Петр Петрей - Peter Petreius
Эрлесундадағы Peerson Peer, сондай-ақ Эрлесунд және оның латыншылдығы бойынша лақап аты Петр Петрей (Уппсала, 1570 - 28 қазан, 1622, Стокгольм ) болды Швед дипломат, елші Мәскеу және авторы Мәскеу Ұлы Герцогтігінің тарихы Бастап Ресейдің толық тарихын көрсетуге тырысқан (1615) Киев Русі соңына дейін Қиындықтар уақыты.
Өмірбаян
Peer Peersson отбасында дүниеге келген Упсала соборы діни қызметкер; оның әкесі Пер-Бенедикт Перссон кейінірек болды Вестерас епископы және Линкопинг. Пер Персонсон кіші Король Иоганн мектебін бітіріп, қатарға қосылды Магдебург университеті. Перссон қысқа мерзімді арнайы зерттеулерден кейін а. Өмір салтына көшті тырма, ішімдік пен дуэльге құмар болу; 1593 жылы ол университеттен шығарылып, қарыздары үшін түрмеге қамалды. Ол Швецияға оралды және герцог Чарльздың кеңсесіне қосылды, Король Сигизмунд 1604 жылы таққа отырған ағай Карл IX швед.
1601 жылы Пирссон Швециядан төрт жыл бойы дәрігер кейпінде Мәскеуге барлау сапарымен аттанды. Оның сотқа жолдауын көбейтті Жак Огюст де Сен оның Historiarum sui temporis. Швецияға оралған Пирссон өзінің жіберулерін а Әділ және шынайы қатынас өткен Ресейдің өткен шағында Иван Грозный көтерілуге Василий Шуйский. Кітап тек Пирссонның өз тәжірибесіне және қазіргі орыстардың ауызша әңгімелеріне негізделген (Василий Шуйский, Мария Нагая және қайтару туралы Жалған Дмитрий І ) және батыс куәгерлері (Каспар Фидлер, Конрад Буссоу ). Пирссон нақты өмірде Буссовтың іс-әрекетін күдікпен бақылап, Швеция гарнизонынан кетуге әкеп соққан сатқындықтың дәлелдерін қалпына келтірді. Нарва (оның пікірлеріне қазіргі заманғы авторлар таласады, мысалы, Orchard[1]). Перссон Буссовтың қолжазбасын алды Ресей патшалығының мазасыз күйі (бірінші, 1614, нұсқасы)[2] және оны өзінің кейінгі еңбектерінде қайта қолданды. ХІХ ғасырдың бірінші жартысындағы тарихшылар Пирссонды Буссов кітабының негізгі дереккөзіне дейін дұрыс санаған жоқ Арист Куник (1849) және Сергей Соловьев (1858) Буссовты өз құқығымен қалпына келтірді.[3]
1607–1608 жылдары Пирссон Швеция мен Мәскеу арасындағы әскери одақтастық іздеп, корольдің өкілі ретінде Мәскеуге оралды. Шартқа қол қойылған кезде Пирссон Швед корпусына қосылды Джейкоб Де ла Гарди патша Василий жалдаған; аяқталғаннан кейін ол Ресейден кетті De la Gardie науқаны және 1612 жылы оралды Новгород. 1615 жылы ол Дания мен Польшада байқалып, алдағы уақытқа ақпарат жинады 1617-1618 жылдардағы соғыс. Сол жылы ол өзінің мақаласын жариялады opus magnum, Мәскеу Ұлы Герцогтігінің тарихы. 1617 жылы Перссон қол қоюға қатысты Столбово келісімі ол 1620 неміс басылымына енгізілген Тарих. Оның қайтыс болуы Стокгольм , мүмкін, туындаған оба.
Сыни бағалау
Қазіргі орыс тарихшылары келіседі фактілер Пирссонның Мәскеуде болған кезінде болған оқиғалар, көбінесе, асыра айтылғанымен, сенімді түрде қайталанды (мысалы, мысалы, көріністер) каннибализм Мәскеу көшелерінде куәгерлердің есебі ретінде ұсынылған). Пирссон-Петрейский бұған сенімді болды Царевич Димитри жылы өлтірілді Углич 1591 жылы; сияқты Исаак Масса, деп айыптады Борис Годунов кісі өлтіруді ұйымдастырғаны үшін Перссонның әңгімесінде шындыққа жанаспайтын көрініс бар өртеу Угличте және Мәскеу, қылмысты жасыру үшін бір мезгілде құрылды. Жалған Дмитрий І, Пирссонның айтуынша, шын мәнінде Григорий Отрепьев болған. Пирссонның жалпы тізбекті түсінуі Қиындықтар уақыты және олардың себептері қазіргі заманғы негізгі теорияға өте жақын, бірақ оның қазіргі оқиғаларды өзінің және тікелей көздерінің қолынан тыс сипаттауы ішінара сенімді деп саналады.[4] Тіпті 18 ғасырдың аяғы - 19 ғасырдың басында фантастика авторлар Пиерсонды анекдоттарды ретсіз қайта айтып бергені үшін сынға алды Көкөністер сұрыптау және оның айқын швед жақтылығы: «... тіпті Петрейдің өз сотының саясатына әсер етпеуіне жол беру керек пе, әйтсе де автор ретінде ол үлкен ерекшелікке ұшырайды: сансыз ойдан шығарулар үшін және ол өзінің «Шежіресінде» сатылатын өрескел жалған мәлімдемелер сенімге өте бейімділікті дәлелдейді «.[5] Оның қайталануы Киев Русі Ауызша баяндау арқылы алынған шежірелер экстремалды түрде жүктеледі норманист көзқарас, және мүлдем сенімді емес.[4]
Пирссонның Ресейдегі әлеуметтік өмір туралы есебі, Шығыс православие, танымал мәдениет пен дәстүрлер қатал және кешірімсіз болды. Мұны тәуелсіз, бірдей кешірімсіз естеліктер растайды Джилес Флетчер, ақсақал (1591) және Сэмюэл Коллинз (1671) және өкілі болып табылады Протестант қазіргі Мәскеудің көрінісі.[6]
Әдебиеттер тізімі
- Буссов, Конрад; Orchard, Джордж Эдвард (кіріспе, аударма) (1994). Ресей патшалығының мазасыз күйі. McGill-Queen's Press. ISBN 978-0-7735-1165-1.CS1 maint: бірнеше есімдер: авторлар тізімі (сілтеме)
- Петрей, Петр; Шокарев, Сергей (кіріспе, редактор) (1997). O nachale voyn i smut v Mosovii (О начале войн и смут в Московии) (орыс тілінде). Мәскеу: Сергей Дубовтың қоры. ISBN 5-89486-001-6.CS1 maint: бірнеше есімдер: авторлар тізімі (сілтеме)
- Пинкертон, Джон (1809). ... саяхаттар мен саяхаттардың жалпы жиынтығы. Оксфорд университеті. [1]
