Йорк фабрикасы in 1912, and then at Порт-Нельсон in 1913, where the police established their divisional headquarters.[224] Patrols pushed up into Бейкер көлі және бойымен Коппермин өзені until, by the end of the decade, the police presence in Hudson Bay had been reduced to a bare minimum, with the force focusing on reaching out into ever more remote areas.[225]
The First Nations in the north typically had some prior experience of Europeans, for example through contact with the Hudson's Bay Company, and there was little conflict between the police and these native communities, and few crimes committed.[226] The First Nations typically did not like the police, however, and often blamed them for wider government policies; for their part, the mounted police often regarded the First Nations with contempt.[227] By comparison, the mounted police got on much better with the Inuit, who had seen far less contact with Europeans.[228] The force generally took a more liberal, paternalistic attitude towards them, often applying informal justice rather than official laws when the occasional Inuit crime was committed.[228] Members of the First Nations and Inuit were employed to drive police ит шана and cook for their patrols.[229]
Final years (1914–1920)
Бірінші дүниежүзілік соғыс
Канада кірген кезде Бірінші дүниежүзілік соғыс in 1914, the government became concerned that ұлттық қауіпсіздік might be threatened, either by immigrants who still sympathised with their home countries in central Europe, or from citizens of the United States with German or Irish backgrounds crossing over the border.[230] The authorities introduced new war-time secrecy regulations, including the censorship of the press.[230] The responsibility for tackling these tasks was assigned to the federal Доминион полициясы but they had very limited resources; indeed, before the war they had often had to hire жеке детективтер Америка Құрама Штаттарынан.[231] The Dominion Police therefore delegated much of their responsibilities to local police forces, including, in the cases of the provinces of Alberta and Saskatchewan, to the mounted police.[231]
The mounted police initially began their wartime operations by focusing on the activities of immigrants and carrying out border security, but quickly widened their operations.[232] Unlike during the Boer War, the mounted police at first were forbidden to volunteer for military duty abroad, and the size of the force was instead temporarily increased to 1,200 men.[233] The force investigated rumours of conspiracies associated with the Орталық күштер, but, since most mounted police did not have links within the relevant ethnic communities, they instead used secret agents and informants to gather intelligence, supported by a few undercover officers.[232][n] Meanwhile, tensions grew between temperance campaigners and soldiers over the implementation of the liquor laws.[235] The police barracks in Калгари were attacked in October 1916 by a crowd of over two hundred soldiers and civilians, who were trying to release six soldiers arrested for alcohol offences.[236] The building was destroyed, one police officer was shot and several more injured.[237]
The demands of the force's new security role, combined with its traditional policing responsibilities, soon overstretched the police's resources.[238] Commissioner Perry raised his concerns about the situation with the government and in response the Альберта және Саскачеван провинциясы полициясы forces were created, allowing the closure of over 80 mounted police posts.[239] Perry argued that the force had now "largely finished the work for which it was called into existence" and proposed that the mounted police should instead focus on supporting the Канаданың экспедициялық күші in Europe, threatening to resign if the police were not allowed to fight.[240] Despite complaints from the military that there was no longer any requirement for cavalry on the Батыс майдан, a force of 738 mounted police were sent overseas in May 1918 to form "A" Squadron, and a further 186 were deployed to Сібір to support the British forces engaged in the Ресейдегі Азамат соғысы.[241] By December, there were only 303 mounted police left in Canada, primarily focused on border protection, and the intelligence networks created earlier in the war were allowed to wind down.[242]
Bolshevik fears
Conscription was introduced in Canada during the final years of the war, which was accompanied by labour shortages, pressures for social change, and the rapid unionisation of the remaining workforce.[243] While concerns about the Central Powers declined, fears grew in government at the end of 1918 that the new Большевик government in Russia might be covertly orchestrating a campaign of strikes across Canada.[244] In response the Prime Minister, Роберт Борден, created a Public Safety Branch led by the politician Чарльз Кахан.[245] Cahan envisaged transforming this organization into a much larger secret service, similar to the Тергеу бюросы in the United States, but he soon fell out with Borden and ultimately resigned.[246]
Meanwhile, Commissioner Perry had put forward three options for the future of the mounted police: the force could be absorbed into the Canadian military; the remit of the force could be reduced to simply policing the far north; or the force could be assigned a much wider role in public and secret policing across the whole of Canada.[247] Perry promoted the third option and Артур Мейген, актерлік шеберлік Әділет министрі, therefore proposed merging the mounted police and the Dominion Police, placing them under Perry's command.[247] This idea was turned down by Borden, who believed, incorrectly, that the merger would be unacceptable to Perry, whom he thought still wanted a military future for the force.[247]
Instead, in December 1918 Borden reorganized the federal Canadian security system by splitting the policing of the country geographically, with the mounted police running the western half and reporting to the Құпия кеңестің президенті, and the Dominion Police running the eastern side, under the oversight of the Әділет министрі.[248] The establishment of the mounted force was to be permanently kept at 1,200 men, creating a huge demand for manpower: those members of the force still serving in Europe and Siberia were ordered to return.[249] The police began to recruit new networks of secret agents, whom Perry tasked to investigate "foreign settlements" to identify "the least indication of Bolshevik tendencies and doctrines", and the force embraced new laws allowing for the deportation, without trial, of immigrants suspected of holding extremist views.[250] The police's operations were well run, although no significant evidence of any Bolshevik plot was actually discovered.[251]
Амалгамация
The government remained deeply concerned about the Bolshevik threat, and in May 1919 the Виннипег жалпы ереуілі broke out, creating a national crisis which ministers feared would lead to a revolution.[252] The mounted police were deployed to maintain public order and generate intelligence on the strikers; 245 mounted police were sent into the city, supported by four machine guns mounted on жүк көліктері.[253] On June 21, which became known as Қанды сенбі, military veterans marched through the city in support of the strikers; the authorities called in the mounted police to break up the marchers.[254] By the time the police arrived, the protesters had begun to riot and the police carried out two mounted charges.[255] The police then concluded that they were losing control of the situation and fired their револьверлер into the crowd, killing one man and injuring others.[255] The marchers fled and the strike collapsed.[256]
The events in Winnipeg highlighted the chaotic and ill-coordinated management of security issues across Canada, the artificial division between policing organizations in the west and east of the country, and the absence of a single senior leader for security work.[257] Commissioner Perry recommended creating a new federal police force, ideally by amalgamating the Dominion Police into the existing mounted police force.[258] The mounted police, he argued, were much larger, militarized, experienced and had a proven capacity to carry out secret intelligence work.[258] They were also free from union influence and enjoyed high prestige among the public.[258]
In response, Prime Minister Borden amended the policing legislation in November 1919, bringing together the Royal Northwest Mounted Police and the Dominion Police to form the Канадалық патшалық полиция, with the new force responsible for federal law enforcement and national security across Canada under the command of Perry.[259] The legislation came into effect on 1 February 1920, officially marking the end of the older force.[259]
Organization and working life
Құрылым
When the North-West Mounted Police was formed in 1873, it initially had a rank structure of инспекторлар, sub-inspectors, staff constables, констабльдер and sub-constables, with the force as a whole headed by the commissioner and the assistant commissioner: this system reflected that in use in the Royal Irish Constabulary, upon which the force was modelled.[260] In 1878 this structure was overhauled and replaced by a hierarchy of бастықтар, inspectors, staff sergeants, сержанттар, ефрейторлар and constables.[261] Informally, the commissioned officers were often referred to by equivalent army titles, the commissioner being associated with the rank of полковник, with superintendents and inspectors using the titles of майор және капитан сәйкесінше.[262] Over the course of its life, the force had five commissioners: George French from 1873 to 1876, James Macleod to 1880, Acheson Irvine to 1886, Lawrence Herchmer to 1900 and Aylesworth Perry, who led the force until its amalgamation in 1920.
Although at first the force answered to the Prime Minister, in 1876 control was passed to the Secretary of State, an arrangement which was reinforced in the Mounted Police Act of 1879.[263] The mounted police's rules and regulations were initially very informal, drawing on the Mounted Police Act of 1873 and a "Rules and Regulations" document published in 1874.[264] In the absence of further guidance, its officers made ad hoc use of British military regulations, effectively managing the force as they might have done a cavalry regiment.[265] This led to a rather disorganised approach, and in 1886 Superintendent Richard Dean issued a revised set of тұрақты тапсырыстар, followed by a much longer, "Regulations and Orders" booklet in 1889.[264] This framework empowered the Assistant Commissioner to monitor, inspect and investigate all aspects of the force, and encouraged a much more disciplined approach to tracking operations and resources.[266]
The force was divided into various divisions, each typically commanded by a superintendent.[267] The headquarters of the force was initially sited at Lower Fort Garry, until the March West to Fort Walsh, but in 1888 it was moved to Regina, to be closer to the new railway line.[268] The Regina headquarters became known locally as "the Barracks", and during the 1890s typically held around 200 police at any one time.[269] Many of the force's posts were linked by the телеграф network and, from 1885 onwards, by телефондар, with the communications encrypted when necessary using Slater's Telegraphic Code.[270] Typewriters were acquired in 1886, and a баспа машинасы for disseminating orders in 1888.[271] The force did not have its own prison – those sentenced to prison terms would be sent to the Manitoba Penitentiary – and until 1891 the only short-term jail facilities in the territories were the guardrooms of the force's various divisional headquarters.[272][o]
Although the force was commanded by its commissioner, there was also an influential senior post of comptroller, created in 1880 in response to Macleod's financial mismanagement of the force.[273] For most of the force's history the role was occupied by Frederick White, until replaced by A. A. Mclean in 1913.[274] The comptroller was responsible for keeping account of expenditure, auditing and managing procurement, and effectively removed most of the non-operational functions from the commissioner's responsibility.[275] White was a political client of Prime Minister John Macdonald, who took a close interest in the management of the force, and the post became critical for garnering support from Ottawa for investment in the police.[276][p]
Тапсырылған офицерлер
The NWMP was commanded by a relatively small team of commissioned officers, having an establishment of 25 officers in its early years, of whom around a quarter were медициналық және ветеринариялық officers, rising to 50 after 1885, a ratio of approximately one officer to every twenty enlisted men.[278] The officers were usually from middle- or upper-class backgrounds, and were typically Canadian-born; deliberate attempts were made to reflect the different religious and ethnic groups that made up white Canadian society.[279] They depended on саяси патронат from the government of the day in Ottawa for their appointment and career progression, and were typically selected on the basis of their military experience, service in the police ranks or previous study at the Корольдік әскери колледж жылы Онтарио.[280]
The officer corps formed part of the social elite in Canada, and considered themselves to be much closer to the prestigious, regular military than to their equivalents in the local police forces.[281] Commissioned officers were expected to join and participate in an офицерлердің былықтары, which the police based on the corresponding military tradition.[282] Many were members of the Масондар, a popular movement among Protestant Canadians.[283] The officers were made Justices of Peace, giving them powers to try civilian cases, and they also had authority to summarily try members of the force itself, potentially imprisoning constables for up a year for even minor offences.[284]
Commissioned officers were paid a respectable wage for the period; an inspector in 1886 earned an annual salary of $1,000.[285] Early in the force's history, additional payments were made to officers for successfully collecting customs duties and seizing illegal goods; Superintendent Leif Crozier was paid a bonus of $3,659 in 1886, for example.[286] Once an officer had purchased items such as their uniform, which would cost around $500, and maintained a presence at key social events, however, this salary was thinly stretched.[287] Most officers found it difficult to support a family on their police income alone, and either relied on their private wealth, or took on additional paid roles and government offices.[287] Commissioned officers were members of the civil service pension scheme, but this was increasingly regarded as inadequate and their pension provisions were reformed in 1902.[288]
Басқа дәрежелер
The first enlisted men to be recruited in 1873 came from a wide variety of backgrounds, but most had some military experience.[289] Many of the men enlisting in this tranche were later dismissed as unsuitable for service, less than half completing their term of enlistment, and more care was taken in later recruiting.[290] Initially, a majority of the force were of Canadian origin but the number originating from Britain rose steadily during the 1880s until they made up over half of all new recruits, with British-born mounted police also tending to predominate in the non-commissioned cadre, mainly because they chose to stay longer in the force.[291] Although the number of Canadian-born recruits increased for a while, the economic boom of the 1910s made the task much harder, and the mounted police opened a recruitment office in London; by 1914 almost 80 percent of the force had been born in Britain.[292]
The first contingent of police enlisted for a three-year term of service, but later recruits enlisted for five year periods, with the possibility of their purchasing an early discharge.[293] Early in the force's history, the training of recruits was carried out on an ad hoc basis at the police's headquarters; in response, a depot for training new recruits created in Regina in 1885, based on the Royal Irish Constabulary Depot in Dublin, which took a much more structured approach.[294] The use of the depot declined in line with the reduced number of new recruits joining the force after 1895, and was ultimately replaced by the new School of Instruction in 1899.[295] Efforts were taken throughout the 1880s and 1890s to improve the quality of recruits being accepted by the force, and to tackle the related problems of early discharge and desertion, which was making staff retention a serious problem.[296]
Sub-constables, initially the lowest rank in the force, were paid 75 cents a day in 1873, with a promise of 160 acres (65 ha) of land on completion of their enlistment, but the pay was cut by a third in 1878 and the land grants ceased.[297] As a result, constables were paid a basic wage of 50 cents a day, with basic provisions included, with a senior non-commissioned officer earning three times as much.[298] Combined with "working pay" bonuses for particular duties, a constable could earn over $300 a year, which was initially about the same as a Canadian school teacher.[299] At the start of the 20th century, the rates of police pay were unchanged and had become quite low by wider Canadian standards; they were slowly increased, the basic rate rising to $1 a day in 1905, and then to $1.50 and finally $1.75 by 1919.[300] A pension scheme was introduced in 1889, albeit in the face of political opposition.[301]
Early in the force's history, the police lived in buildings that they termed "forts", typically one-storey buildings constructed by the police themselves from журналдар, бірге сазды шатырлар.[302] In the first year of the force, the poorly constructed fort at Swan River drew particular condemnation from senior officers: Commissioner French complained to Ottawa about the "exposure and hardship" that the police detachment were enduring.[303] Even once the force was properly established, living conditions remained very basic: the forts used wood- and coal-burning stoves for heating and cooking, and were lit by май шамдары and candles, while the constables slept on wooden boards using straw-filled mattresses.[304] In the early 1880s, conditions grew so bad that the constables at Fort Macleod issued a manifesto to their officers demanding improvements to their living conditions.[305]
Gradual improvement began to be made in the 1880s and 1890s; the later police barracks lost the title of "fort" and were professionally assembled, made from planed ағаш, often prefabricated in the east, and fitted with modern technology and iron beds.[306] Canteens, reading rooms and sporting facilities were introduced at the larger barracks.[306] Nonetheless, living conditions on the prairies remained difficult and spartan, and масалар, биттер және төсек қандалалары were major irritants.[307] When the force deployed to the far north, the police were once again living in extremely basic conditions, in a very dangerous climate; a network of small shelters had to be built to protect units out on patrol, although these did not prevent the well-publicised deaths of the "Жоғалған патруль " of Inspector Francis Fitzgerald during the winter of 1910–11.[308]
Uniform and badge
The first recruits to the force in 1873 were issued uniforms comprising scarlet Норфолк күртелері – issued from the militia stores and chosen on the advice of Colonel Patrick Robertson Ross and Governor Alexander Morris – brown belts, white helmets, grey breeches and brown boots, with a round жемшөп қақпағы for their undress uniform.[309][q] The grey trousers were soon replaced with blue ones, with a yellow stripe along the sides.[311] These early uniforms were quite plain, and commissioned officers and their enlisted men wore essentially the same uniform.[312]
Changes were made in 1876, introducing more elaborate uniforms for commissioned officers based on those worn by the 13-ші гусарлар, with similarly militaristic uniforms for the other ranks, using gold braid to distinguish the non-commissioned officers.[312] These uniforms were initially of rather low quality, as the government had contracted out the work to prison convicts.[313] The winter uniforms comprised grey overcoats with fur caps and мокасиндер, although the police preferred wearing warmer буйвол пальтосы, which were available until the herds died out.[314] In 1886, the hussar-style uniforms were replaced by a simpler айдаһар version, and dark-blue undress uniforms introduced.[315] 1880 жылдары, blue pea jackets made from pilot cloth became popular among the police as part of their winter outfit, and were officially issued from 1893 onwards.[316] There were continual attempts to produce a consistent uniform across the force, but this was only ever partially successful due to the multiple government suppliers who each produced slightly different variants.[317]
A tension remained between uniforms which were perceived as smart, reflecting the force's military heritage, and practical uniforms which were suitable for the daily work of the police.[318] The mounted police's white helmets, forage caps and tight tunics were impractical for work on the plains, and a set of clothes termed "prairie dress" instead evolved unofficially, becoming the dominant style of uniform in the force by 1900.[319] Prairie dress typically included a buckskin jacket, oilskins for wet weather, and leather leggings, combined with a wide-brimmed felt hat: by late 1890s, the Стетсон was the headgear of choice.[318] A standardised form of prairie dress, called patrol dress, was formalised in time for the 1897 Jubilee celebrations, featuring a brown duck stable jacket.[320] By the turn of the century, many police were wearing a combination of a red serge tunic, cut to resemble the prairie dress tunic, and the Stetson hat, a combination which later became famous.[321]
The first police to deploy to the Yukon equipped themselves with specialised cold-weather clothing, and subsequent detachments were equipped with deer-skin саябақтар, fur hats and boots.[322] In the more extreme conditions of the far north, the police adopted local Inuit clothing for use on their patrols, even though this required daily maintenance, often carried out by local Inuit women.[323] Mounted police deployed to Siberia wore the standard army khaki uniform used by mounted forces.[324]
The force's badge emerged around 1876 and became commonly used by the late 1890s.[1] It comprised a buffalo or bison head, maple leaves, a crown – early on, the Сент-Эдвардтың тәжі, after 1903, the Тюдор тәжі – and the police's motto.[1] The motto originally ran "Maintien le Droit", meaning "to maintain the right", but after 1915 was altered to read "Maintiens le Droit".[1] Despite being a French phrase, this was a 14th-century English motto, first used in Canada by the Grand Trunk Railway Regiment, and it remains unclear why it was adopted by the mounted police.[1] There are several explanations for the use of the buffalo head: it may have been due to Inspector James Macleod's use of a buffalo head in his office in the mid-1870s, or may have been a prairie adaption of the Маклеод кланы 's bull badge.[325]
Жабдық
Қару-жарақ
The mounted police were established to be an armed force, primarily due to the perceived threat from the First Nations on the prairies.[326] The police were initially equipped with the Snider-Enfield Carbine Mark III және Snider-Enfield Short Rifle, but these were single-shot breechloaders, and inferior to the repeating weapons already being used by Indian groups in the United States.[326] These were replaced with the Winchester Model 1876 repeating rifle from 1878 onwards, but the new guns proved quite delicate and did not perform effectively during the 1885 rebellion.[327] In 1895, the force began to replace the ageing Winchesters with the Lee-Metford Magazine Carbine, but these weapons did not perform as well as hoped.[328] The program was halted and instead the Lee-Enfield Magazine Rifle Mark I was introduced in 1902 as the standard police кіші қол.[328] The very limited supplies of ammunition held by the force meant that the police had few opportunities to practice with their weapons, and as a result their marksmanship was typically quite poor.[329]
In addition to rifles and carbines, the police also sometimes carried revolvers. The early recruits used .44 calibre Smith & Wesson American Model and .450 calibre Adams revolvers; The Enfield Mark II revolver was introduced in 1882, but these were felt to be heavy and awkward, and were replaced by the Colt New Service Revolver 1904 ж.[330] Smaller pocket revolvers, including the Smith & Wesson .38 calibre Revolver, were purchased for use by undercover police officers.[331]
When the force marched west in 1873, it brought twenty-five British Army 1868 pattern найза along on the expedition to impress the Blackfoot First Nation.[332] Күште қылыштар да қолданылды, 1822 үлгісіндегі британдық жеңіл кавалериялық сабин командирлерге бекітілген, ал британдық 1853 үлгісіндегі қаруды алып жүретін офицерлер; Комиссар Француздың олардың пайдалылығына күмәндануына қарамастан, кейбір констабльдер бейресми түрде өзін қылышпен жабдықтаған.[333] Осы қаруларды алып жүру саясаты 1880 жылы қайта қаралды, өйткені қылыштар Бірінші халықтармен қақтығыстарда бұдан былай практикалық бола алмады.[333] Комиссар Ирвайн барлық күштерін семестрдің жақын шайқасында қолдану үшін қылыштармен жабдықтағысы келді, ал Оттавадағы билік кез-келген мерзімді ұзартуға қарсы болды; ымыраға келу үшін полиция қару-жарағында сақтау үшін 1822 үлгідегі қылыштар сатып алынды.[333] 1882 жылы командирлерге 1822 үлгісіндегі қылышты алып жүруге рұқсат етілді, ал полицейлер бірнеше жыл өткен соң жаңа британдық 1896 үлгісіндегі шабандоз семсерін қабылдады.[334] Бірінші дүниежүзілік соғыстың аяғында Сібірге қондырылған полиция 1908 үлгідегі атты әскер қылышы.[324]
Бұл күш бірінші кезекте бірінші ұлттардың шабуылын тоқтату үшін артиллериямен жабдықталған.[335] 1873 жылы күшке 9 салмақты екі салмақ берілді (4 кг) Марк I дала мылтықтары және 5,63 калибрлі екі мыс қоспалары; тағы төрт жез 7-негізді Mark II далалық мылтықтары 1876 жылы алынған.[333] Қарулы күштерді пулеметтермен бөлу туралы өтініштерге қарамастан, 1886 жылы оның орнына екі болаттан жасалған 7-оқпанды (3 келілік) екі дана мылтық бөлінді, олардың орнына милицияға берілген жезден жасалған мылтықтардың екеуі ауыстырылды.[336] Пулемет 1894 жылы полицейлерге .303 калибрлі екі Максим мылтығы бекітілгеннен кейін 1894 жылы келді, ал екеуі 1897 ж.[337] Соңғы екі қоладан жасалған мылтық 1900 жылы күшке сыйға тартылды Юкон далалық күштері.[337] 1876 жылы алынған 7 фунт стерлингтер Метиске қарсы көтеріліс кезінде қызмет көрсетті және осы мылтықтардың бірі 9 негіздімен біріктіріліп, кейінірек Кри Бірінші ұлттың Құдіретті Дауыс деп аталатын қашқын мүшесін бомбалау және өлтіру үшін пайдаланылды. 1897.[336]
Жылқы және көлік
Алғашқы полицейлер 1873 жылы 310 жылқымен бірге таулар ретінде де, әскери жануарлар ретінде де орналасты, бірақ олардың көпшілігі шеруде қаза тапты, ал 1870 жылдардың көпшілігінде жылқылар жетіспеді, бұл полиция жұмысына әсер етті.[338] Әскери қызмет үшін жылқылардың маңызы арта түсті, әсіресе комиссар Герчмер жаңа патрульдік жүйені енгізгеннен кейін.[339] 1880 жылдарға қарай полицияның жылқыларына мұқият қарап, оларға өте ауыр жұмыс жасағанымен, оларға жақсы ветеринарлық қолдау көрсетілді.[339] Үлкен атқа міну мектебі 1886 жылы 30 000 доллар тұратын Регина қаласында салқын қыс айларында жаттығуға мүмкіндік беру үшін салынған.[340][r] Ғасырдың аяғында олардың шыңында 800-ге жуық жылқылар болды және оларға жыл сайын 100 жаңа тіреуіштер сатып алу қажет болды.[342] Бастапқыда полиция кең қолданды ер-тұрман, негізінен Британия армиясының Әмбебап үлгі, бірақ бұл далаға жарамсыз болып табылды.[343] Кейбір эксперименттерден кейін күш Батыс немесе калифорниялық стиль 1880 жылдардағы седла, бұл шабандозға да, атқа да ыңғайлы болды.[344]
Полицейлер тек аттарға сенбеді пакеттерді жинаңыз және қашырлар құрал-жабдықтар мен керек-жарақтарды алып жүру және күштерді алғашқы жылдары өгіздерді жануарлар ретінде пайдалану.[345] Қиыр солтүстікте ит шана командалары мен каноэ де қолданылды.[345]
20 ғасырдың басында автомобильдің дамуы көпшілікті бақылауды қоспағанда, полицияның көпшілігінде аттарды артық ете бастады.[346] Күш өзінің алғашқы машинасын сатып алды, а Маклафлин 55 моделі, 1915 ж. Және келесі жылы бірқатар автомобильдер мен мотоциклдерді орналастыра отырып, шекара кезекшіліктерін механикаландырды.[347] 1920 жылға қарай полицейлердің 33 автокөлігі мен жүк машиналары мен 28 мотоциклі болды.[347] 1919 жылы полицияны «әуе полициясы қызметін» құру үшін соғыс уақытындағы артық ұшақтармен жабдықтау туралы ұсыныс болды, бірақ оны үкімет қабылдамады.[348]
Аталған полиция Канада жағалаулары мен өзендерінде жұмыс істеу үшін түрлі қайықтар сатып алды. The Кеватин, желкенді кеме пайдалану үшін 1890 жылы сатып алынған Виннипег көлі, бірақ ол сол жылдың аяғында аударылып кетті.[349] 1902 ж пароход Видетта үшті қолдап, Юкон өзені бойымен полицияны тасымалдау үшін алынған іске қосады.[350] Redwing, кішкентай пароход, 1905 жылы Виннипег көлінде тасымалдау үшін сатып алынды.[351] Полицияда болды Рувилл 1906 жылы алыс солтүстікте патрульдеу үшін арнайы жасалған пароход, бірақ сынақтар оның отынның көп мөлшерде жанып кеткендігін көрсетті және ол ешқашан орналастырылмаған.[352] 1919 жылға қарай Жеңіс, Дункан, Леди Борден және Чакавана моторлы кемелер алыс солтүстік пен батыс жағалауды күзетіп жүрген.[349]
Жеткізушілер
Күштер тарихының басында оның жабдықтары мен қару-жарағының көп бөлігі шетелден әкелінуге мәжбүр болды, себебі Канаданың жергілікті индустриясы болмаған.[353] Оның алғашқы садақ пен вагондары Америка Құрама Штаттарынан әкелінген, дегенмен полиция формасы жергілікті жерде жасалған.[353] 1887 жылдан кейін канадалық жеткізушілерді мүмкіндігінше пайдалану үшін саяси қысым күшейе түсті.[353] Бастапқыда азық-түлік және осыған ұқсас тауарлар батыстағы ірі сауда компанияларынан сатып алынды, мысалы, Гудзонның шығанағы компаниясы, бірақ бұл біртіндеп өзгеріп, территориялардың бір бөлігі қоныстанғаннан кейін және тауарларды полициямен бірге кішігірім жергілікті фирмалардан сатып алуға болады. бизнестің маңызды көзіне айналу.[354] Жабдықтар мен жабдықтарды сол кездегі үкіметті қолдайтын компаниялардан сатып алу керек болды, ал 1896 жылдан кейін саяси мақұлданған жеткізушілердің ресми тізімі есепші кеңсесінде сақталды.[355] Полицияның барлық мылтықтарын жергілікті өндірушілердің болмауына байланысты импорттауға тура келді, ал 1890 ж.-ға дейін бұл күш оқ-дәрілерінің көп бөлігін шетелден сатып алды, өйткені канадалықтар шығарды. патрондар стандартты емес болып қалды.[356]
Мәдени мұра
Танымал бұқаралық ақпарат құралдары
Күштің алғашқы беделін 1880 - 1890 жылдары жарияланған публицистикалық жазбалар, содан кейін отставкадағы офицерлер жазған әртүрлі өмірбаяндық жазбалар қалыптастырды.[357] Полицияға алғашқы баспасөз жауабы, әсіресе либералды газеттер арасында әртүрлі болды және тарихшы Майкл Доусон жаңа ұйымдағы «тиімсіздік, шешімсіздік және орынсыздық» туралы жазған мәліметтерге назар аударды.[358] Керісінше, полиция туралы естеліктер шөл далада тәртіпті сақтауға бағытталған қатал, бірақ әділ күштің бейнесін насихаттады.[359] Алайда, тезірек батырлық, романтикалық реңк газет беттерінде үстемдік құрып, полицияның айналасында күшті миф пайда болды.[360] Мұны полиция сияқты оқиғалар күшейтті Музыкалық серуен, 1887 жылы алғаш рет қойылды, ол көпшілікті атты әскер алымдарымен және дисплейлерді флоралармен қуантты.[361]
Пост-полицейлердің фантастикаға алғашқы шығуы Джозеф Коллиннің туындысында болды Луи Рилдің тарихы, 1885 жылы жарияланған.[362] Көп ұзамай полиция жазушылар үшін танымал тақырыпқа айналды, 1890-1940 жж. Аралығында Солтүстік Америка мен Ұлыбританияда күштер мен оның мұрагері - Канадалық Патшалық атты полиция туралы 150 романы жарық көрді, балаларға арналған журнал мақалалары мен басылымдары.[363][лар] Гилберт Паркер, Джеймс Кервуд және Ральф Коннор Шығармалары ерекше танымал және әсерлі болды.[365] Коннордың Ефрейтор Кэмерон1912 жылы басылып шыққан көптеген алғашқы кітаптар үшін полицияда қызмет ету арқылы бастапқыда ерсі кейіпкерді сатып алу туралы ертегі қойылды.[366] Күш туралы көптеген өлеңдер жазылды Жазықтардың шабандоздары, ол алғаш рет 1878 жылы басылып, кейін бірнеше рет кеңейтілді.[367]
Бұл романдарда стандартты кейіпкерлер мен сюжет қолданылған.[368] Аспалы полицей, Доусон сипаттағандай, англосаксондық «рыцарьлық, өзін-өзі бас тартатын қаһарман» болды, ол өзінің күдіктісін - әдетте шетелдік немесе француз-канадалықтарды қастық пейзаж арқылы қудалайды, оларды көбінесе оларды қансыз жеңеді.[369] Тарихшылар Эндрю Грейбиллдің «Виктория ерлігі» деп сипаттайтын әңгімелерін «романтикаға, әдептілікке және әділ ойын арқылы әділеттілікті сақтауға» бағыттады.[370] Жанр ішінде кейбір ұлттық ерекшеліктер пайда болды. Британдық жазушылар көбінесе полицияны Ұлыбритания империясына өркениеттің шетінде қызмет ету кезінде өз міндеттерін атқара отырып, жоғарғы деңгейдегі отарлық сарбаздар ретінде бейнеледі.[371] Канадалық романдар осы империялық баяндаудың көп бөлігін қабылдады, сонымен бірге иммигранттардың заманауи қорқыныштары мен әлеуметтік тұрақсыздық жағдайында сенімді, консервативті имидж қалыптастыра отырып, күшті кең моральдық бедел мен тәртіптің қорғаушысы ретінде бейнеледі.[372] Керісінше, Америка Құрама Штаттарындағы авторлар таныс нәрсені қайта қолданды Батыс сюжеттік желілер, бірақ канадалық кейіпкерлер мен декорацияларды қолдану.[373]
1930-1940 жылдары күш көптеген радио хабарлары мен фильмдерінің тақырыбына айналды. Сияқты радио сериялары Монтаждалған Ренфрю және Юконның шақыруы мінген полицейлерді кейіпкер кейіпкерлер ретінде бейнелеуді жалғастырды, Қиындық кейінірек 1950 жылдары теледидарға аударма жасады Юкон сержанты Престон.[374] ХХ ғасырдағы күш туралы 250-ден астам фильм түсірілді, соның ішінде 1936 ж Роуз Мари.[375] Бұл фильмдердің танымалдығы 1970 жылдары ақырында төмендеді, дегенмен бұл күштің бейнесі ХХ ғасырдың аяғында қазіргі заманғы канадалық атқа қонған полицияның сериалдар сияқты теледидарлық бейнелеріне әсерін тигізді Оңтүстік ол Юконнан полицейлердің қондырылған бекетінде тұрды.[376]
Тарихнама
Солтүстік-Батыс полицейлерінің кең тарихи архивтері оның мұрагері Канадалық Патшалық полициясының (RCMP) мұрағатымен біріктірілді, дегенмен 1873 жылдан 1885 жылға дейінгі алғашқы мұрағаттар 1897 жылы өртте жойылды.[377] 20-шы ғасырдың көп бөлігі үшін RCMP осы тарихи мұрағаттардың көпшілігін жабық ұстады, бұл материал белгілі бір зерттеушілерден басқа қол жетімді емес, полицияның тарихына белгілі бір көзқараспен қарауға сенді.[378] Тарихшылармен жұмыс жасау үшін басқа дереккөздер болған жоқ, олар өздерінің күшімен жарияланған жылдық есептерінен, полиция қызметкерлерінің өмірбаяндарынан және 19 ғасырдағы танымал әңгімелерден тұрады, сондықтан олардың еңбектері полицейлердің қалыптасқан бейнесін көрсетуге бейім болды.[379] Осыдан шыққан тарихшылар тарихшы Уильям Бейкердің «эпизодтық, ностальгиялық, эвлогистикалық, антикварийлік, ғылыми емес, романтикалық және қаһармандық» деп атаған тұжырымдарын алға тартты.[380]
Бұл солтүстік-батыстағы полицияның дәстүрлі, тарихи бейнесі RCMP-ге әсер етті, олар өздерінің алдыңғы тарихын канадалық ұлттық рәміз ретінде өз мәртебесін құруға пайдаланды.[381] RCMP ұйым ретінде ресми түрде 1920 жылдан басталса да, қазіргі күш өз тарихын 1873 жылы Доминион полициясының құрылған күнінен емес, 1873 жылы құрылған полицияның негізінен іздеуді жөн көрді.[382] 1973 жылы RCMP-нің 100 жылдық мерейтойында Канадада мерекелік іс-шаралар өтті, әртүрлі тарихи басылымдар және тіпті наурыз батысын қалпына келтіру үшін полицейлер бас тартқан ұсыныстар.[383] RCMP мерекені полицияның заманауи мақсаттарына сәйкес құрылған полицияның алғашқы тарихын қайта анықтау үшін қолданды, бұл күштің либералды, толерантты, заманауи Канада эволюциясын қалыптастырудағы рөліне баса назар аударды.[384]
1970 жылдардың басында кәсіби тарихшылар күштің тарихын қайта қарастыра бастады.[385] Әлеуметтік, нәсілдік және таптық мәселелерді қамтитын кеңірек тақырыптар жиынтығы талдана бастады, нәтижесінде күштің тарихы әлдеқайда күрделі болды.[385] 1980 жылдары Канада соттарының алдына қойылған құқықтық мәселелер бірінші рет бірінші дүниежүзілік соғыстағы күштің рөлі туралы архивтік материалдардың шығуына әкеліп соқтырды, олардың еңбек дауларын басқарудағы және өзгеріп отырған қауіпсіздік жағдайын бақылаудағы рөлі туралы зерттеулердің жаңа бағыттары пайда болды. .[386]
Ескертулер
- ^ Оқу үшін ұран өзгертілді Maintiens le droit 1915 ж.[1]
- ^ Күштің алғашқы тарихшылары экспедицияның эпикалық сипатын ерекше атап өтті. Мысалы, әйгілі тарихшы Артур Хэйдон офицерлер мен ер адамдарды «қабілетсіз», «тәжірибесіз» және «бейқам» деп айыптайтын газет жазбаларын шірітіп, шеру «жазба бойынша ең ерекше оқиғалардың бірі болды» деп дәлелдейді. «барлық канадалықтар мақтан тұтатын шығар.[43] Алайда 1955 жылға қарай тарихшы Пол Шарп наурыз айындағы Батыс «жалған ақпарат, тәжірибесіздік пен надандықтан» сәтсіздікке ұшырады және күштердің жұмысына сын 1973 жылдан кейін күшейе түсті деген болжам жасады.[44] Рональд Аткин «экспедиция« ұйымдастырушылықтың аздығынан, оның нашар жүргізілуінен және апатпен өте жақын қылқаламынан »болды» деп тұжырымдайды, Даниэль Фрэнсис оны «жаман жоспарлаудың фиаскосы» деп айыптайды, Р.К.Маклеод бақылап отырды «Ұзақ наурыздың қиындықтары ... негізінен өздері тудырды».[45]
- ^ Ертедегі тарихшылар әскер көбінесе милиция мен генерал Миддлтонның қол астында болғанын және шайқаста олардың құндылығын көрсетуге мүмкіндік берілмегенін атап өтіп, атқыш полицияның жұмысын қорғады.[102] Кейінгі тарихшылар аса сыншыл болды, мысалы, Р.К.Маклеод, Ирвайнның Миддлтонды күшейте алмағаны «оны тек шамадан тыс сақтықпен ... немесе оның босағасында болып жатқан жайттарды білмеуімен түсіндіруге болады» деп атап өтті.[103] Стэнли Хорралл полицияның нашар жұмысына үкіметтің бекітілген полицияға немқұрайлы қарауының және көтеріліс басталғанға дейінгі жылдары комиссар Ирвиннің әлсіз басшылығының жиынтығы себеп деп санайды.[104]
- ^ Канадалық ферма иелері көбінесе Ағылшын-ирланд әскери және әскери білімі бар, ал басқалары экс-полицейлер немесе Канада шығысындағы әлеуметтік элитадан болды.[111] Тарихшы Эндрю Грейбилл бір келушінің «[фермерлердің] барлығы дерлік полицияда болған ... деген пікірлерін атап өтті ... бұл жерде ер адам полицияда болған кезде ол елді көреді және жүгіруге барады. ол шыққан бойда ».[112] Тимоти Брин Нәтижесінде, фермерлердің «Полициямен тығыз қарым-қатынаста болғандығы таңқаларлық емес».[111]
- ^ «Патрульге шығу» термині күштің құрамында кең мағынаға ие болды, атпен жүруден пароходпен саяхаттарға дейінгі барлық түрлерді қамтиды.[118]
- ^ Бірінші ұлт барлаушыларына айына 25 доллар төленді; олар өз аттарымен қамтамасыз етті, дегенмен полиция оларды ерлерімен жабдықтады.[129]
- ^ Монтаждалған полиция 1887, 1892, 1894, 1896, 1897, 1901, 1903 және 1906 жж. Дауларды басқару үшін шақырылды.[157]
- ^ Тарихшы Р.К.Маклеод «полицияның рөлі олардың« қызықпайтындығымен »ерекшеленеді» деген уәжді алға тартып, бұл күш «барлық еңбек дауларында тиімді бейтарап» болды деген болжам жасады.[162] Эндрю Грейбилл 1906 жылға қарай «таулар адал делдалдар емес, керісінше компанияға түсіністікпен қарады» деп тұжырымдайды, ал Уильям Бейкер «таулар әдетте еңбекке қарсы болды» және «менеджменттің көзқарасына қарағанда табиғи тұрғыдан түсініп, түсіністікпен қарады» деп тұжырымдайды. ереуілге шыққан кеншілердің »[163] Стив Хьюитт полиция әдетте агитаторларды мәселелерге кінәлі деп санайды және олар кейде күш қолдануға мәжбүр болады, бірақ олар қарапайым жұмысшылардың қиындықтарына аздап түсіністікпен қарайды деп болжайды.[164]
- ^ Klondike Gold Rush-қа қатысқан «мөртабандар» сандарын зерттеу көптеген дереккөздерге сүйенеді, бірақ, атап айтқанда, полицейлердің 1898 жылы жүргізген санақтары мен санақтары бойынша жүргізген статистикасын пайдаланады.[173]
- ^ Джордж Фетерлинг көрсеткендей, ертедегі тарихи талдаулар бойынша іздеушілердің шамамен 80 пайызы Америка Құрама Штаттарының азаматтары немесе елге жақында көшіп келгендер болған. 1898 жылғы санақ деректері сол кездегі Досон Сити тұрғындарының 63 пайызы Америка азаматтары болғанын, олардың 32 пайызы канадалықтар немесе британдықтар болғанын көрсетеді. Шарлин Порсилд бұл кезеңдегі санақ деректері оның азаматтығы мен туған жері туралы сұрақтар қоюына сәйкес келмейтіндігін атап өтті. Порсильд жақында келген иммигранттардан немесе уақытша тұрғындардан айырмашылығы, АҚШ-та туылғандардың қатысу деңгейі 43 пайыздан төмен болуы мүмкін деп санайды, ал алтыншы канадалықтар мен британдықтардан шыққан бұл топ мүшелері басым.[177]
- ^ Оңтүстік Африка Республикасында неліктен полицейлерге өздерінің дербес полиция бөлімшесін құруға рұқсат берілмегені түсініксіз.[191] Бұл шешім канадалық әскери басшылықтың қысымынан болуы мүмкін немесе науқанға арналған арнайы бөлімше құру күштің жабылуын қиындатуы мүмкін еді, ол сол кезде үкіметтің ниеті болып қала берді.[191]
- ^ 1893 жылдан кейінгі қысқартулардың, содан кейін Клондайктегі жаңа міндеттемелердің нәтижесінде патрульдеу жүйесін едәуір азайтуға тура келді.[122]
- ^ Жаңа Манитоба аймағы 1912 жылы провинция кеңейген кезде келісімшартқа алынды.[214]
- ^ Масштабты сезіну үшін Альберта және Саскачеван провинцияларында полицейлер соғыс кезінде Германия мен Австриядан шыққан 173 568 канадалық азаматтарды тексерді. Полиция құпия тергеушілердің үш санатын қолданды: күштің тұрақты мүшелері, көбіне детективтер, жасырын жұмыс істейді; күндізгі «жасырын агенттер», әдетте этникалық тегіне және тілдік дағдыларына байланысты таңдалады; және «ақпарат берушілер», уақытша жұмыс істейтін құпия агенттер, уақытша ақпаратты қамтамасыз етеді. Тарихшы Стэнли Хорраллдың болжағандай, кезеңнің көптеген еңбек ұйымдары мұндай құпия агенттерді «полиция тыңшылары немесе агент арандатушылары» деп санайды.[234]
- ^ 1891 жылы Регинада аумақтық түрме салынды.[272]
- ^ Клондайк алтын шапшаңдығы кезінде бұл аймақты Фредерик Уайт ресми үкіметтік арналар арқылы емес, оның Бақылау рөлінде басқарды және Уайт сонымен бірге 1905-1918 жж аралығында Солтүстік-Батыс территорияларының комиссары қызметін атқарды.[277]
- ^ Полицияның қызыл формасы аймақтағы дәстүрден ауытқу болды, өйткені батысқа жіберілген алдыңғы британдық және канадалық күштер әдетте қызыл түсті емес, жасыл түсті киім киген, бірақ әскери формалардың ең қолайлы стилі туралы заманауи британдық кеңестерді көрсеткен.[310]
- ^ Регинадағы алғашқы атқа мінген полиция мектебі 1889 жылы өртеніп, оны 1889 жылы қайта салуға тура келді; 1920 жылы ол да өртенді.[341]
- ^ ХІХ ғасырдың аяғы мен ХХ ғасырдың басындағы күштерді бейнелейтін романдардың тізбегі ағылшын тілінде жарық көрді: бұл кезеңде полицейді батыр ретінде көрсеткен француз-канадалық романдар болған жоқ.[364]
Әдебиеттер тізімі
- ^ а б c г. e «Төсбелгілер мен айырым белгілері», Канадалық патшалық полиция, алынды 9 маусым, 2017
- ^ Graybill 2007, 9-12 бет
- ^ Graybill 2007, б. 10; Заслоу 1971 ж, б. 1
- ^ Graybill 2007, б. 9; Заслоу 1971 ж, б. 2018-04-21 121 2
- ^ Graybill 2007, б. 9; Заслоу 1971 ж, б. 1
- ^ Graybill 2007, б. 8; Моррисон 1985, б. 10
- ^ Macleod 1976 ж, 7-8 беттер
- ^ Заслоу 1971 ж, 1, 6-7 беттер; Macleod 1976 ж, 7-8 беттер
- ^ Horrall 1974 ж, б. 16; Заслоу 1971 ж, б. 2018-04-21 121 2
- ^ а б Заслоу 1971 ж, б. 15
- ^ Заслоу 1971 ж, б. 15; Horrall 1974 ж, б. 15
- ^ Horrall 1974 ж, 15-16 бет
- ^ Horrall 1974 ж, б. 15; Macleod 1976 ж, 3-4, 11, 18 беттер
- ^ Horrall 1974 ж, б. 15; Macleod 1976 ж, б. 11
- ^ а б Horrall 1974 ж, 16-17 беттер
- ^ Horrall 1973, б. 21; Horrall 1974 ж, б. 17; Macleod 1976 ж, б. 15
- ^ Horrall 1974 ж, б. 17
- ^ Horrall 1974 ж, 15, 17 б .; Macleod 1976 ж, 18-19 бет
- ^ Macleod 1976 ж, 8-9 бет
- ^ Horrall 1974 ж, 17-18 беттер
- ^ а б Horrall 1974 ж, б. 18
- ^ Horrall 1973, б. 21; Horrall 1974 ж, б. 18
- ^ Horrall 1974 ж, 18-19 бет
- ^ Horrall 1974 ж, б. 19
- ^ Horrall 1974 ж, 19-20 б Macleod 1976 ж, б. 17
- ^ а б Horrall 1974 ж, б. 20
- ^ Horrall 1973, 41-42 б .; Horrall 1974 ж, 20-21 бет
- ^ Horrall 1974 ж, 20-21 бет; Стэнли 1974, б. 34
- ^ Horrall 1974 ж, 20-21 бет; Аткин 1973 ж, б. 60
- ^ Аткин 1973 ж, б. 61; Стэнли 1974, б. 27
- ^ Аткин 1973 ж, б. 61
- ^ Стэнли 1974, б. 30
- ^ а б Аткин 1973 ж, б. 63; Стэнли 1974, 34-35 бет
- ^ Аткин 1973 ж, 66-67 бет; Стэнли 1974, б. 39
- ^ Аткин 1973 ж, 68-69, 72 беттер
- ^ Аткин 1973 ж, б. 73; Стэнли 1974, б. 41
- ^ Аткин 1973 ж, б. 73; Horrall 1974 ж, б. 23; Стэнли 1974, б. 43
- ^ Аткин 1973 ж, 73–74 б .; Horrall 1974 ж, б. 23
- ^ Аткин 1973 ж, 73-74, 84 б .; Horrall 1974 ж, б. 13
- ^ а б Horrall 1974 ж, б. 24
- ^ Horrall 1974 ж, б. 25; Аткин 1973 ж, б. 60
- ^ Аткин 1973 ж, б. 60; Бейкер 1998a, б. ix
- ^ Хейдон 1926, 32-33 беттер
- ^ Horrall 1974 ж, 14-15 беттер
- ^ Аткин 1973 ж, б. 60; Фрэнсис 1997, б. 32; Macleod 1976 ж, б. 23
- ^ Horrall 1974 ж, 13-14 бет; Macleod 1976 ж, б. 23
- ^ Macleod 1976 ж, б. 25
- ^ Macleod 1976 ж, б. 24; Mayfield 1998, б. 23
- ^ Аткин 1973 ж, 85-90 б .; Macleod 1976 ж, 25-26 бет
- ^ Аткин 1973 ж, б. 100
- ^ Аткин 1973 ж, 101, 105 б
- ^ Хьюитт 1998 ж, б. 352; Graybill 2007, б. 155
- ^ Macleod 1976 ж, б. 27
- ^ Аткин 1973 ж, б. 21; Дженнингс 1974 ж, б. 58; Macleod 1976 ж, б. 27
- ^ Macleod 1976 ж, б. 27; Дженнингс 1974 ж, б. 64; Graybill 2007, б. 51; Breen 1974 ж, 115–116 бб
- ^ Breen 1974 ж, б. 117; Graybill 2007, 62-63 б .; Мортон 1998 ж, б. 3; Дженнингс 1974 ж, 56-57 б
- ^ Mayfield 1998, 30-31 бет
- ^ Mayfield 1998, б. 32
- ^ Mayfield 1998, б. 35
- ^ Mayfield 1998, 36-37 бет
- ^ а б Хабнер 1998 ж, б. 57
- ^ Хабнер 1998 ж, б. 58; Аткин 1973 ж, 141–143 бб
- ^ Аткин 1973 ж, 113–114 бб
- ^ Аткин 1973 ж, 115–116, 120 бб
- ^ Аткин 1973 ж, 117–123 б
- ^ а б Аткин 1973 ж, 124, 147 беттер
- ^ Аткин 1973 ж, б. 154
- ^ Macleod 1976 ж, б. 27; Graybill 2007, 53-54 б
- ^ а б Macleod 1976 ж, б. 27; Graybill 2007, 53-54 б .; Mayfield 1998, 24-25 б .; Хабнер 1998 ж, б. 58
- ^ Хабнер 1998 ж, 59-61 б
- ^ Заслоу 1971 ж, б. 26
- ^ Аткин 1973 ж, 164-165 бб
- ^ Аткин 1973 ж, 160, 172 б .; Horrall 1973, 75-76 б
- ^ Аткин 1973 ж, б. 183
- ^ Аткин 1973 ж, б. 184
- ^ Аткин 1973 ж, 183–185 бб
- ^ Аткин 1973 ж, 183–185 бб; Graybill 2007, б. 174
- ^ Аткин 1973 ж, б. 185
- ^ а б c Аткин 1973 ж, б. 166
- ^ Аткин 1973 ж, 166–167 беттер
- ^ Macleod 1976 ж, 102-103 бет; Аткин 1973 ж, б. 215
- ^ Macleod 1976 ж, 102-103 бет; Аткин 1973 ж, 213–215 бб
- ^ Macleod 1976 ж, б. 103; Аткин 1973 ж, б. 214
- ^ Аткин 1973 ж, б. 215; Macleod 1976 ж, 41, 103 б
- ^ Аткин 1973 ж, 214-217 б
- ^ Аткин 1973 ж, 214-218 бет
- ^ Аткин 1973 ж, 217–220 бб
- ^ Аткин 1973 ж, б. 222; Macleod 1976 ж, б. 105
- ^ Аткин 1973 ж, 220-229 бет; Macleod 1976 ж, б. 103
- ^ Macleod 1976 ж, б. 104; Аткин 1973 ж, б. 232
- ^ Аткин 1973 ж, б. 233
- ^ Macleod 1976 ж, б. 104
- ^ Macleod 1976 ж, б. 241
- ^ Аткин 1973 ж, б. 238
- ^ Аткин 1973 ж, 244-228 б .; Macleod 1976 ж, б. 104
- ^ Аткин 1973 ж, 249–252 бб
- ^ Macleod 1976 ж, 103-105 беттер
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 6
- ^ Аткин 1973 ж, 238–239 б .; Моррисон 1985, б. 8
- ^ Аткин 1973 ж, 239–240, 253 беттер
- ^ Аткин 1973 ж, 219–220 бб; 239
- ^ Моррисон 1985, б. 8
- ^ Моррисон 1985, б. 8; Macleod 1976 ж, б. 105
- ^ Horrall 1973, б. 85
- ^ Macleod 1976 ж, б. 144; Beahen & Horrall 1998 ж, 14, 38 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 3, 11 б
- ^ Horrall 1973, б. 77; Macleod 1976 ж, 45-46 бет
- ^ Breen 1974 ж, б. 116
- ^ Graybill 2007, 110–111, 118 беттер
- ^ Graybill 2007, б. 115; Breen 1974 ж, б. 117
- ^ а б Breen 1974 ж, 118-120 бб
- ^ Graybill 2007, б. 115
- ^ Graybill 2007, 134–136, 144–146 бб .; Breen 1974 ж, 129-131 беттер
- ^ Graybill 2007, 146, 149 беттер
- ^ Graybill 2007, б. 117; Breen 1974 ж, 123, 135 б .; Бетке 1998 ж, б. 219
- ^ Macleod 1976 ж, 45-46 бет; Бетке 1998 ж, б. 210
- ^ Macleod 1976 ж, 46-47 бет; Бетке 1998 ж, 210-21 бб
- ^ Моррисон 1985, б. 132
- ^ Хабнер 1998 ж, 65-67 бет; Graybill 2007, б. 116
- ^ Macleod 1976 ж, 45, 48 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 20-21 бет
- ^ а б Macleod 1976 ж, б. 46
- ^ Macleod 1976 ж, б. 46; Бетке 1998 ж, 211–212 бет; Хабнер 1998 ж, 64–65 б
- ^ Хабнер 1998 ж, б. 68
- ^ Хабнер 1998 ж, 68-69 бет; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 57
- ^ а б Хабнер 1998 ж, 68-69 бет
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 60, 68-69 беттер
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 69
- ^ Палаталар 1906, б. 107
- ^ Macleod 1976 ж, б. 132
- ^ Macleod 1976 ж, 132-133 бет
- ^ Macleod 1976 ж, б. 133
- ^ Macleod 1976 ж, б. 136
- ^ Macleod 1976 ж, 134-136 бет
- ^ Macleod 1976 ж, 137-139 беттер; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 35
- ^ Macleod 1976 ж, 138-140 бб
- ^ Macleod 1976 ж, 141–142 бб
- ^ Хьюитт 1998 ж, 352-353 бет
- ^ Graybill 2007, б. 162; Хьюитт 1998 ж, 352-53 бб
- ^ Хьюитт 1998 ж, б. 353
- ^ Graybill 2007, 160–161 бет; Хьюитт 1998 ж, б. 353
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 99-100 бет
- ^ Моррисон 1985, б. 18; Macleod 1976 ж, б. 65; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 56
- ^ Macleod 1976 ж, б. 65
- ^ Бетке 1998 ж, б. 213; Macleod 1976 ж, 46, 52-53 беттер
- ^ Macleod 1976 ж, 50-51, 65 б .; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 91
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 29-31 бет
- ^ Бетке 1998 ж, 222-223 бб
- ^ Бетке 1998 ж, 224-228 беттер
- ^ Macleod 1976 ж, 62, 158 беттер
- ^ Macleod 1976 ж, б. 158
- ^ Graybill 2007, 162–163 бб
- ^ Macleod 1976 ж, б. 157; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 18
- ^ Macleod 1976 ж, б. 157; Graybill 2007, б. 186; Бейкер 1998b, б. 141
- ^ Graybill 2007, 174–175 б .; Бейкер 1998b, б. 141
- ^ Graybill 2007, 174–175 бб
- ^ а б Бейкер 1998b, б. 147; Macleod 1976 ж, б. 157; Graybill 2007, б. 199; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 50
- ^ Graybill 2007, 169-170, 173 б .; Macleod 1976 ж, б. 158
- ^ Бейкер 1998b, 145–146 б .; Graybill 2007, б. 187
- ^ а б c Бейкер 1998b, 147–157 б .; Graybill 2007, 189-190 бб
- ^ Graybill 2007, 186–187 б .; Macleod 1976 ж, б. 160
- ^ Macleod 1976 ж, 157, 160 б
- ^ Graybill 2007, б. 189; Бейкер 1998b, 140, 170 б
- ^ Хьюитт 1997 ж, 228–231 бб
- ^ Graybill 2007, б. 189; Бейкер 1998b, 140, 160–168 беттер; Macleod 1976 ж, 157, 160 б .; Хьюитт 1997 ж, 228–231 бб
- ^ Моррисон 1985, б. 11
- ^ Гейтс 1997 ж, 69-70 б .; Моррисон 1985, 15-16 бет
- ^ Гейтс 1997 ж, 70, 88 б
- ^ Райт 1976 ж, б. 257; Гейтс 1997 ж, 90-91 б
- ^ Гейтс 1997 ж, б. 113; Моррисон 1974 ж, б. 94; Моррисон 1985, б. 25
- ^ Гейтс 1997 ж, б. 114
- ^ Бертон 2001, 112, 396 б .; Fetherling 1997, б. 125; Порсильд 1998 ж, б. 201
- ^ Бертон 2001, 269–274, 421–431 беттер; Coates 1994 ж, б. xviii; Порсильд 1998 ж, 16, 201–203 беттер
- ^ Бертон 2001, б. 396
- ^ Аллен 2007 ж, б. 7; Моррисон 1974 ж, б. 95; Моррисон 1985, 8-9 бет; Macleod 1976 ж, б. 46
- ^ Уинслоу 1952, б. 72; Заслоу 1971 ж, б. 137; Моррисон 1974 ж, б. 95
- ^ Fetherling 1997, б. 125; Порсильд 1998 ж, 200–204 б
- ^ Заслоу 1971 ж, б. 137; Моррисон 1974 ж, б. 95
- ^ Моррисон 1985, б. 63; Бертон 2001, б. 248
- ^ Аткин 1973 ж, б. 335; Бертон 2001, 154, 248–249 беттер
- ^ Моррисон 1974 ж, б. 96
- ^ Заслоу 1971 ж, б. 137
- ^ Заслоу 1971 ж, б. 137; Моррисон 1985, 50-51 б
- ^ Моррисон 1974 ж, б. 100; Моррисон 1985, 40-41, 50-51 б .; Заслоу 1971 ж, б. 137
- ^ Аллен 2007 ж, б. 8; Бертон 2001, 307, 311 б .; Моррисон 1974 ж, 102, 104–105 беттер; Моррисон 1985, 66-67 бет; Backhouse 1995, б. 108
- ^ а б Macleod 1976 ж, 104-106 бет
- ^ Macleod 1976 ж, б. 106
- ^ Macleod 1976 ж, 106, 108 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 99
- ^ Аткин 1973 ж, 360–361 бет; Macleod 1976 ж, б. 107
- ^ а б Macleod 1976 ж, б. 107
- ^ Аткин 1973 ж, б. 361
- ^ Аткин 1973 ж, б. 361; Macleod 1976 ж, б. 57
- ^ а б McIntyre 1997, б. 86; Аткин 1973 ж, б. 360
- ^ McIntyre 1997, б. 85
- ^ McCoy 2000, 74-75 б .; Ross & мамыр 1988, б. 16
- ^ Аткин 1973 ж, б. 360; «Канада және Оңтүстік Африка соғысы, 1899–1902», Канадалық соғыс мұражайы, алынды 29 желтоқсан, 2016
- ^ Macleod 1976 ж, б. 108
- ^ Macleod 1976 ж, б. 55
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 6-7 бет
- ^ а б Macleod 1976 ж, б. 53
- ^ Macleod 1976 ж, б. 54; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 8
- ^ Macleod 1976 ж, 54-55 беттер
- ^ Macleod 1976 ж, б. 55; Моррисон 1985, б. 17; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 140
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 141–142 б .; Хоралл, Стэнли В. (1998), «Герчмер, Лоуренс Уильям», Торонто университеті, алынды 1 маусым, 2017
- ^ Macleod 1976 ж, б. 46; Ross & мамыр 1988, б. 14
- ^ Macleod 1976 ж, 58-59 б
- ^ а б Macleod 1976 ж, 58-60 б
- ^ а б Macleod 1976 ж, б. 61
- ^ Macleod 1976 ж, 60-61 бет
- ^ Macleod 1976 ж, 62-63 б .; Breen 1974 ж, б. 136
- ^ Macleod 1976 ж, 60, 63 б
- ^ а б Macleod 1976 ж, 69-70 б
- ^ Horrall 1973, б. 167
- ^ а б Horrall 1973, б. 117
- ^ Horrall 1973, б. 168
- ^ Моррисон 1985, б. 72
- ^ Моррисон 1985, 79-82 б
- ^ Моррисон 1985, 84-85, 115 беттер
- ^ Моррисон 1985, 90-91 б
- ^ Моррисон 1985, 94-95 б
- ^ Моррисон 1985, б. 104
- ^ Моррисон 1985, 120-121 бет
- ^ Моррисон 1985, 128, 130 б
- ^ Моррисон 1985, 131, 136-139 беттер
- ^ Моррисон 1985, 143–144, 150 беттер
- ^ Моррисон 1985, 148–149 бб
- ^ а б Моррисон 1985, 86, 152-153, 156-157 беттер
- ^ Моррисон 1985, 7, 133 б
- ^ а б Kealey 1998, б. 326
- ^ а б Kealey 1998, 326–327 б .; Хьюитт 2002 ж, б. 19
- ^ а б Kealey 1998, 327–328 б .; Хорралл 1998, б. 308; Хьюитт 2002 ж, б. 19
- ^ Horrall 1973, 91, 165 б .; Хьюитт 1998 ж, б. 358
- ^ Хорралл 1998, б. 312; Хорралл 1998, б. 319; Хьюитт 1997 ж, 103, 155–172 беттер
- ^ Уилсон 2016, 1-2 беттер
- ^ Лакенбауэр 2001 ж, б. 10; Уилсон 2016, б. 29
- ^ Уилсон 2016, б. 29
- ^ Хьюитт 1998 ж, б. 358; Horrall 1973, б. 165
- ^ Kealey 1998, б. 328; Хорралл 1998, б. 309
- ^ Kealey 1998, б. 328; Horrall 1973, б. 91
- ^ Kealey 1998, 329, 338 б .; Хорралл 1998, б. 309
- ^ Kealey 1998, 329, 338 б .; Хорралл 1998, б. 309; Хьюитт 2002 ж, б. 20
- ^ Bercuson 2009, 5, 8-9 беттер
- ^ Хьюитт 1997 ж, б. 110; Хьюитт 2002 ж, б. 6; Хорралл 1998, б. 309; Kealey 1998, б. 333
- ^ Хорралл 1998, б. 309; Хьюитт 2002 ж, б. 20; Kealey 1998, б. 333
- ^ Kealey 1998, 333–336 бб
- ^ а б c Kealey 1998, б. 338
- ^ Хорралл 1998, б. 309; Хьюитт 2002 ж, б. 20; Kealey 1998, б. 338
- ^ Kealey 1998, 338–339 бет; Хорралл 1998, 311-312 бб
- ^ Kealey 1998, 340–341, 344 бет; Хьюитт 1997 ж, б. 138
- ^ Хорралл 1998, 314, 320 беттер
- ^ Хорралл 1998, 318-320 бб; Kealey 1998, б. 339
- ^ Беркусон 1990 ж, 168–169 бет
- ^ Bercuson 2009, 25-26, 28 б
- ^ а б Bercuson 2009, б. 26
- ^ Bercuson 2009, 26-28 б
- ^ Хорралл 1998, 320-321 бет; Kealey 1998, б. 339
- ^ а б c Хорралл 1998, б. 322
- ^ а б Хорралл 1998, б. 323
- ^ Аткин 1973 ж, 135-136 бет; Horrall 1973, б. 23
- ^ Аткин 1973 ж, 135-136 бет
- ^ Аткин 1973 ж, б. 136
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 9
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, б. 10
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 9-10 беттер
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 10-11 бет
- ^ Моррисон 1985, б. 7
- ^ Моррисон 1985, б. 7; Голдринг 1979 ж, б. 16
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 176
- ^ Macleod 1976 ж, б. 49; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 302
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж; Macleod 1976 ж, б. 49
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, б. 95
- ^ Моррисон 1985, б. 7; Хьюитт 1997 ж, б. 82; Beahen & Horrall 1998 ж, 5, 268 б
- ^ Моррисон 1985, б. 7; Хьюитт 1997 ж, б. 82
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 5, 268 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 9, 13 б
- ^ Моррисон 1985, 8, 142 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 154–155 б .; Macleod 1976 ж, б. 73
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 155, 265 б .; Macleod 1976 ж, 74, 78 б
- ^ Моррисон 1985, б. 3; Beahen & Horrall 1998 ж, 154–155 б .; Macleod 1976 ж, б. 76
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 160, 166 беттер
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 160
- ^ Маркиз 2005, б. 193
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 88, 133 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 156–157, 167 беттер
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 19-20 б
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, 156–157, 167 б .; Аткин 1973 ж, б. 50
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 266–267 беттер
- ^ Аткин 1973 ж, б. 42
- ^ Аткин 1973 ж, 49-50 б .; Голдринг 1979 ж, б. 8
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 173; Macleod 1976 ж, 81-82 б .; Маркиз 2005, б. 189
- ^ Маркиз 2005, б. 189; Horrall 1973, б. 165; Хьюитт 1997 ж, б. 63
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 171, 222 б .; Аткин 1973 ж, б. 124
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 12, 177 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 179-180 бб
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 171–174, 232–234, 239–240 беттер
- ^ Аткин 1973 ж, 50, 136 б .; Horrall 1973, б. 23
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 181, 199 беттер
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 182
- ^ Палаталар 1906; Horrall 1973, б. 177; Хьюитт 1997 ж, б. 63
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 184
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 296
- ^ Аткин 1973 ж, 90, 94 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 202, 296 б
- ^ Horrall 1973, б. 84
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, 205–207 бб
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 204–205, 302 беттер
- ^ Моррисон 1985, 114–115, 128, 133–136 беттер
- ^ Хейдон 1926, б. 28; Мортон 1998 ж, б. 9; Ross & мамыр 1988, б. 22
- ^ Мортон 1998 ж, б. 9
- ^ Хейдон 1926, б. 28
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, 212, 214 б
- ^ Аткин 1973 ж, б. 126
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 214, 217 беттер
- ^ Ross & мамыр 1988, б. 34
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 217
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 213
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, б. 219
- ^ Аткин 1973 ж, б. 127; Beahen & Horrall 1998 ж, б. 212
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 220; Ross & мамыр 1988, б. 43
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 220
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 221
- ^ Моррисон 1985, б. 133
- ^ а б Ross & мамыр 1988, б. 44
- ^ «Төсбелгілер мен айырым белгілері», Канадалық патшалық полиция, алынды 9 маусым, 2017; Аткин 1973 ж, б. 85
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, б. 223
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 224
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, 224–225 бб
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 226–227 беттер
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 225; Ross & мамыр 1988, б. 24
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 225
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 229; Ross & мамыр 1988, б. 24
- ^ а б c г. Beahen & Horrall 1998 ж, б. 229
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 229; Ross & мамыр 1988, б. 33
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 229–231 бб
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, б. 230
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, б. 231
- ^ Аткин 1973 ж, б. 127
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, 275–276, 280 беттер
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 298
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 300
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 275, 284 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, б. 283
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 283–285 б .; Ross & мамыр 1988, б. 24
- ^ а б Beahen & Horrall 1998 ж, б. 285; Моррисон 1985, б. 122
- ^ Хьюитт 1998 ж, б. 360
- ^ а б Horrall 1973, 166–167 беттер
- ^ Horrall 1973, б. 208
- ^ а б Horrall 1973, б. 214
- ^ Horrall 1973, б. 214; Палаталар 1906, б. 144
- ^ Палаталар 1906, б. 144
- ^ Моррисон 1985, б. 122
- ^ а б c Beahen & Horrall 1998 ж, б. 24
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 24-26 бет
- ^ Моррисон 1985, б. 4; Beahen & Horrall 1998 ж, 24-25, 55 б
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 24, 54 б
- ^ Graybill 2007, б. 16
- ^ Доусон 1998 ж, 31-33 бет
- ^ Graybill 2007, 16, 21 б
- ^ Хьюитт 1998 ж, б. 354; Доусон 1998 ж, б. 33
- ^ Beahen & Horrall 1998 ж, 229, 286–288 беттер
- ^ Харрисон 1974 ж, б. 163
- ^ Graybill 2007, б. 17; Харрисон 2004 ж, б. 1; Доусон 1998 ж, б. 35
- ^ Доусон 1998 ж, 26-27 бет
- ^ Харрисон 2004 ж, 1-2 б .; Доусон 1998 ж, 35, 42 б
- ^ Доусон 1998 ж, б. 42
- ^ Кун 2003 ж, 4, 11 б
- ^ Харрисон 2004 ж, б. 2018-04-21 121 2
- ^ Graybill 2007, б. 17; Доусон 1998 ж, б. 37
- ^ Graybill 2007, 18, 20 б
- ^ Харрисон 1974 ж, б. 164; Харрисон 2004 ж, 3-4 бет
- ^ Транквилла 1990 ж, 75, 79 б .; Харрисон 1974 ж, 165–166 бет; Хьюитт 1998 ж, б. 356; Доусон 1998 ж, б. 34; Horrall 1973, б. 118
- ^ Харрисон 1974 ж, б. 166; Харрисон 2004 ж, б. 5; Марсден 1993 ж, б. 8
- ^ Graybill 2007, б. 17
- ^ Graybill 2007, б. 18; Доусон 1998 ж, б. 49
- ^ Graybill 2007, 17-18 б .; Хьюитт 1998 ж, б. 355; Доусон 1998 ж, б. 25
- ^ Macleod 1976 ж, б. 201
- ^ Kealey 1998, б. 325; Хьюитт 2002 ж, б. 4
- ^ Бейкер 1998a, б. ix; Хьюитт 1998 ж, б. 356; Доусон 1998 ж, б. 19
- ^ Бейкер 1998a, б. ix; Хьюитт 1998 ж, б. 352
- ^ Хьюитт 1998 ж, 352, 360 б
- ^ Доусон 1998 ж, 110–111 бб
- ^ Бейкер 1998a, б. viii; Horrall 1974 ж, б. 14
- ^ Доусон 1998 ж, 88-86, 111-112 беттер
- ^ а б Бейкер 1998a, б. х; Хьюитт 1998 ж, б. 352; Доусон 1998 ж, б. 19
- ^ Хьюитт 1998 ж, б. 356; Kealey 1998, б. 325
Библиография
- Аллен, Дуглас В. (2007). «Клондайктың алтын айналымы кезінде ақпарат алмасу». Экономикалық тарих журналы. 67 (4): 1–24.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Аткин, Рональд (1973). Құқықты сақтаңыз: Солтүстік-Батыс полицейлердің алғашқы тарихы, 1873–1900 жж. Лондон, Ұлыбритания және Бейсингсток, Ұлыбритания: Макмиллан. ISBN 9780333122822.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Backhouse, Frances (1995). Клондайк әйелдері. Ванкувер, Канада: Ақ кітап. ISBN 978-1-55110-375-4.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Бейкер, Уильям (1998a). «Жиырма бес жылдан кейін: 1973–74 жылдардағы күштің ғасырлық полициясынан бастап полицияның тарихнамасы». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.vii – xvi. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Бейкер, Уильям (1998б). «Кеншілер мен таулар: Корольдік солтүстік-батыстағы полиция және 1906 жылғы Летбридж ереуілі». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.137–172. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Бихен, Уильям; Хорралл, Стэн (1998). Прериядағы қызыл пальто: солтүстік-батыстағы полиция, 1886–1900. Регина, Канада: Centax Books. ISBN 1894022084.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Беркусон, Дэвид Джей (1990) [1974]. Виннипегтегі қақтығыс: еңбек, өндірістік қатынастар және жалпы ереуіл (редакцияланған редакция). Монреаль, Канада және Кингстон, Канада: McGill-Queen's University Press. ISBN 0773507949.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Беркусон, Дэвид Джей (2009) [1974]. «Виннипегтің жалпы ереуілі». Абеллада, Ирвинг (ред.) Ереуілде: Канададағы алты негізгі еңбек күресі 1919–1949 жж. Торонто, Канада: Джеймс Лоример және Компания. бет.1–32. ISBN 9780888620576.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Бертон, Пьер (2001). Клондайк: 1896–1899 жж. Торонто, Канада: Анкор Канада. ISBN 0-385-65844-3.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Бетке, Карл (1998). «Пионерлер мен полиция канадалық прерияларында, 1885–1914». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.209–230. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Breen, D. H. (1974). «Аталған полиция және Ранчинг шекарасы». Демпсиде Хью А. (ред.) Скарлатльдегі ерлер. Линкольн, АҚШ: Альберта мен Макклелланд және Стюарт Весттің тарихи қоғамы. 115-137 бет. OCLC 635848375.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Палаталар, Эрнест. J. (1906). Корольдік солтүстік-батыстағы полиция: корпус тарихы. Монреаль, Канада және Оттава, Канада: Mortimer Press. OCLC 679780396.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Коутс, Кен (1994). «Кіріспе». Аднейде, Таппан (ред.) Клондайк штампы. Ванкувер, Канада: Британдық Колумбия Университеті. ISBN 0-7748-0489-0.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Доусон, Майкл (1998). Dime романынан Диснейге дейінгі тау. Торонто, Канада: Жолдар арасында. ISBN 9781896357164.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Фетерлинг, Джордж (1997). Алтын крест жорықтары: 1849–1929 жж. Торонто, Канада: Торонто университеті баспасы. ISBN 978-0-8020-8046-2.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Фрэнсис, Даниэль (1997). Ұлттық армандар: аңыз, жады және Канада тарихы. Ванкувер, Канада: Арсенал пульп-пресс. ISBN 1551520435.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Гейтс, Майкл (1997). Fortymile Creek-тегі алтын: Юкондағы алғашқы күндер. Ванкувер, Канада: Британдық Колумбия Университеті. ISBN 9780774804929.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Голдринг, Филлип (1979). Бірінші контингент: Солтүстік-батыстағы полиция, 1873–74. Оттава, Канада: парктер Канада. ISBN 0-660-00567-0.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Грейбилл, Эндрю Р. (2007). Ұлы жазықтарды полициялау: рейнджерлер, таулар және Солтүстік Америка шекарасы, 1875–1910 жж. Линкольн, АҚШ: Небраска университеті. ISBN 9780803260023.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Харрисон, Дик (1974). «Көркем әдебиеттегі атқыш полиция». Демпсиде Хью А. (ред.) Скарлатльдегі ерлер. Линкольн, АҚШ: Альберта мен Макклелланд және Стюарт Весттің тарихи қоғамы. 163–174 бет. OCLC 635848375.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Харрисон, Дик (2004). «Кіріспе: көпшілікке босану рәсімін сату». Харрисонда, Дик (ред.) Полиция туралы ең жақсы оқиғалар (2-ші басылым). Альберта, Канада: Альберта пресс университеті және жалғыз қарағай баспасы. 1-20 бет. ISBN 0888640544.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Хейдон, Артур Л. (1926) [1910]. Жазықтағы шабандоздар: Канаданың солтүстік-батыстағы корольдік полициясының жазбасы (6-шы басылым). Лондон, Ұлыбритания және Нью-Йорк, АҚШ: Эндрю Мелроз. OCLC 25798772.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Хьюитт, Стив Р. (1997). «Ескі мифтер қатты өледі»: Альберта мен Саскачевандағы полицияның өзгеруі, 1914–1939 жж. (Ph.D.). Саскатун, Канада: Саскачеван университеті.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Хьюитт, Стив Р. (1998). «RNWMP-ден RCMP-ге: мифтің күші және трансформация шындығы». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.351–362. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Хьюитт, Стив Р. (2002). 101 тыңшылық: RCMP-дің Канада университеттеріндегі құпия қызметі, 1917–1997 жж. Торонто, Канада: Торонто университеті баспасы. ISBN 0802041493.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Хоррал, Стэнли В. (1973). Канадалық патшалық полицияның кескіндемелік тарихы. Торонто, Канада: МакГрав-Хилл Райерсон. ISBN 9780070773660.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Хоррал, Стэнли В. (1974). «Батыс батысы». Демпсиде Хью А. (ред.) Скарлатльдегі ерлер. Линкольн, АҚШ: Альберта мен Макклелланд және Стюарт Весттің тарихи қоғамы. 13–26 бет. OCLC 635848375.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Хоррал, Стэнли В. (1998). «Батыс Канададағы Солтүстік-Батыс корольдік полиция және жұмысшылар толқуы, 1919». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.307–324. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Хабнер, Брайан (1998). «Жылқыларды ұрлау және шекара: NWMP және үнді қозғалысын бақылау, 1874–1900». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.53–70. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Дженнингс, Джон (1974). «Үндістер жазығы және заң». Демпсиде Хью А. (ред.) Скарлатльдегі ерлер. Линкольн, АҚШ: Альберта мен Макклелланд және Стюарт Весттің тарихи қоғамы. 50–65 бет. OCLC 635848375.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Кили, Джордж С. (1998). «Қадағалау жағдайы: Канададағы ішкі интеллект пен қарсы диверсияның бастаулары, 1914–1921 жж.». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.325–350. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Кун, Эдгар, ред. (2003). Скарлатина шабандоздарына құрмет: Маунти өлеңдерінің антологиясы. Наноос, Канада: мұра үйі. ISBN 1894384709.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Лакенбауэр, П.Уитни (2001). «Әскери және» моб ережесі «: Калгаридегі CEF бүліктері, 1916 ж. Ақпан». Канаданың әскери тарихы. 10 (1): 31–42.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Macleod, R. C. (1976). Солтүстік-Батыс полицейлер мен құқық қорғау органдары, 1873–1905 жж. Торонто, Канада және Буффало, АҚШ: Торонто Университеті. ISBN 0802053335.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Маркиз, Грег (2005). «Екі империялық шекараны полицейлеу: Ирландияның корольдік конспектурасы және солтүстік-батыстағы полиция». Кнафлада, Луис А .; Swainger, Jonathan (ред.). Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Ванкувер, Канада және Торонто, Канада: Колумбия Университеті. 185–210 бб. ISBN 9780774811668.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Марсден, Майкл Т. (1993). «Канадалық полицейлер мен Техас рейнджерлерінің танымал суреттері». Халықтық мәдениет саласындағы зерттеулер. 16 (1): 1–14.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Mayfield, B. J. (1998). «Интермедия: Солтүстік-Батыстағы полицейлер және қара аяқ адамдар, 1874–1877». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.17–40. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Маккой, Брендам (2000). «Оңтүстік Африка соғысы кезіндегі суреттер: Канада соғыс музейіндегі Ф. Кантриллдің фотосуреттер жинағы». Канаданың әскери тарихы. 9 (2): 72–81.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- McIntyre, Kyle (1997). «"Good Western Stock ұлдары «: қатардағы Александр В. Стюарттың Оңтүстік Африка соғысындағы артефактілері». Канаданың әскери тарихы. 6 (1): 84–91.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Моррисон, Уильям Роберт (1974). «Солтүстік-батыстағы полиция және Клондайктағы алтын шабуыл». Қазіргі заман тарихы журналы. 9 (2): 93–105.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Моррисон, Уильям Роберт (1985). Туды көрсету: бекітілген полиция және солтүстіктегі канадалық егемендік, 1894–1925 жж. Ванкувер, Канада: Британдық Колумбия Университеті. ISBN 978-0-7748-0245-1.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Мортон, Десмонд (1998). «Кавалерия немесе полиция: екі көршілес шекарада бейбітшілікті сақтау, 1870–1900». Бейкерде Уильям (ред.) Ескі полиция және прерия қоғамы, 1873–1919 жж. Регина, Канада: Канадалық жазықтарды зерттеу орталығы, Регина университеті. бет.3–16. ISBN 0889771030.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Порсильд, Шарлин (1998). Құмар ойыншылар мен арманшылдар: әйелдер, ерлер және Клондайктегі қоғамдастық. Ванкувер, Канада: Британдық Колумбия Университеті. ISBN 0-7748-0650-8.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Росс, Дэвид; Мамыр, Робин (1988). Канадалық патшалық полиция, 1873–1987 жж. Лондон, Ұлыбритания: Оспри. ISBN 9780850458343.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Стэнли, Джордж Ф. Г. (1974). «Ұлы наурыздың суретін салған адам». In Dempsey, Hugh A. (ed.). Men in Scarlet. Lincoln, U.S.: Historical Society of Alberta and McClelland and Stewart West. pp. 27–49. OCLC 635848375.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Tranquilla, Ronald (1990). "Ranger and Mountie: Myths of National Identity in Zane Grey's Жалғыз жұлдыз рейнджері and Ralph Connor's Corporal Cameron". Танымал мәдениет журналы. 24 (3): 69–80.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Wilson, Fay (2016). "Booze, Temperance, and Soldiers on the Home Front: The Unraveling of the Image of the Idealised Soldier in Canada". Канаданың әскери тарихы. 25 (1): 1–36.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Уинслоу, Кэтрин (1952). Үлкен пан-аут: Клондайк туралы оқиға. London, UK: Phoenix House. OCLC 465425340.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Wright, Allen A. (1976). Prelude to Bonanza: The Discovery and Exploration of the Yukon. Sidney, Canada: Gray's Publishing. ISBN 0888260628.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
- Zaslow, Morris (1971). The Opening of the Canadian North, 1870–1914. Toronto, Canada: McClelland and Steward. ISBN 0771090803.CS1 maint: ref = harv (сілтеме)
